معرفی مدل های ابر
مدل های خدماتی ابر
علاوه بر ویژگی های ابر، NIST تکسونومی برای سه مدل خدماتی ابر برای مشتریان مشخص می کند.
- زیرساخت به عنوان سرویس (IaaS)
این سرویس به مشتری کمک می کند تا بتواند واحدهای پردازشی، ذخیره سازی،
شبکه و دیگر منابع محاسباتی را در اختیار بگیرد تا برنامه های مد نظر خود،
از سیستم عامل گرفته تا برنامه های کاربردی مختلف را بر روی آن مستقر و اجرا کند.
مشتری روی زیرساخت های ساختار ابری مثل شبکه هیچ کنترلی ندارد
اما می تواند سیستم عامل، واحدهای ذخیره سازی، برنامه های کاربردی استقرار یافته
و احتمالا برخی از کامپوننت های شبکه (مثل فایروال و یا توپولوژی) را کنترل کند
- سکو به عنوان سرویس (PaaS)
در این سرویس، سکویی در اختیار مشتریان قرار می گیرد که می توانند توسعه، اجرا و مدیریت
برنامه های خود را در بستر ابری بدون پیچیدگی های ساخت و نگهداری زیرساخت مربوط به توسعه و طراحی برنامه ها انجام دهند.
مشتری، روی زیرساخت های ساختار ابری مثل شبکه، سرور، سیستم عامل و واحدهای حافظه، کنترلی ندارد
اما می تواند برنامه های کاربردی استقرار یافته و احتمالا تنظیمات پیکره بندی برای محیط میزبانی برنامه را کنترل کند.
- نرم افزار به عنوان سرویس (SaaS)
در این سرویس مشتری می تواند از نرم افزارها یا سرویس های در حال اجرا روی زیرساخت ابری استفاده کند.
این برنامه های کاربردی از هر نوع دستگاه مشتری قابل دسترسی است.
در این صورت مشتری، زیرساخت های ساختار ابری مثل شبکه، سرورها، سیستم عامل،
واحدهای حافظه یا حتی قابلیت های نرم افزار فردی – به جز یک سری استثناهایی که
مربوط به تنظیمات پیکره بندیِ برنامه کاربردی مخصوص به مشتری است – را نمی تواند مدیریت یا کنترل کند.
مدل های استقرار ابر
همان گونه که قبلا گفته شد مدل های استقرار ابر از دیدگاه NIST به چهار دسته تقسیم می شوند که در ادامه به معرفی آن ها می پردازیم
- ابر خصوصی
ابر خصوصی، زیر ساخت ابری است که برای استفاده انحصاری توسط یک سازمان
که متشکل از چندین مصرف کننده است، تدارک دیده می شود.
این زیرساخت می تواند توسط همان سازمان یا یک شرکت ( شخص ثالث)
و یا ترکیبی از آن ها، اداره، مدیریت و عملیاتی شود و می تواند در همان محل باشد.
- ابر اجتماعی یا انجمنی
ابر اجتماعی، زیر ساخت ابری است که برای استفاده یک گروه یا اجتماع مشخصی از مصرف کنندگان تدارک دیده شده است
و این گروه از مصرف کنندگان می توانند سازمان هایی با مسائل و دغدغه های مشترک ( مثلا مأموریت، نیازمندی های امنیتی، سیاست و…) باشند.
این زیرساخت هم مانند مدل قبلی، می تواند توسط یک یا چند سازمان موجود در اجتماع،
یک شرکت( شخص ثالث) یا ترکیبی از آن ها، اداره، مدیریت و عملیاتی شود.
- ابر عمومی
ابر عمومی، زیر ساخت ابری است که برای استفاده عموم تدارک دیده شده است.
این زیرساخت می تواند توسط یک سازمان تجاری، آکادمیک، یک سازمان دولتی یا ترکیبی از آن ها، اداره، مدیریت و عملیاتی شود.
در این مدل، زیرساخت ابری در محل ارائه دهنده خدمات ابر قرار دارد.
- ابر ترکیبی
ابر ترکیبی، زیر ساخت ابری است که ترکیبی از دو یا چند زیر ساخت ابری متفاوت (خصوصی، اجتماعی یا عمومی) است
و هر کدام از این زیرساخت های ابری، یک موجودیت مستقل هستند
اما توسط یک تکنولوژی استاندارد یا اختصاصی که به داده ها و برنامه های کاربردی قابلیت حمل و انتقال می دهد، با هم مرتبط شده اند.
آموزش سرویس های ابری مایکروسافت -شیرپوینت، OneDrive و Skype برای کسب و کار آنلاین
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.