روتینگ بین Vlan ها
توی این مقاله میخوایم راجع بع Inter Vlan Routing صحبت کنیم
بحث درباره ارتباط بین Vlan ها هستش یا روتینگ بین vlan های مختلف. توی مقاله Vlan باهم دیدیم که چطور میشه Vlan ها رو ایجاد کرد و در نهایت هم با Trunk تونستیم یک Vlan رو در بیش از یک سوئیچ پخش کنیم ولی در نهایت هیچ زمانی ما نتونستیم که مثلا ارتباط بین Vlan2 و Vlan3 رو ببینیم. همونطور که میدونید Vlan2 و Vlan3 دوتا برادکست دامینِ جدا از هم هستن که برای ارتباط باهم احتیاج به دیوایسِ لایه 3 یا همون روتر رو دارن.
حالا توی این بخش میخوایم مدلهای مختلفی که میتونیم ارتباط بین Vlan ها رو از طریق روتینگ برقرار کنیم رو باهمدیگه ببینیم.
در اینجا میخوایم ببینیم که چطور میتونیم بصورت معمولی ارتباط بین Vlan ها رو برقرار کنیم. البته بهتون بگم که این روشی که میخوایم یاد بگیریم در محیط واقعی خیلی کاربردی نیست ولی بهتره که با این روش آشنایی داشته باشیم تا بتونیم یه دیدی نسبت به ارتباط بین Vlan ها پیدا کنیم و روش درست ترش رو جلوتر باهمدیگه بررسی میکنیم.
خب اینجا داره میگه که مگه غیره اینه که شما یه سوئیچ رو میتونی تبدیل کنی به دوتا Vlan ؟ مثلا Vlan2 و Vlan3. شما اینجوری انگار دوتا سوئیچ مجزا از هم دارید. توی مثال مفاهیم روتینگ در مقاله قبل دیدیم که ما میتونیم یک روتر بین دوتا سوئیچ داشته باشیم و به هر سوئیچ هم یه کامپیوتر وصل باشه مثل شکل زیر
خب چه فرقی میکنه که این دوتا سوئیچ جدا باشه مثل این شکل بالا و یا من این دوتا سوئیچ رو یک سوئیچ ببینم و فقط از Vlan از هم جدا هستن. یعنی میشه شکل اسلاید ۱. یعنی در شکل اسلاید ۱ Fa0/1 سوئیچ که وصله به روتر توی Vlan2 هستش و Fa0/8 هم که از سوئچ وصله به کامپیوتر توی Vlan2 هستش. از اونطرف هم Fa0/2 سوئیچ که وصله به روتر توی Vlan3 قرار داره و اینترفیس Fa0/9 سوئیچ هم توی Vlan3 هستش.حالا چجوری میتونیم ارتباط بین این دوتا Vlan رو برقرار کنیم. حالا بریم توی یه سناریو اینو باهم ببینیم که چجوری میشه ارتباط اینارو باهم برقرار کرد.
خب توی این سناریو اومدم توی سوئیچ اول Vlan های ۲ و ۳ رو ایجاد کردم. اگه یه show vlan brief بگیرید میتونید Vlan های ایجاد شده و ببینید.
در اینجا اینترفیس های Fa0/1 تا Fa0/10 رو عضو Vlan2 کردم و اینترفیسهای Fa0/11 تا Fa0/20 رو عضو Vlan3 کردم.الان طبق اسلاید ۳ کامپیوتر سمت چپ به اینترفیس Fa0/1 وصله و عضو Vlan2 هستش و کامپیوتر سمت راست وصله به اینترفیس Fa0/11 و عضو Vlan3 هستش. حالا میرم واسه کامپیوتر سمت چپ و فقط براش ip سِت میکنم و ip یِ 192.168.2.10 رو اختصاص میدم و برای کامپیوتر سمت راست هم آدرس ip یِ 192.168.3.10 رو اختصاص میدم.
حالا کاری که باید بکنم اینه که یکی از اینترفیسهای روترم رو وصل کنم به اینترفیس سوئیچ که عضو Vlan2 هستش.یعنی اینترفیس Fa0/0 روتر رو وصل میکنم به اینترفیس Fa0/2 سوئیچ و همچنین اینترفیس Fa0/1 روتر رو وصل میکنم به اینترفیسِ سوئیچ که عضو Vlan3 باشه یعنی Fa0/12. حالا میرم سراغ کانفیگ روتر. اول میام وارد اینترفیس Fa0/0 میشم و no shut میزنم و بعد براش آدرس ip یِ 192.168.2.1 رو براش سِت میکنم و بعدش هم وارد اینترفیس Fa0/1 روتر میشم و اول میام no shut رو میزنم و بعدش براش ادرس ip یِ 192.168.3.1 رو سِت میکنم
خب حالا اگه بیام show ip route رو بگیرم میبینید که جدول روتینگ برای این دوتا آدرس ip که سِت کردیم مقدار داره یعنی برای این دوتا ip مسیر وجود داره.
حالا میام روی کامپیوتر سمت چپ و آدرس ip یِ اینترفیس Fa0/0 روتر رو بعنوان Gateway براش سِت میکنم یعنی 192.168.2.1 رو و بعدش هم میرم سراغ کامپیوتر سمت راست و آدرس ip یِ اینترفیس Fa0/1 روتر رو بعنوان Gateway براش سِت میکنم یعنی 192.168.3.1 رو.
حالا باید بیام از هر کامپیوترم چک کنم و ببینم که میتونم Gateway هر کامپیوتر رو ping کنم یا نه.مثلا از کامپیوتر سمت چپ میام آدرس ip یِ 192.168.2.1 رو که Gateway خودش هستش رو ping میکنم و میبینم که پینگِش برقراره و از کامپیوتر سمت راست هم آدرس ip یِ 192.168.3.1 رو که Gareway خودش هستش رو ping میکنم و اینجا هم پینگش برقراره.
تا اینجا بنظر میرسه که همه چیز اوکی هستش و جدول روتینگ هم مقدار داره و براش مسیر وجود داره. حالا میام از کامپیوتر سمت چپ کامپیوتر سمت راست رو ping میکنم. یعنی 192.168.3.10 رو ping میکنم.
حتی میتونیم trace هم بگیریم و نشون میده که دقیقا از طریق اینترفیس روترمون که ip یش 192.168.2.1 هستش از روترمون رد میشه و به مقصد میرسه و اینجوری روتینگ بین مبدا و مقصد انجام میشه.
اگه یادتون باشه گفتم این روش خیلی کاربردی نیست. به اینجا دقت کنید که وقتی چهارتا Vlan دارم یعنی من باید چهارتا لینکِ روترم رو درگیر کنم. اگه ده تا Vlan دارم چطور؟ حالا اگه صدتا Vlan دارم چطور؟ اینا یعنی من عملا دارم به ازای هر Vlan یک اینترفیسِ روترم رو درگیر میکنم. خب همچین عملکردی خیلی منطقی نیست اگه بخوایم اینطوری روتینگ بین Vlan ها انجام بدیم. درواقع شاید بهتر باشه که اینطوری بهش نگاه کنیم که ما میخوایم از یک روتر استفاده کنیم و روترمون رو فقط با یک اینترفیس وصل کنیم به شبکه سوئیچینگمون و روتینگ رو با همون یک اینترفیس برامون انجام بده.
پس در واقع اینطوری میتونم بگم که سرفصل بعدی که میخوایم راجع بش صحبت کنیم Inter Vlan Routing با استفاده از یک روتر و لینکِ Trunk هستش. حالا این وسط دوتا مشکل وجود داره. مشکل اول اینه که من میتونم برم روی اینترفیس سوئیچم بزنم switchport mode trunk ولی روی اینترفیسِ روترم نمیتونم این دستور رو بزنم چون دستورِ switchport یه دستورِ لایه دویی هستش و این دستورات رو توی روتر ندارم پس این خودش یه مشکل محسوب میشه. حالا مشکل دوم اینه که فرض کنید تونستم ترانکِش کنم حالا به تعدادVlan هام آدرس ip ی ِ مستقل لازم دارم چون قراره این ip ها بشن Gateway برای نتورکهای مختلف ولی وقتی دارم یک اینترفیس استفاده میکنم عملا دارم چیکار میکنم؟ من یدونه ip میتونم داشته باشم در صورتیکه مثلا ده تا ip میخوام یا صد تا ip میخوام. حالا روشِ حل کردن مشکل به اینصورته که ما از sub interface استفاده میکنیم. یک اینترفیسِ فیزیکی رو میتونم به تعداد زیادی اینترفیسِ مجازی یا sub interface تقسیمش کنم. پس از یه دیدگاه مشکلِ تعداد اینترفیسها رو با sub interface حل میکنم و از دیدگاه دیگه زمانیکه میخوام بحثِ Trunking رو انجام بدم نمیتونم دستورِ switchport mode trunk رو روی روتر بزنم ، خب باید چیکار کنم؟ میام داخلِ sub interface بصورتِ دستی بهش میگم که Taging یی که میخواد انجام بده چه Taging یی باشه. حالا بریم اینو باهم توی سناریو ببینیم
این سناریو همون مثالِ قبل هستش ولی ایندفعه میخوام روترم رو با یک اینترفیس وصل کنم به سوئیچ. اگه یادتون باشه تا اینترفیس شماره ۲۰ سوئیچ رو عضوِ Vlan کرده بودیم و یکسری از اینترفیسها توی Vlan2 بودن و یکسری توی Vlan3 بودن ولی اینترفیس ۲۴ سوئیچ رو عضو هیچ Vlan یی نکرده بودیم. پس اینترفیس Fa0/0 روتر رو وصل میکنیم به اینترفیس Fa0/24 سوئیچ. اول از همه میام کانفیگ قسمت سوئیچ رو انجام میدم. تنها کاری که باید انجام بدم اینه که برم توی اینترفیس Fa0/24 و این اینترفیس رو توی مُدِ Trunk قرار بدم.
البته چون از قبل Vlan های ۲ و ۳ رو ایجاد کرده بودیم دیگه اینموارد رو انجام ندادیم.
حالا میرم سراغ روتر و دوتا کار باید انجام بدم. یکی اینه که اینترفیس Fa0/0 رو به sub interface تقسیم کنم و ادرس ip ها رو سِت کنم و هم اینکه Encapsulation ترانکینگِشون رو بصورت دستی بزنم.
پس اولین کاری که میکنم میرم سراغ اینترفیس Fa0/0 و no shut میکنمش.
حالا باید بیایم این اینترفیس رو به تعداد sub interface هایی که نیاز داریم تقسیم کنیم و این دستور رو میزنیم
خب در اینجا میبینید که بعد از نقطه اومدیم و علامت سوال گذاشتیم و زیرش هم بهمون تعداد sub interface هایی که میتونیم داشته باشیم رو نشون میده و در قسمت پایینتر که اوندیم بعد از نقطه ۲ رو گذاشتیم بخاطر اینه که خواستیم عددش با شماره Vlan مون یکی باشه و اینجوری توی موارد Tshoot کارو برامون راحتتر میکنه و بعد از اینکه اینتر رو زدیم اینترفیسمون up میشه و ما الان داخل مُدِ sub interface قرار داریم.
خب گفتیم اینجا میخوایم دوتا کار انجام بدیم. یکیش بحثِ Encapsulation هستش و باید بهمین ترتیبی که میگم انجامش بدید.
پس با دستور encapsulation dot1Q 2 بهش میگم که بسته هایی که میخوای بفرستی بسمتِ سوئیچت روی این sub interface بیا تَگِ Vlan2 بزن و ازونطرف هم قطعا ip آدرسی هم که میخوام براش سِت کنم 192.168.2.1 هستش برای اینکه میخواد Gateway یِ کلاینتهای من توی Vlan2 باشه.
حالا همینکارو هم باید برای sub interface بعدی انجام بدم.
حالا یه show ip route میگیریم و میبینیم که نتورکِ 192.168.2.0 وصله به اینترفیس Fa0/0.2 و نتورک 192.168.3.0 وصله به اینترفیس Fa0/0.3 . بصورت فیزیکی ما یدونه اینترفیس داریم ولی در اینجا داره اینارو بصورت اینترفیسِ مجزا میبینه
حتی اگه بزنم show ip int brief بهمون دوتا اینترفیس مجزا نشون میده. پس میبینید که ما هیچ کاری رو روی اینترفیس Fa0/0 انجام ندادیم و همه کارامون روی sub interface ها انجام شد.
خب حالا من مجدد باید بتونم از کامپیوترهام Gateway شون رو ping کنم. یه نکته ای رو بگم خدمتتون. بعضی اوقات پکت تریسر دچار یه باگی میشه که اگه مثلا نتونستید از کامپیوترتون Gateway تون رو ping کنید اول بیاید از سمت روترتون به کامپیترهاتون ping بگیرید تا ping باز بشه و بعد اونموقع میتونید از سمت کامپیوترتون بیاید و Gateway تون رو ping کنید. خب حالا اینجا که این مشکل رو نداشتیم ولی اگه این مشکل براتون بوجود اومد بدونید بعضی اوقات پکت تریسر دچار باگ میشه و به اینصورت میشه این باگ رو برطرف کرد. البته یادتون باشه این باگی هستش که توی پکت تریسر باهاش امکان داره برخورد کنید و توی دنیای واقعی همچین اتفاقی نمیفته.
خب حالا بریم از کامپیوتری که عضو Vlan2 هستش Gateway ِش رو ping کنیم
حالا میام از کامپیوتری که عضو Vlan2 هستش کامپیوتری که عضو Vlan3 هستش رو ping میکنم یعنی 192.168.3.10 رو و میبینیم که پینگش برقراره
این یه روش کاربردی برای Inter Vlan Routing با استفاده از یک روتر هستش
حتی میتونیم trace هم انجام بدیم و ببینید که روتینگتون داره درست کار میکنه. پس خوبیش اینه که اگه من صد تا Vlan هم داشته باشم فقط کافیه که روترم رو به یک سوئیچ توی نتورک وصل کنم و اینترفیس سوئیچ رو که وصل میشه به روتر بیام ترانکش کنم و در ادامش هم بیام به ازای صدتا Vlan یی که دارم بیام روی اینترفیس روتر که وصله به سوئیچ صد تا sub interface بسازم و برای هر sub interface بیام Encapsulation هاش رو مشخص کنم و براش ip سِت کنم. همین و تمام
روش آخری که تو بحثِ Inter Vlan Routing میخوام صحبت کنم درباره استفاده از سوئیچهای لایه سه تو بحث Inter Vlan Routing هستش. فقط قبل از اینکه درباره Inter Vlan Routing صحبت کنم یه Overview یی داشته باشیم از اینکه اصلا سوئیچ لایه سه چی هستش و چطوری کار میکنه و چه قابلیتهایی رو برای ما میتونه داشته باشه.
سوئیچهای لایه سه از نظر ظاهر تفاوت زیادی با سوئیچهای لایه دو ندارن. وقتی شما یه سوئیچ لایه سه مثل 3750 یا 3560 میخرید این سوئیچ هم مثل یک سوئیچ لایه دو هستش مثلا ۲۴ تا اینترفیس FE داره و ازینجور موارد و از لحاظ ظاهر زیاد تفاوتی نداره و از طرف دیگه حتی توی عملکردشم تفاوتی نداره یعنی بهتره بگیم که یک سوئیچ لایه سه by default یک سوئیچ لایه دو هستش تا زمانیکه ما قابلیتهای روتینگ رو روش فعال کنیم. پس تفاوت سوئیچ لایه دو با لایه سه قابلیت روتینگ روی سوئیچ لایه سه هستش.
توی این سناریو میخوام نتورک 10.10.10.0/30 رو بین این روتر و سوئیچ لایه سه کانفیگ کنم.
حالا میام روی روتر و وارد اینترفیس Fa0/0 میشم و یه no shut میزنم و بعدش براش ip سِت میکنم.
حالا مسئله اصلی سمت سوئیچ هستش. میام روی اینترفیس Fa0/1 و سعی میکنم دستور ip address رو بزنم ولی میبینم که نمیتونم ip ست کنم. چرا؟ چون این اینترفیس یه اینترفیسِ لایه دویی هستش. اینترفیس های یک سوئیچ لایه سه بصورت دیفالت لایه دویی هستن. حالا چطوری میتونم این اینترفیس لایه دویی رو تبدیل کنم به لایه سه؟ به اینصورت میتونید که اول وارد اینترفیستون میشید یعنی اینترفیس Fa0/1 و بعدش با دستور no switchport میتونید اینترفیس رو از حالت لایه دویی دربیارید و ببریدش رو حالت لایه سه یی.
حالا میتونم براش ip یِ 10.10.10.1 رو ست کنم
و بعدش سعی میکنم ip یِ 10.10.10.2 رو ping کنم و میبینیم که پینگشم برقراره.
پس عملا تونستیم اینترفیس لایه دویی رو تبدیل کنیم به اینترفیس لایه سه یی.
حالا اگه خواستید اینترفیستون رو به لایه دویی تبدیل کنید دوباره برید داخل اینترفیس Fa0/1 و دستور switchport رو بزنید و اینجوری اینترفیس لایه دویی میشه.
دقت کنید که الان تونستید یه اینترفیس رو لایه سه یی کنید ولی سوئیچتون روتینگ رو انجام نمیده و با دستور ip routing در محیطِ Global Configuration mode میتونید روتینگ رو فعال کنید
خب این روشی که شما بخواید از سوئیچتون بعنوان یک روتر استفاده کنید باهم دیدیم چطوری انجام میشه. منتها روشی که ما میخوایم توی Inter Vlan Routing استفاده کنیم با این روشی که الان یاد گرفتید کمی متفاوته. الان میخوایم دقیقتر ببینیم که Inter Vlan Routing با سوئیچ لایه سه چطوری انجام میشه.
دقت کنید که Inter Vlan Routing با استفاده از سوئیچ لایه سه میتونه یسری مزایایی رو برامون داشته باشه. یکیش اینه که شما دیگه مثل روتر احتیاجی نیست درگیرِ بحثهای مربوط به Encapsulation های دستی بشید چون دوتا سوئیچ روبروی هم قرار دارن میتونید مُدِ هردوتاشون رو مستقیم ترانک قرار بدید. از طرفِ دیگه زمانیکه شما توی نتورکتون مثلا چندین سوئیچ دارید و این سوئیچها رو از طریق یک روتر میخواید Inter Vlan Routing انجام بدید ، همه ترافیکهای توی نتورکِ شما درواقع باید بیاد از روترتون رد بشه و برگرده و تحویل داده بشه و همین نشون میده که این لینکِ بینِ روترتون و سوئیچتون بار روش زیاد میشه و بعبارتی بهش گلوگاه میگن ولی وقتی شما دارید از دوتا سوئیچ استفاده میکنید این قابلیت رو دارید که بیاید Aggrigation راه بندازید. یعنی چندین اینترفیس رو باهم بعنوان PortChannel تعریف کنید و حالا که دارید بعنوان PortChannel تعریف میکنید میتونید از پهنای باندِ بیشتری استفاده کنید. حالا که درباره PortChannel صحبت کردم بد نیست یه اشاره ای هم بکنم که الان دیدید که ما چطوری اوندیم روی یک اینترفیس no switchport زدیم. خواستم بدونید که شما میتونید روی اینترفیسِ PortChannel تون هم no switchport بزنید. یعنی PortChannel رو بصورت لایه سه بهش نگاه کنید. روشی که شما برای Inter Vlan Routing با استفاده از سوئیچ لایه سه استفاده میکنید به اینصورته که اول میاید روی سوئیچ لایه سه خودتون ip routing رو فعال میکنید. پس روتینگ در سطحِ Global فعال میشه. نکته بعدی اینه که اگه سوئیچِ شما با سوئیچهای دیگه ای قراره در ارتباط باشه حتما ارتباطش رو از نوعِ ترانک تعریف کنید. از طرف دیگه باید به ازای تعداد Vlan هایی که دارم باید بیام SVI بسازم. یعنی اگه من قراره برای Vlan2 آدرسِ Gateway یِ 192.168.1.100 رو ست کنم در واقع باید بیام به SVI2 این ip رو بدم و به SVI3 بیام ip یِ 192.168.2.100 رو بدم. پس به تعداد Vlan ها SVI میسازیم یعنی Interface Vlan میسازیم و در نهایت بین این Vlan ها روتینگ انجام میشه.
حالا بریم اینو باهم تست کنیم.
این همون سناریوی مثال قبلی هستش. همون Vlan2 و Vlan3 و اینترفیسهایی که میبینید وجود داره.
وارد سوئیچ لایه دو میشیم و یه show vlan brief میگیریم و نشون میده که کدوم اینترفیسهامون عضو کدوم Vlan ها هستن.
دقت کنید که بصورت فیزیکی اومدیم اینترفیس Fa0/1 سوئیچِ لایه سه رو وصل کردیم به اینترفیس Fa0/22 سوئیچِ لایه دو. حالا باید دوتا کار انجام بدیم. اولین کار اینه که من اینترفیس بین دوتا سوئیچ رو ترانک تعریف کنم. میرم توی اینترفیس Fa0/22 سوئیچِ لایه دو و با دستورِ switchport mode trunk مُدِش رو روی ترانک قرار میدم.
و بعد ازونور هم وارد اینترفیس Fa0/1 سوئیچِ لایه سه میشم و با دستور switchport mode trunk میام مدش رو روی تراک قرار میدم اما کامندم رو ریجِکت میکنه چون این سوئیچِ لایه سه به غیر از dot1Q پروتکل ISL رو هم ساپورت میکنه. پس اول باید دستور switchport trunk encapsulation dot1q بیایم encapsulation نِش رو مشخص کنیم و بعد با دستور switchport mode trunk مدش رو روی ترانک بزاریم.
حالا کارِ دیگه ای که باید انجام بدیم اینه که تو محیط Global Configuration mode بیام با دستورِ ip routing روتینگ رو فعال کنم.
و در نهایت قرار شد به تعداد Vlan هامون SVI بسازیم. الان من دوتا Vlan2 و Vlan3 دارم. پس در محیطِ Global Configuration mode میزنم interface vlan 2 تا اینترفیس Vlan2 رو بسازم و بعدش که واردِ مُدِ اینترفیسِ Vlan شدم no shut رو میزنم و براش ip آدرسِ 192.168.2.1 رو هم سِت میکنم و بعدشم در محیط Global Configuration mode میام میزنم interface vlan 3 تا اینترفیس Vlan3 رو بسازم و وارد مد اینترفیسِ Vlan میشم و no shut رو میزنم و براش ip آدرسِ 192.168.3.1 روهم ست میکنم.
خب دقت کنید که یجایِ کار من اشکال داره و اینرو مشکل دار گذاشتم که بهتون نشون بدم چرا اینجوری کردم. اینجارو دقت کنید. من الان میام سراغ کامپیوتر 2.10 و سعی میکنم Gateway یِش رو ping کنه یعنی 2.1 رو. خب موفق نمیشه ping رو برقرار کنه.
چرا موفق نمیشه که بتونه Gateway یِ خودش رو ping کنه؟ بخاطر اینکه اگه من برم روی سوئیچِ لایه سه و وضعیت اینترفیسهام رو با show ip int brief مانیتور کنم میبینید که اینترفیسهای Vlan2 و Vlan3 وضعیتشون down هستش.
چرا این اینترفیسها down هستن؟ چون اگه یه show vlan brief رو بگیرید میبینید که اصلا Vlan2 و Vlan3 وجود نداره.
پس اولین کاری که میکنم میام Vlan2 و Vlan3 رو توی سوئیچ لایه سه ایجاد میکنم و بمحض اینکه در محیط Global Configuration mode دستورِ Vlan 2 رو میزنم تا این Vlan رو بسازم و اینترفیسِ Vlan2 سریع up میشه و بعدشم دستور Vlan 3 رو میزنم تا این Vlan رو بسازم.
حالا میرم یه show ip int brief میگیرم و میبینم که اینترفیسهای Vlan2 و Vlan3 هر دوتاشون up هستن.
حالا دوباره میرم سراغ کامپیوتر 2.10 و سعی میکنم Gateway یِ خودش رو ping کنم. البته قبل از اینکه اینکارو انجام بدم برای اینکه اون بحثِ باگی که توی پکت تریسر داشتم رو بهش برنخورم میام اول از سمتِ سوئیچِ لایه سه یکبار کامپیوتر 2.10 رو ping میکنم و یکبارم کامپیوتر 3.10 رو ping میکنم و حالا میام از کامپیوتر 2.10 Gateway یِش رو ping میکنم و میبینم که پینگش برقراره و حالا از کامپیوتر 2.10 میام کامپیوتر 3.10 رو ping میکنم و میبینم که پینگِ اینم برقراره.
حتی میتونیم trace هم بگیریم
پس توی بحثِ Inter Vlan Routing چندین روش برای کانفیگش بهتون گفتم که دو روشش خیلی کاربردی هستش. یکی اون روشی بود که تونستیم با استفاده از یک روتر و یک لینکِ ترانک ارتباط بین Vlan هامون رو برقرار کنیم و روش دیگه اینبود که تونستیم با استفاده از یک سوئیچِ لایه سه ارتباط بین Vlan هامون رو برقرار کنیم.
استاتیک روتینگ
نویسنده : مهندس جواد هدایتی
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.