آموزش Certified Network Video Engineer (CNVE) جلد اول

دهه ۱۹۴۰ – آغاز سیستم‌های نظارتی آنالوگ

اولین سیستم‌های نظارتی در دهه ۱۹۴۰ توسعه یافتند. یکی از اولین موارد استفاده، سیستم CCTV (Closed-Circuit Television) در آلمان نازی برای نظارت بر پرتاب موشک‌های V-2 بود. این سیستم توسط شرکت Siemens AG طراحی شد و تنها به‌صورت محلی قابل‌مشاهده بود، بدون امکان ضبط یا ارسال تصاویر.

در سال ۱۹۴۹، اولین سیستم نظارتی تجاری با نام Vericon معرفی شد که امکان استفاده برای کسب‌وکارهای مختلف را فراهم می‌کرد، اما همچنان به قابلیت ضبط تصاویر مجهز نبود.

دهه ۱۹۶۰ – ورود سیستم‌های ضبط تصاویر

با پیشرفت فناوری در دهه ۶۰، سیستم‌های نظارتی به قابلیت ضبط مجهز شدند. این پیشرفت باعث شد که سازمان‌های امنیتی و دولتی بتوانند تصاویر ضبط‌شده را برای بررسی‌های بعدی نگه دارند. اما به دلیل استفاده از نوارهای مغناطیسی، ذخیره‌سازی تصاویر به فضای زیادی نیاز داشت و بازیابی آن‌ها دشوار بود.

در همین دهه، پلیس لندن شروع به استفاده از دوربین‌های مدار بسته برای کنترل ترافیک و امنیت عمومی کرد. این اقدام، نقطه عطفی در استفاده گسترده از سیستم‌های نظارت تصویری در فضاهای شهری محسوب می‌شود.

دهه ۱۹۷۰ – ظهور سیستم‌های چند دوربینه و نظارت گسترده‌تر

در دهه ۷۰، سیستم‌های نظارتی در بانک‌ها، فروشگاه‌ها و اماکن حساس گسترش یافتند. پیشرفت در فناوری نوارهای ویدیویی (VHS و Betamax) باعث شد که ضبط تصاویر با کیفیت بالاتر و زمان طولانی‌تر ممکن شود.

علاوه بر این، اولین سیستم‌های چند دوربینه معرفی شدند که به کاربران امکان می‌دادند چندین دوربین را به‌طور هم‌زمان مدیریت کنند. این پیشرفت، نقش مهمی در بهبود امنیت عمومی داشت.

دهه ۱۹۸۰ – دیجیتالی شدن و بهبود کیفیت تصاویر

با توسعه فناوری دیجیتال، کیفیت تصاویر نظارتی بهبود یافت. در این دوره:

• دوربین‌های رنگی به‌طور گسترده مورد استفاده قرار گرفتند.
• ضبط‌کننده‌های Time-Lapse معرفی شدند که امکان ضبط طولانی‌مدت را فراهم کردند.
• استفاده از سیستم‌های نظارتی در مکان‌های عمومی مانند ایستگاه‌های قطار و فرودگاه‌ها افزایش یافت.

در اواخر دهه ۸۰، دولت‌های مختلف شروع به نصب دوربین‌های نظارتی در سطح شهرها برای کاهش جرایم کردند.

دهه ۱۹۹۰ – پیدایش دوربین‌های تحت شبکه (IP Camera)

یکی از مهم‌ترین تحولات در دهه ۹۰، ظهور دوربین‌های تحت شبکه (IP-Based CCTV) بود. این فناوری توسط شرکت Axis Communications در سال ۱۹۹۶ معرفی شد. ویژگی‌های اصلی دوربین‌های IP عبارت بودند از:

• ارسال تصاویر از طریق شبکه‌های کامپیوتری
• دسترسی از راه دور از طریق اینترنت
• عدم نیاز به کابل‌کشی آنالوگ سنتی
• امکان ضبط دیجیتال و مدیریت پیشرفته تصاویر

این پیشرفت، آغاز انقلاب در صنعت نظارت تصویری بود و راه را برای نسل جدید سیستم‌های امنیتی باز کرد.

دهه ۲۰۰۰ – پیشرفت در ذخیره‌سازی و فشرده‌سازی تصاویر

با ورود به قرن ۲۱، فناوری‌های نظارت تصویری به‌شدت بهبود یافتند. برخی از تحولات کلیدی این دوره شامل:

• معرفی استاندارد فشرده‌سازی H.264 که پهنای باند و فضای ذخیره‌سازی را بهینه کرد.
• توسعه سیستم‌های NVR (Network Video Recorder) که امکان ذخیره‌سازی و مدیریت تصاویر را بدون نیاز به DVR فراهم کرد.
• پیشرفت در فناوری PoE (Power over Ethernet) که امکان تأمین برق دوربین‌ها از طریق کابل شبکه را ممکن ساخت.

در این دوره، سازمان‌های دولتی و کسب‌وکارها به‌صورت گسترده از سیستم‌های نظارتی دیجیتال استفاده کردند.

دهه ۲۰۱۰ تا امروز – هوشمندسازی و تحلیل ویدئویی

در سال‌های اخیر، سیستم‌های نظارت تصویری به سمت هوشمندسازی و پردازش تصویر حرکت کرده‌اند. مهم‌ترین پیشرفت‌های این دوره عبارتند از:

• هوش مصنوعی (AI) و یادگیری ماشین برای تشخیص چهره، شناسایی پلاک خودرو و تحلیل رفتار افراد.
• رزولوشن‌های بالا (4K و 8K) برای ثبت جزئیات بیشتر.
• استفاده از فناوری‌های ابری (Cloud-Based CCTV) برای ذخیره و دسترسی آسان‌تر به داده‌ها.
• قابلیت‌های پیشرفته‌ای مانند WDR، IR، و تشخیص حرکت (Motion Detection).

جمع‌بندی

سیستم‌های نظارت تصویری از فناوری‌های اولیه آنالوگ در دهه ۴۰ تا دوربین‌های هوشمند تحت شبکه امروزی پیشرفت‌های بزرگی داشته‌اند. ظهور دوربین‌های IP، ذخیره‌سازی ابری و تحلیل ویدئویی مبتنی بر هوش مصنوعی، این صنعت را به سطح جدیدی رسانده است. امروزه، نظارت تصویری نه‌تنها در حوزه امنیت، بلکه در مدیریت ترافیک، کنترل صنعتی و بهبود تجربه مشتری نیز کاربرد دارد.

۱. نوع انتقال داده‌ها

✅ آنالوگ:

• ارسال تصاویر از طریق کابل‌های کواکسیال (Coaxial) انجام می‌شود.
• تصاویر به‌صورت سیگنال‌های آنالوگ ارسال و در DVR دیجیتالی می‌شوند.
• کیفیت تصویر به طول کابل و نویز محیطی حساس است.

✅ شبکه‌ای (IP):

• انتقال داده‌ها از طریق شبکه‌های کامپیوتری (LAN/WAN/Wi-Fi) انجام می‌شود.
• تصاویر به‌صورت دیجیتال در خود دوربین پردازش و از طریق پروتکل‌های شبکه ارسال می‌شوند.
• کیفیت تصویر در فواصل طولانی تحت تأثیر کاهش سیگنال قرار نمی‌گیرد.

۲. کیفیت تصویر و رزولوشن

✅ آنالوگ:

• معمولاً دارای کیفیت پایین‌تری است (حداکثر 960H یا D1 معادل 0.4 مگاپیکسل).
• در مدل‌های جدید HD Analog (AHD, HD-CVI, HD-TVI)، کیفیت تصویر تا 5 مگاپیکسل افزایش یافته است.

✅ شبکه‌ای (IP):

• از رزولوشن‌های بالا مانند 2MP، 4MP، 8MP (4K) و بالاتر پشتیبانی می‌کند.
• امکان ضبط تصاویر با وضوح بالا و جزئیات دقیق‌تر را دارد.
• انعطاف‌پذیری بالاتری در تنظیم کیفیت و نرخ فریم ارائه می‌دهد.

۳. نحوه ذخیره‌سازی تصاویر

✅ آنالوگ:

• نیاز به DVR (Digital Video Recorder) برای ذخیره‌سازی دارد.
• هر دوربین مستقیماً به DVR متصل می‌شود.
• ظرفیت ذخیره‌سازی محدودتر است و تنظیمات پیشرفته‌ای برای مدیریت داده‌ها ندارد.

✅ شبکه‌ای (IP):

• از NVR (Network Video Recorder) یا ذخیره‌سازی ابری استفاده می‌کند.
• دوربین‌ها می‌توانند به‌طور مستقیم روی سرورهای شبکه، NAS، یا کارت حافظه (SD Card) ذخیره‌سازی کنند.
• امکان ذخیره‌سازی هوشمند و مدیریت پیشرفته فایل‌ها را دارد.

۴. کابل‌کشی و زیرساخت ارتباطی

✅ آنالوگ:

• نیاز به کابل کواکسیال جداگانه برای هر دوربین دارد.
• برای تأمین برق دوربین‌ها، باید کابل برق مجزا کشیده شود.
• در فواصل طولانی، سیگنال تصویری ممکن است دچار افت کیفیت شود.

✅ شبکه‌ای (IP):

• استفاده از کابل شبکه (Ethernet – Cat5e/Cat6) برای ارسال تصویر و داده.
• امکان تأمین برق از طریق PoE (Power over Ethernet) بدون نیاز به کابل برق جداگانه.
• قابلیت اتصال بی‌سیم از طریق Wi-Fi یا شبکه‌های فیبر نوری.

۵. نصب و راه‌اندازی

✅ آنالوگ:

• نصب آسان‌تر، اما نیاز به کابل‌کشی جداگانه برای تصویر و برق دارد.
• به علت وابستگی به DVR، توسعه سیستم پیچیده‌تر است.

✅ شبکه‌ای (IP):

• نصب انعطاف‌پذیرتر، با امکان استفاده از PoE برای کاهش کابل‌کشی.
• راه‌اندازی به دانش پایه شبکه‌های کامپیوتری و آدرس‌دهی IP نیاز دارد.
• گسترش‌پذیری راحت‌تر با امکان افزودن دوربین‌های جدید بدون نیاز به کابل‌کشی گسترده.

۶. قابلیت‌های پیشرفته

✅ آنالوگ:

• دارای قابلیت‌های ابتدایی مانند دید در شب (IR) و زوم اپتیکال.
• امکانات پردازش تصویر و تحلیل ویدئویی محدود است.

✅ شبکه‌ای (IP):

• پشتیبانی از هوش مصنوعی (AI)، تشخیص حرکت، تشخیص چهره و پلاک‌خوانی.
• قابلیت ارسال و دریافت صوت دوطرفه (Two-Way Audio).
• پشتیبانی از رمزگذاری داده‌ها و امنیت بالاتر در انتقال تصاویر.

۷. هزینه‌ها و مقرون‌به‌صرفه بودن

✅ آنالوگ:

• هزینه اولیه پایین‌تر، مناسب برای پروژه‌های کوچک‌تر.
• هزینه کابل‌کشی بالاتر، مخصوصاً در فواصل طولانی.
• هزینه‌های نگهداری و ارتقاء سیستم نسبتاً بیشتر است.

✅ شبکه‌ای (IP):

• هزینه اولیه بالاتر، اما در بلندمدت مقرون‌به‌صرفه‌تر.
• کاهش هزینه کابل‌کشی با استفاده از PoE و شبکه‌های بی‌سیم.
• امکان ارتقاء نرم‌افزاری و اضافه کردن ویژگی‌های جدید بدون نیاز به تعویض سخت‌افزار.

جمع‌بندی

✅ سیستم‌های نظارتی آنالوگ همچنان برای پروژه‌های کوچک و ارزان‌تر مناسب هستند، اما دارای محدودیت‌هایی در کیفیت تصویر، توسعه‌پذیری و امکانات هوشمند هستند.
✅ سیستم‌های نظارتی تحت شبکه (IP) با قابلیت‌های پیشرفته، کیفیت بالاتر و مدیریت بهینه، انتخاب ایده‌آلی برای پروژه‌های بزرگ و نیازهای امنیتی مدرن محسوب می‌شوند.

۱. کیفیت تصویر بالاتر و رزولوشن بهتر

✅ دوربین‌های آنالوگ: حداکثر رزولوشن آن‌ها معمولاً 960H (کمتر از 1 مگاپیکسل) است. در مدل‌های جدید HD Analog (AHD, HD-CVI, HD-TVI) کیفیت تصویر تا 5 مگاپیکسل افزایش یافته است.
✅ دوربین‌های IP: از رزولوشن‌های ۲ مگاپیکسل (Full HD)، ۴ مگاپیکسل، ۸ مگاپیکسل (4K) و بالاتر پشتیبانی می‌کنند، که باعث ثبت تصاویر با وضوح بیشتر و جزئیات دقیق‌تر می‌شود.

💡 نتیجه: کیفیت تصویر بالاتر در دوربین‌های IP باعث بهبود شناسایی چهره، خواندن پلاک خودرو و بررسی دقیق جزئیات می‌شود.

۲. استفاده از شبکه‌های کامپیوتری و کاهش هزینه‌های کابل‌کشی

✅ دوربین‌های آنالوگ: نیاز به کابل کواکسیال جداگانه برای هر دوربین دارند و برای تأمین برق نیز باید کابل برق مجزا کشیده شود.
✅ دوربین‌های IP: از کابل شبکه (Ethernet – Cat5e/Cat6) برای انتقال داده و تصویر استفاده می‌کنند. همچنین، با استفاده از PoE (Power over Ethernet)، برق نیز از همان کابل شبکه تأمین می‌شود، که نیاز به کابل‌کشی جداگانه برای برق را حذف می‌کند.

💡 نتیجه: کاهش هزینه کابل‌کشی، مدیریت آسان‌تر شبکه و امکان گسترش سیستم بدون نیاز به تغییرات گسترده.

۳. انعطاف‌پذیری و توسعه‌پذیری بالا

✅ دوربین‌های آنالوگ: اضافه کردن دوربین جدید معمولاً نیاز به کابل‌کشی مجدد دارد و محدود به تعداد ورودی‌های DVR است.
✅ دوربین‌های IP: می‌توانند از طریق سوئیچ‌های شبکه، روترها و شبکه‌های بی‌سیم متصل شوند. همچنین امکان افزودن تعداد نامحدود دوربین در سیستم‌های مبتنی بر NVR یا سرورهای شبکه‌ای وجود دارد.

💡 نتیجه: سیستم‌های نظارتی IP به‌راحتی مقیاس‌پذیر هستند و در پروژه‌های بزرگ مانند شهرهای هوشمند، کارخانجات و سازمان‌های بزرگ به‌کار می‌روند.

۴. ذخیره‌سازی پیشرفته و مدیریت بهتر داده‌ها

✅ دوربین‌های آنالوگ: ذخیره‌سازی از طریق DVR (Digital Video Recorder) انجام می‌شود و معمولاً فضای ذخیره‌سازی محدود دارد.
✅ دوربین‌های IP: داده‌ها را می‌توان روی NVR (Network Video Recorder)، سرورهای تحت شبکه، NAS (Network Attached Storage)، فضای ابری (Cloud Storage) و یا کارت حافظه داخلی (SD Card) ذخیره کرد.

💡 نتیجه: سیستم‌های IP از روش‌های متنوعی برای ذخیره‌سازی و بکاپ‌گیری بهره می‌برند و امنیت داده‌ها را افزایش می‌دهند.

۵. امنیت بالاتر و رمزگذاری داده‌ها

✅ دوربین‌های آنالوگ: داده‌ها به‌صورت خام ارسال می‌شوند و در برابر شنود و مداخله آسیب‌پذیر هستند.
✅ دوربین‌های IP: از روش‌های رمزگذاری پیشرفته مانند AES، SSL/TLS و WPA2 برای محافظت از داده‌ها استفاده می‌کنند. همچنین، دسترسی به تصاویر می‌تواند از طریق احراز هویت چندمرحله‌ای (2FA) کنترل شود.

💡 نتیجه: سیستم‌های تحت شبکه IP امنیت بسیار بالاتری دارند و در برابر حملات سایبری مقاوم‌تر هستند.

۶. قابلیت‌های هوشمند و پردازش تصویر

✅ دوربین‌های آنالوگ: تنها قابلیت‌های ابتدایی مانند دید در شب (IR) و زوم اپتیکال دارند.
✅ دوربین‌های IP: از هوش مصنوعی (AI) و تحلیل ویدئویی پیشرفته (VCA) پشتیبانی می‌کنند، ازجمله:

• تشخیص حرکت (Motion Detection)
• تشخیص چهره (Face Recognition)
• پلاک‌خوانی (ANPR/LPR)
• ردیابی خودکار اشیا (Auto Tracking)
• تشخیص ورود غیرمجاز (Intrusion Detection)

💡 نتیجه: سیستم‌های IP عملکرد هوشمندتری دارند و نیاز به نظارت انسانی را کاهش می‌دهند.

۷. دسترسی از راه دور و کنترل آنلاین

✅ دوربین‌های آنالوگ: برای مشاهده تصاویر از راه دور نیاز به دستگاه‌های اضافی و تنظیمات پیچیده دارد.
✅ دوربین‌های IP: از طریق اینترنت و پروتکل‌های شبکه مانند RTSP، HTTP و HTTPS امکان دسترسی از راه دور به تصاویر از طریق کامپیوتر، موبایل و تبلت را فراهم می‌کند.

💡 نتیجه: سیستم‌های IP انعطاف‌پذیری بیشتری در مدیریت و کنترل از راه دور دارند.

۸. کاهش پهنای باند با فشرده‌سازی پیشرفته

✅ دوربین‌های آنالوگ: از فرمت‌های قدیمی‌تر استفاده می‌کنند که معمولاً فضای بیشتری اشغال می‌کند.
✅ دوربین‌های IP: از فشرده‌سازی H.264، H.265 و H.265+ برای کاهش حجم داده‌ها بدون افت کیفیت استفاده می‌کنند.

💡 نتیجه: استفاده از فشرده‌سازی بهینه در دوربین‌های IP باعث صرفه‌جویی در پهنای باند و فضای ذخیره‌سازی می‌شود.

جمع‌بندی

سیستم‌های نظارت تصویری تحت شبکه (IP) نسبت به آنالوگ کیفیت تصویر بهتر، امنیت بیشتر، انعطاف‌پذیری بالاتر و قابلیت‌های هوشمندتری دارند. همچنین، این سیستم‌ها با کاهش هزینه‌های کابل‌کشی، ذخیره‌سازی پیشرفته و کنترل از راه دور، راهکاری ایده‌آل برای پروژه‌های نظارتی مدرن محسوب می‌شوند.

۱. امنیت و نظارت شهری (Smart Cities & Public Safety)

✅ کاربردها:

• کنترل ترافیک و مدیریت عبور و مرور
• پایش تخلفات رانندگی و ثبت شماره پلاک خودروها (ANPR)
• نظارت بر اماکن عمومی مانند پارک‌ها، ایستگاه‌های مترو و اتوبوس
• جلوگیری از وقوع جرم و بررسی رویدادهای امنیتی

✅ مزایا:

• افزایش امنیت عمومی و کاهش جرم و جنایت
• کنترل هوشمند ترافیک و بهینه‌سازی مسیرها
• نظارت ۲۴ ساعته بدون نیاز به حضور فیزیکی نیروهای انسانی

۲. سازمان‌ها و ادارات دولتی

✅ کاربردها:

• کنترل ورود و خروج پرسنل با استفاده از دوربین‌های تشخیص چهره
• نظارت بر سالن‌های جلسات و بخش‌های مهم سازمان
• یکپارچه‌سازی سیستم نظارت تصویری با سیستم‌های کنترل دسترسی

✅ مزایا:

• جلوگیری از ورود افراد غیرمجاز به اماکن حساس
• افزایش بهره‌وری کارکنان و کاهش رفتارهای نامطلوب
• ثبت وقایع برای بررسی‌های مدیریتی و نظارتی

۳. بانک‌ها و مؤسسات مالی

✅ کاربردها:

• نظارت بر باجه‌های بانکی و دستگاه‌های خودپرداز (ATM)
• ثبت تراکنش‌های مالی و شناسایی فعالیت‌های مشکوک
• مدیریت بحران و کنترل امنیت در شعب بانک‌ها

✅ مزایا:

• کاهش سرقت و جرایم مالی
• بهبود نظارت بر عملکرد کارمندان و مشتریان
• مستندسازی تراکنش‌ها برای پیگیری‌های قانونی

۴. فروشگاه‌ها، مراکز خرید و خرده‌فروشی‌ها

✅ کاربردها:

• پیشگیری از سرقت و کنترل فعالیت‌های مشکوک در فروشگاه
• تجزیه‌وتحلیل رفتار مشتریان برای بهینه‌سازی چیدمان فروشگاه
• کنترل صندوق‌های فروش و بررسی تراکنش‌های انجام‌شده

✅ مزایا:

• کاهش میزان دزدی و تخلفات
• افزایش بهره‌وری کارکنان و بهبود خدمات مشتری
• تحلیل الگوی خرید مشتریان برای بهبود استراتژی‌های بازاریابی

۵. کارخانجات و صنایع تولیدی

✅ کاربردها:

• نظارت بر خطوط تولید و شناسایی مشکلات عملیاتی
• پایش عملکرد کارکنان و بهینه‌سازی فرآیندهای صنعتی
• استفاده از دوربین‌های حرارتی برای شناسایی ناهنجاری‌های دما و افزایش ایمنی

✅ مزایا:

• افزایش بهره‌وری و کاهش خطاهای انسانی
• جلوگیری از حوادث صنعتی و رعایت استانداردهای ایمنی
• نظارت بر دارایی‌ها و تجهیزات گران‌قیمت

۶. حمل‌ونقل و لجستیک

✅ کاربردها:

• نظارت بر انبارهای کالا و کنترل ورود و خروج محموله‌ها
• پایش وسایل نقلیه و مسیرهای حمل‌ونقل
• استفاده از دوربین‌های مداربسته در فرودگاه‌ها، بنادر و ایستگاه‌های قطار

✅ مزایا:

• جلوگیری از سرقت و گم شدن محموله‌ها
• افزایش دقت در فرآیندهای لجستیکی و کاهش هزینه‌ها
• بهبود امنیت مسافران در حمل‌ونقل عمومی

۷. بیمارستان‌ها و مراکز درمانی

✅ کاربردها:

• نظارت بر بخش‌های حیاتی مانند اورژانس، ICU و داروخانه‌ها
• کنترل ورود و خروج بیماران، پرسنل و همراهان
• استفاده از دوربین‌های مداربسته برای جلوگیری از دستکاری تجهیزات پزشکی

✅ مزایا:

• افزایش امنیت بیماران و پرسنل
• جلوگیری از سرقت تجهیزات پزشکی و داروها
• بهبود مدیریت بحران در مواقع اضطراری

۸. مدارس، دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی

✅ کاربردها:

• کنترل ورود و خروج دانش‌آموزان و کارکنان
• نظارت بر کلاس‌های درس و جلوگیری از بروز مشکلات انضباطی
• تأمین امنیت خوابگاه‌های دانشجویی و فضاهای عمومی

✅ مزایا:

• کاهش خشونت و رفتارهای ناهنجار در محیط‌های آموزشی
• جلوگیری از ورود افراد غیرمجاز به محوطه مدارس و دانشگاه‌ها
• افزایش حس امنیت در بین دانش‌آموزان، دانشجویان و کارکنان

۹. هتل‌ها و اماکن تفریحی

✅ کاربردها:

• کنترل ورود و خروج مهمانان و کارکنان
• نظارت بر راهروها، لابی‌ها، پارکینگ‌ها و فضاهای تفریحی
• افزایش امنیت و جلوگیری از وقوع جرائم در مجموعه‌های تفریحی

✅ مزایا:

• افزایش رضایت مهمانان با تأمین امنیت بهتر
• کاهش احتمال وقوع سرقت و خرابکاری
• مدیریت بهتر کارکنان و خدمات هتل

۱۰. ساختمان‌های مسکونی و مجتمع‌های آپارتمانی

✅ کاربردها:

• کنترل درب‌های ورودی و خروجی مجتمع
• نظارت بر پارکینگ و فضاهای مشاع
• استفاده از دوربین‌های هوشمند با تشخیص حرکت برای افزایش امنیت

✅ مزایا:

• جلوگیری از ورود افراد غیرمجاز و سرقت
• افزایش ایمنی ساکنان و دارایی‌های آن‌ها
• امکان کنترل و نظارت از راه دور توسط ساکنان

جمع‌بندی

سیستم‌های نظارت تصویری تحت شبکه (IP) در صنایع مختلف برای افزایش امنیت، بهینه‌سازی فرآیندها، نظارت بر عملکرد کارکنان و کاهش هزینه‌های عملیاتی کاربرد دارند. این سیستم‌ها نه‌تنها به حفظ امنیت فیزیکی کمک می‌کنند، بلکه با ارائه قابلیت‌های هوشمند مانند تحلیل تصویر، تشخیص چهره و پردازش داده‌ها، بهبود مدیریت در سازمان‌ها و کسب‌وکارها را نیز امکان‌پذیر می‌کنند.

۱. تعریف پروتکل IP

IP (Internet Protocol) یک پروتکل لایه شبکه (Network Layer) در مدل OSI و TCP/IP است که وظیفه آدرس‌دهی و مسیریابی داده‌ها را بر عهده دارد. این پروتکل بسته‌های اطلاعاتی (Packets) را بین دستگاه‌های مختلف ارسال و دریافت می‌کند و به هر دستگاه در شبکه یک آدرس منحصر‌به‌فرد (IP Address) اختصاص می‌دهد.

✅ ویژگی‌های اصلی IP:

• بدون اتصال (Connectionless): قبل از ارسال داده‌ها، اتصال ثابتی بین فرستنده و گیرنده برقرار نمی‌شود.
• آدرس‌دهی منحصر‌به‌فرد: هر دستگاه در شبکه یک آدرس IP مشخص دارد.
• ارسال بهترین مسیر (Best-Effort Delivery): بسته‌ها بدون تضمین تحویل به مقصد ارسال می‌شوند.
• قابلیت مسیریابی: داده‌ها می‌توانند از طریق چندین مسیر مختلف به مقصد برسند.

۲. انواع نسخه‌های IP (IPv4 و IPv6)

دو نسخه اصلی پروتکل IP عبارتند از:

🔹 IPv4 (Internet Protocol Version 4)

✅ ویژگی‌ها:

• طول آدرس: ۳۲ بیت (۴ بخش عددی، مثل 192.168.1.1)
• حداکثر آدرس‌های ممکن: حدود ۴.۳ میلیارد آدرس
• نمایش به‌صورت: چهار بخش عددی (Octets) از ۰ تا ۲۵۵، جدا شده با نقطه
• رایج‌ترین نسخه مورد استفاده در شبکه‌های امروزی

✅ مثال آدرس IPv4:

192.168.1.10
10.0.0.1

🔹 IPv6 (Internet Protocol Version 6)

✅ ویژگی‌ها:

• طول آدرس: ۱۲۸ بیت (۸ بخش عددی هگزادسیمال، مثل 2001:db8::ff00:42:8329)
• حداکثر آدرس‌های ممکن: ۳۴۰ تریلیون تریلیون تریلیون آدرس
• نمایش به‌صورت: هگزادسیمال، جدا شده با دو نقطه (::)
• راهکار آینده برای کمبود آدرس‌های IPv4

✅ مثال آدرس IPv6:

2001:db8:85a3::8a2e:370:7334
fe80::1

💡 نکته: در سیستم‌های نظارت تصویری تحت شبکه، بیشتر از IPv4 استفاده می‌شود، اما برخی دستگاه‌های جدید از IPv6 نیز پشتیبانی می‌کنند.

۳. انواع آدرس‌های IP

آدرس‌های IP در شبکه‌ها به دسته‌های مختلف تقسیم می‌شوند:

🔹 آدرس‌های عمومی (Public IP) و خصوصی (Private IP)

✅ Public IP:

• آدرس‌های جهانی و منحصربه‌فرد که در اینترنت استفاده می‌شوند.
• توسط سازمان IANA مدیریت می‌شوند.
• مثال:

  8.8.8.8  (DNS Server گوگل)
  185.45.192.1 (آدرس یک وب‌سایت)
  

✅ Private IP:

• برای شبکه‌های داخلی (LAN, CCTV, سازمانی) استفاده می‌شود.
• توسط اینترنت قابل دسترسی نیستند.
• محدوده‌های استاندارد آدرس‌های خصوصی:

  192.168.0.0 – 192.168.255.255
  10.0.0.0 – 10.255.255.255
  172.16.0.0 – 172.31.255.255
  

💡 نکته: در سیستم‌های نظارت تصویری تحت شبکه، معمولاً دوربین‌ها و NVRها از Private IP استفاده می‌کنند.

🔹 آدرس‌های ایستا (Static) و پویا (Dynamic)

✅ Static IP (ایستا):

• آدرس ثابت که تغییر نمی‌کند و به‌صورت دستی تنظیم می‌شود.
• مناسب برای سرورها، دوربین‌های مداربسته و دستگاه‌های شبکه‌ای.

✅ Dynamic IP (پویا):

• آدرس به‌صورت خودکار توسط DHCP Server تغییر می‌کند.
• مناسب برای دستگاه‌های کاربری مانند موبایل، لپ‌تاپ و برخی دوربین‌های IP.

💡 نکته: در سیستم‌های CCTV تحت شبکه، بهتر است دوربین‌ها و NVRها آدرس IP ثابت (Static) داشته باشند تا مدیریت آن‌ها راحت‌تر باشد.

🔹 تنظیم IP استاتیک در یک دوربین نظارتی (مثال در سیستم لینوکس):

ifconfig eth0 192.168.1.100 netmask 255.255.255.0 up

۴. ساختار بسته‌های IP (IP Packet)

یک بسته IP شامل بخش‌های مختلفی است که اطلاعات مورد نیاز برای مسیریابی را در خود دارد. مهم‌ترین بخش‌های یک IP Packet عبارتند از:

✅ Header (سربرگ): شامل اطلاعات مبدأ، مقصد، طول داده، TTL، پروتکل مورد استفاده و غیره.
✅ Payload (داده): شامل محتوای واقعی اطلاعات که باید ارسال شود.
✅ Checksum: بررسی صحت داده‌های ارسال‌شده برای جلوگیری از خطا.

💡 نکته: بسته‌های IP می‌توانند توسط پروتکل‌هایی مانند TCP، UDP، HTTP و RTSP در سیستم‌های نظارت تصویری انتقال داده شوند.

۵. مفهوم Subnetting در شبکه‌های CCTV

Subnetting تکنیکی است که برای تقسیم یک شبکه بزرگ به چندین شبکه کوچک‌تر (Subnet) استفاده می‌شود.

✅ چرا Subnetting مهم است؟

• افزایش امنیت شبکه
• کاهش ترافیک داخلی
• بهینه‌سازی عملکرد دوربین‌ها و NVRها

✅ مثال تقسیم‌بندی یک شبکه CCTV:

Subnet 1: 192.168.1.0/24 → دوربین‌های نظارتی 
Subnet 2: 192.168.2.0/24 → سرورها و NVRها 
Subnet 3: 192.168.3.0/24 → دسترسی کاربران 

🔹 تنظیم Subnet Mask برای یک دوربین نظارتی:

ifconfig eth0 192.168.1.100 netmask 255.255.255.0 up

جمع‌بندی

پروتکل IP اساس شبکه‌های کامپیوتری و اینترنت را تشکیل می‌دهد و نقش کلیدی در سیستم‌های نظارت تصویری تحت شبکه دارد. نسخه‌های IPv4 و IPv6 در شبکه‌ها استفاده می‌شوند، اما IPv4 همچنان رایج‌تر است. همچنین، تنظیمات Static IP، Private IP و Subnetting در مدیریت صحیح دوربین‌ها و دستگاه‌های نظارتی اهمیت بالایی دارد.

در این بخش، به بررسی مفاهیم TCP/IP، نحوه عملکرد آن و کاربردهایش در شبکه‌های CCTV می‌پردازیم.

۱. مدل TCP/IP چیست؟

TCP/IP مجموعه‌ای از پروتکل‌های ارتباطی است که برای ارسال و دریافت داده‌ها از طریق شبکه‌های کامپیوتری و اینترنت استفاده می‌شود. این مدل شامل ۴ لایه اصلی است که هرکدام وظایف مشخصی در پردازش داده‌ها دارند.

✅ ویژگی‌های TCP/IP:

• مقیاس‌پذیر: قابلیت کار در شبکه‌های کوچک (LAN) و شبکه‌های گسترده مانند اینترنت
• انعطاف‌پذیر: پشتیبانی از انواع مختلف سخت‌افزار و نرم‌افزار
• قابل اعتماد: استفاده از مکانیسم‌های کنترل خطا برای تضمین تحویل داده‌ها
• قابل مسیریابی: امکان ارسال داده‌ها از طریق مسیرهای مختلف در شبکه

۲. لایه‌های مدل TCP/IP

برخلاف مدل OSI که شامل ۷ لایه است، مدل TCP/IP دارای ۴ لایه است که وظایف مشابهی دارند.

🔹 لایه ۱: لایه پیوند داده (Network Access Layer)

✅ وظیفه: انتقال داده‌ها بین دستگاه‌های فیزیکی در شبکه
✅ پروتکل‌های مهم:

• Ethernet: برای اتصال دستگاه‌ها در شبکه‌های کابلی
• Wi-Fi: برای ارتباطات بی‌سیم
• PPP: پروتکل ارتباطی برای خطوط نقطه‌به‌نقطه

✅ کاربرد در نظارت تصویری:

• اتصال دوربین‌های IP به شبکه از طریق کابل شبکه (Ethernet) یا Wi-Fi
• استفاده از سوئیچ‌های PoE برای تأمین برق و اتصال دوربین‌ها

🔹 لایه ۲: لایه اینترنت (Internet Layer)

✅ وظیفه: آدرس‌دهی و مسیریابی بسته‌های داده در شبکه
✅ پروتکل‌های مهم:

• IP (Internet Protocol): تعیین آدرس مقصد و ارسال داده
• ICMP (Internet Control Message Protocol): بررسی مشکلات شبکه (مانند PING)
• ARP (Address Resolution Protocol): تبدیل آدرس IP به MAC Address

✅ کاربرد در نظارت تصویری:

• اختصاص IP Address به دوربین‌های مداربسته
• ارسال و دریافت داده‌های ویدئویی بین دوربین‌ها و NVR
• بررسی اتصال دوربین‌ها با استفاده از PING:

ping 192.168.1.100

🔹 لایه ۳: لایه انتقال (Transport Layer)

✅ وظیفه: مدیریت ارتباطات بین دستگاه‌ها و کنترل انتقال داده‌ها
✅ پروتکل‌های مهم:

• TCP (Transmission Control Protocol): ارتباط مطمئن و دارای کنترل خطا
• UDP (User Datagram Protocol): ارتباط سریع اما بدون تضمین تحویل

✅ مقایسه TCP و UDP در شبکه‌های CCTV:

💡 نکته: در سیستم‌های نظارت تصویری، پخش زنده ویدئو معمولاً از UDP و ارتباطات مدیریتی از TCP استفاده می‌کند.

🔹 لایه ۴: لایه کاربرد (Application Layer)

✅ وظیفه: ارائه رابط کاربری و تعامل نرم‌افزارها با شبکه
✅ پروتکل‌های مهم:

• HTTP / HTTPS: نمایش ویدئو از طریق مرورگر
• RTSP (Real-Time Streaming Protocol): پخش زنده ویدئو
• FTP (File Transfer Protocol): انتقال فایل‌های ضبط‌شده
• SNMP (Simple Network Management Protocol): مدیریت و مانیتورینگ دوربین‌ها

✅ کاربرد در نظارت تصویری:

• مشاهده تصاویر زنده از دوربین‌ها با RTSP و HTTP
• دانلود فایل‌های ویدئویی ضبط‌شده از طریق FTP
• نظارت بر وضعیت دوربین‌ها با SNMP

🔹 مثال دسترسی به ویدئو زنده از طریق RTSP:

rtsp://admin:password@192.168.1.100:554/live

۳. مقایسه TCP و UDP در سیستم‌های نظارت تصویری

در شبکه‌های CCTV تحت شبکه، بسته به نیاز، از TCP یا UDP استفاده می‌شود.

✅ TCP (پروتکل کنترل انتقال)

• تضمین تحویل داده‌ها
• استفاده در مدیریت و کنترل دستگاه‌ها
• مناسب برای ارسال دستورات به دوربین‌های PTZ

✅ UDP (پروتکل دیتاگرام کاربر)

• سریع‌تر از TCP
• مناسب برای پخش زنده ویدئو (Live Streaming)
• عدم تضمین تحویل، اما کاهش تأخیر (Latency)

💡 در دوربین‌های مداربسته، ویدئوها معمولاً با UDP ارسال می‌شوند، اما دستورات کنترلی و مدیریتی از TCP استفاده می‌کنند.

۴. تنظیمات TCP/IP در سیستم‌های نظارت تصویری

✅ ۱. بررسی تنظیمات شبکه یک دوربین IP (در سیستم لینوکس):

ifconfig eth0

✅ ۲. تنظیم یک IP استاتیک برای دوربین IP:

ifconfig eth0 192.168.1.100 netmask 255.255.255.0 up

✅ ۳. بررسی ارتباط دوربین با سرور NVR با PING:

ping 192.168.1.10

✅ ۴. مشاهده جریان ویدئویی دوربین از طریق RTSP:

vlc rtsp://192.168.1.100:554/live

جمع‌بندی

پروتکل TCP/IP اساس شبکه‌های کامپیوتری و اینترنت است و در سیستم‌های نظارت تصویری تحت شبکه (IP CCTV) نقش کلیدی دارد. این مدل شامل ۴ لایه اصلی است که هرکدام وظایف خاصی مانند آدرس‌دهی، انتقال داده و مدیریت ارتباطات را بر عهده دارند.

در دوربین‌های نظارتی، TCP برای ارتباطات کنترلی و مدیریتی و UDP برای انتقال ویدئوهای زنده (Live Streaming) استفاده می‌شود. آشنایی با تنظیمات TCP/IP، نحوه آدرس‌دهی و روش‌های رفع مشکلات شبکه، برای راه‌اندازی و نگهداری سیستم‌های CCTV ضروری است.

در سیستم‌های نظارت تصویری تحت شبکه (IP-Based CCTV)، UDP به دلیل سرعت بالا و کاهش تأخیر (Latency) گزینه مناسبی برای پخش زنده (Live Streaming) است.

ویژگی‌های اصلی UDP

✅ بدون اتصال (Connectionless): نیازی به ایجاد و نگهداری یک ارتباط دائمی ندارد.
✅ بدون کنترل خطا: بسته‌های گمشده دوباره ارسال نمی‌شوند.
✅ سرعت بالا: مناسب برای ارسال ویدئوهای زنده و داده‌های زمان واقعی.
✅ پشتیبانی از Multicasting: ارسال هم‌زمان داده به چندین گیرنده.

مقایسه UDP و TCP در شبکه‌های نظارتی

💡 نتیجه: برای مشاهده زنده تصاویر دوربین‌ها از UDP و برای مدیریت دوربین‌ها (مثلاً کنترل دوربین PTZ) از TCP استفاده می‌شود.

کاربردهای UDP در سیستم‌های نظارت تصویری

✅ پخش زنده ویدئو (Live Streaming) بدون تاخیر محسوس
✅ ارسال داده‌های تصویری به چندین کلاینت هم‌زمان (Multicasting)
✅ اتصال سریع دوربین‌ها بدون نیاز به ایجاد ارتباط پایدار

🔹 نمونه‌ای از URL پخش ویدئو با UDP در دوربین مداربسته:

vlc udp://@239.255.1.1:1234

پیکربندی UDP در سیستم‌های نظارتی

✅ ۱. بررسی دسترسی به جریان ویدئویی دوربین از طریق UDP:

ffplay -i udp://192.168.1.100:1234

✅ ۲. تنظیم یک استریم ویدئویی بر بستر UDP روی سرور:

gst-launch-1.0 -v udpsrc port=1234 ! decodebin ! autovideosink

✅ ۳. بررسی بسته‌های ارسالی و دریافتی UDP روی شبکه:

tcpdump -i eth0 udp

جمع‌بندی

UDP یک پروتکل سریع و بدون تأخیر است که در پخش زنده ویدئو در سیستم‌های نظارت تصویری تحت شبکه کاربرد دارد. برخلاف TCP، در UDP خطاهای انتقال اصلاح نمی‌شوند، اما سرعت بالای آن برای ارسال تصاویر زنده و پشتیبانی از Multicasting ایده‌آل است. استفاده از تنظیمات مناسب UDP می‌تواند کارایی سیستم‌های نظارتی را بهینه کند.

ویژگی‌های HTTP و HTTPS

✅ HTTP (پروتکل انتقال ابرمتن):

• مبتنی بر متن ساده (Plain Text)
• فاقد رمزگذاری و امنیت
• استفاده در دسترسی به صفحات مدیریت دوربین‌های IP

✅ HTTPS (پروتکل امن انتقال ابرمتن):

• نسخه رمزگذاری‌شده و امن HTTP
• استفاده از TLS/SSL برای رمزگذاری داده‌ها
• محافظت در برابر حملات Man-in-the-Middle و شنود اطلاعات
• توصیه‌شده برای دسترسی به تنظیمات دوربین‌ها و سرورهای NVR از طریق اینترنت

💡 نتیجه: استفاده از HTTPS برای مدیریت و مشاهده تصاویر دوربین‌ها از راه دور توصیه می‌شود، زیرا امنیت اطلاعات را تضمین می‌کند.

کاربردهای HTTP و HTTPS در سیستم‌های نظارتی

✅ دسترسی به صفحه مدیریت دوربین‌های IP و NVR از طریق مرورگر
✅ دریافت تصاویر زنده (Live Streaming) از دوربین‌های تحت شبکه
✅ ارسال دستورات کنترلی برای تنظیمات دوربین از طریق API
✅ انتقال داده‌های نظارتی بین سرور و کلاینت در نرم‌افزارهای مانیتورینگ

🔹 مثال: دسترسی به صفحه مدیریت یک دوربین IP از طریق مرورگر

🔹 با HTTP (غیرامن):

http://192.168.1.100

🔹 با HTTPS (امن):

https://192.168.1.100

فعال‌سازی و پیکربندی HTTPS در دوربین‌های IP

✅ ۱. بررسی پشتیبانی دوربین از HTTPS:

• وارد تنظیمات Web Interface دوربین شوید.
• به بخش Network Settings رفته و گزینه HTTPS Enable را بررسی کنید.

✅ ۲. فعال‌سازی HTTPS در تنظیمات دوربین (روش گرافیکی):

• به صفحه تنظیمات وب دوربین بروید.
• وارد بخش Network → HTTPS Settings شوید.
• یک گواهینامه SSL/TLS ایجاد کنید یا یک SSL Certificate معتبر آپلود کنید.
• گزینه Enable HTTPS را فعال کنید و تنظیمات را ذخیره کنید.

✅ ۳. فعال‌سازی HTTPS از طریق CLI (برای دوربین‌های با قابلیت SSH):

ssh admin@192.168.1.100
configure terminal
set https enable
save settings

✅ ۴. بررسی فعال‌بودن HTTPS با دستور CURL:

curl -k https://192.168.1.100

مزایای استفاده از HTTPS در دوربین‌های نظارتی

✅ رمزگذاری داده‌ها برای جلوگیری از سرقت اطلاعات
✅ محافظت در برابر حملات سایبری مانند شنود و Man-in-the-Middle
✅ اتصال امن هنگام دسترسی به دوربین‌ها از طریق اینترنت
✅ امکان استفاده از APIهای امن برای ارسال دستورات کنترلی

جمع‌بندی

HTTP و HTTPS دو پروتکل مهم برای دسترسی به دوربین‌های تحت شبکه و مدیریت تنظیمات آنها هستند. HTTP بدون رمزگذاری و ناامن است، در حالی که HTTPS از رمزگذاری TLS/SSL استفاده می‌کند و امنیت بیشتری دارد. در سیستم‌های نظارتی تحت شبکه، استفاده از HTTPS برای دسترسی از راه دور توصیه می‌شود تا از حملات سایبری و سرقت اطلاعات جلوگیری شود.

1. آدرس‌دهی استاتیک (Static IP)
2. آدرس‌دهی داینامیک (Dynamic IP – DHCP)

۱. آدرس‌دهی استاتیک (Static IP)

Static IP یک آدرس ثابت و تغییرناپذیر است که به یک دستگاه اختصاص داده می‌شود. در سیستم‌های نظارتی، این روش بیشتر برای دوربین‌ها، NVRها و سرورهای مرکزی استفاده می‌شود.

✅ ویژگی‌های Static IP:

• آدرس به‌صورت دستی تنظیم می‌شود و تغییر نمی‌کند.
• قابلیت دسترسی و مدیریت آسان از راه دور.
• کاهش مشکلات ناشی از تغییر آدرس IP.
• مناسب برای دوربین‌های ثابت و سرورها که باید همیشه در دسترس باشند.

🔹 مثال تنظیم آدرس IP استاتیک برای یک دوربین IP:

IP Address: 192.168.1.100  
Subnet Mask: 255.255.255.0  
Gateway: 192.168.1.1  
DNS: 8.8.8.8  

✅ روش تنظیم Static IP در یک دوربین IP:
۱. ورود به پنل وب دوربین:

• آدرس پیش‌فرض دوربین را در مرورگر وارد کنید (مثلاً http://192.168.1.100).
• با نام کاربری و رمز عبور وارد شوید.

۲. تغییر آدرس IP:

• وارد Network Settings شوید.
• گزینه Static IP را انتخاب کنید و آدرس موردنظر را تنظیم کنید.
• تغییرات را ذخیره کرده و دوربین را راه‌اندازی مجدد کنید.

۳. تنظیم Static IP از طریق CLI (در دوربین‌های دارای SSH):

ssh admin@192.168.1.100
configure terminal
set network ip 192.168.1.101 255.255.255.0 192.168.1.1
save settings

۲. آدرس‌دهی داینامیک (Dynamic IP – DHCP)

در این روش، یک سرور DHCP به‌طور خودکار آدرس IP را به دستگاه‌ها اختصاص می‌دهد. این روش در شبکه‌های بزرگ استفاده می‌شود، اما برای سیستم‌های نظارت تصویری چندان توصیه نمی‌شود.

✅ ویژگی‌های Dynamic IP:

• اختصاص خودکار آدرس IP توسط روتر یا سرور DHCP.
• عدم نیاز به تنظیم دستی آدرس IP.
• امکان تغییر آدرس دوربین در هر بار روشن شدن (مشکل در دسترسی مداوم).
• مناسب برای دستگاه‌های متحرک یا موقت مانند لپ‌تاپ‌های متصل به شبکه.

🔹 فعال‌سازی DHCP در یک دوربین IP (روش گرافیکی):

• وارد صفحه مدیریت دوربین شوید.
• در Network Settings گزینه Obtain IP Address Automatically (DHCP) را انتخاب کنید.
• تنظیمات را ذخیره کرده و دوربین را راه‌اندازی مجدد کنید.

🔹 فعال‌سازی DHCP از طریق CLI:

ssh admin@192.168.1.100
configure terminal
set network dhcp enable
save settings

✅ بررسی آدرس IP اختصاص‌یافته توسط DHCP:

ipconfig (در ویندوز)
ifconfig (در لینوکس)

۳. مقایسه Static IP و Dynamic IP در شبکه‌های CCTV

💡 نتیجه: برای دوربین‌های نظارتی و سرورهای NVR، استفاده از Static IP توصیه می‌شود تا مشکلات ناشی از تغییر آدرس و قطع ارتباط برطرف شود.

۴. تنظیم ترکیبی: رزرو آدرس IP در DHCP

اگر مجبور به استفاده از DHCP هستید اما نمی‌خواهید آدرس دوربین تغییر کند، می‌توانید از رزرو DHCP (DHCP Reservation) استفاده کنید. این روش باعث می‌شود همیشه یک IP مشخص به یک دوربین اختصاص داده شود.

✅ مراحل رزرو آدرس IP در DHCP (در روترهای MikroTik, Cisco, TP-Link):

1. وارد تنظیمات روتر شوید.
2. به بخش DHCP Server → Address Reservation بروید.
3. آدرس MAC دوربین را ثبت کنید.
4. یک IP ثابت برای آن تنظیم کنید.

🔹 رزرو آدرس IP در MikroTik از طریق CLI:

/ip dhcp-server lease
add address=192.168.1.100 mac-address=AA:BB:CC:DD:EE:FF comment="CCTV Camera"

جمع‌بندی

در سیستم‌های نظارت تصویری تحت شبکه، انتخاب روش آدرس‌دهی اهمیت زیادی دارد:

🔹 Static IP: توصیه‌شده برای دوربین‌ها، NVR و سرورها جهت اطمینان از دسترسی پایدار.
🔹 Dynamic IP (DHCP): مناسب برای دستگاه‌های متحرک یا موقتی اما مشکل‌ساز برای دوربین‌های نظارتی.
🔹 DHCP Reservation: ترکیب مزایای هر دو روش برای جلوگیری از تغییر آدرس IP در DHCP.

برای مدیریت بهتر سیستم‌های CCTV، همواره از Static IP یا رزرو DHCP استفاده کنید تا از مشکلات تغییر آدرس جلوگیری شود.

• Subnetting برای تقسیم شبکه به بخش‌های کوچکتر (Subnet) استفاده می‌شود.
• VLAN برای ایجاد شبکه‌های مجازی جداگانه روی یک شبکه فیزیکی به کار می‌رود.

Subnetting در شبکه‌های CCTV

۱. تعریف Subnetting

Subnetting فرآیندی است که در آن یک شبکه بزرگ (IP Range) به چندین زیرشبکه (Subnet) کوچکتر تقسیم می‌شود. این کار به بهینه‌سازی مدیریت IP، افزایش امنیت و کاهش ترافیک شبکه کمک می‌کند.

✅ چرا در CCTV از Subnetting استفاده می‌شود؟

• جداسازی دوربین‌ها، سرورها و کاربران کلاینت برای جلوگیری از تداخل ترافیک.
• کاهش ترافیک Broadcast و افزایش عملکرد شبکه.
• افزایش امنیت با جلوگیری از دسترسی غیرمجاز به دوربین‌های نظارتی.

۲. مثال Subnetting در شبکه نظارتی

🔹 شبکه بدون Subnetting:
تمام دستگاه‌ها در یک شبکه واحد با Subnet Mask 255.255.255.0 هستند:

Network: 192.168.1.0/24
Gateway: 192.168.1.1
DVR: 192.168.1.10
Camera 1: 192.168.1.101
Camera 2: 192.168.1.102

💡 مشکل: اگر تعداد دوربین‌ها زیاد شود، ترافیک شبکه افزایش یافته و کارایی کاهش می‌یابد.

🔹 شبکه با Subnetting:
با تقسیم شبکه به دو Subnet، دوربین‌ها و کاربران جدا می‌شوند:

• Subnet 1 (برای دوربین‌ها): 192.168.1.0/25

  Network: 192.168.1.0/25
  Gateway: 192.168.1.1
  Camera 1: 192.168.1.10
  Camera 2: 192.168.1.11
  

• Subnet 2 (برای کاربران و NVR): 192.168.1.128/25

  Network: 192.168.1.128/25
  Gateway: 192.168.1.129
  NVR: 192.168.1.130
  Operator PC: 192.168.1.140
  

✅ نتیجه: ترافیک دوربین‌ها و کاربران از هم جدا شده و کارایی شبکه افزایش می‌یابد.

VLAN در شبکه‌های نظارتی

۱. تعریف VLAN (Virtual Local Area Network)

VLAN یک شبکه مجازی است که چندین دستگاه را در یک گروه منطقی قرار می‌دهد، حتی اگر از نظر فیزیکی در یک شبکه باشند.

✅ چرا در CCTV از VLAN استفاده می‌شود؟

• جداسازی دوربین‌ها، سرورها و کاربران کلاینت در شبکه.
• افزایش امنیت با محدود کردن ارتباط بین VLANها.
• کاهش ترافیک شبکه و بهینه‌سازی عملکرد.

۲. مثال VLAN در شبکه‌های CCTV

🔹 بدون VLAN (ترافیک مختلط و غیرامن):

Switch بدون VLAN
دوربین‌ها، سرورها و کلاینت‌ها همه در یک شبکه مشترک

💡 مشکل: همه دستگاه‌ها می‌توانند به همدیگر دسترسی داشته باشند، امنیت پایین است.

🔹 با VLAN (شبکه‌های مجزا و امن):

VLAN 10: مخصوص دوربین‌ها
VLAN 20: مخصوص NVR و سرورها
VLAN 30: مخصوص کاربران کلاینت

✅ پیکربندی VLAN روی سوئیچ (Cisco):

configure terminal
vlan 10
name CCTV_Cameras
exit
vlan 20
name NVR_Servers
exit
vlan 30
name Operators
exit

✅ تخصیص VLAN به پورت‌ها (مثلاً پورت 1 تا 10 برای دوربین‌ها، 11 تا 20 برای NVR):

interface range gigabitEthernet 1/0/1-10
switchport mode access
switchport access vlan 10
exit

interface range gigabitEthernet 1/0/11-20
switchport mode access
switchport access vlan 20
exit

مقایسه Subnetting و VLAN در شبکه‌های CCTV

جمع‌بندی

🔹 Subnetting شبکه را در سطح IP تقسیم کرده و برای مدیریت بهتر آدرس‌ها و کاهش ترافیک شبکه مناسب است.
🔹 VLAN دستگاه‌های شبکه را در سطح سوئیچ به صورت مجازی جدا کرده و امنیت بالاتر و کاهش ترافیک داخلی را فراهم می‌کند.
🔹 بهترین روش در شبکه‌های CCTV، ترکیب Subnetting و VLAN است تا هم بهینه‌سازی شبکه و هم امنیت دوربین‌ها تضمین شود.

1. دوربین‌های ثابت (Fixed)
2. دوربین‌های متحرک (Varifocal)
3. دوربین‌های گردان PTZ (Pan-Tilt-Zoom)
4. دوربین‌های 360 درجه (Fisheye/Panoramic)

۱. دوربین‌های ثابت (Fixed Cameras)

🔹 ویژگی‌ها:

• زاویه دید و جهت دوربین ثابت است.
• برای نظارت بر یک نقطه مشخص بدون نیاز به تغییر زاویه مناسب است.
• دارای لنز ثابت (Fixed Lens) با فاصله کانونی مشخص (مثلاً 2.8mm، 4mm، 6mm).

🔹 کاربردها:
✅ نظارت درب‌های ورودی و خروجی
✅ راهروها و راه‌پله‌ها
✅ نظارت بر صندوق‌های فروشگاهی

🔹 نحوه نصب و تنظیم زاویه دید:

1. نصب دوربین در محل موردنظر  
2. تنظیم زاویه دید قبل از محکم کردن براکت  
3. تست تصویر و تنظیم در نرم‌افزار NVR  

۲. دوربین‌های متحرک (Varifocal Cameras)

🔹 ویژگی‌ها:

• دارای لنز متغیر (Varifocal Lens) با قابلیت تنظیم فاصله کانونی (مثلاً ۲.۸ تا ۱۲ میلی‌متر).
• امکان تنظیم دستی یا خودکار زاویه دید و بزرگ‌نمایی دارد.
• مناسب برای محیط‌هایی که نیاز به تغییر فوکوس و زاویه دید دارند.

🔹 کاربردها:
✅ نظارت بر محوطه‌های وسیع مانند پارکینگ‌ها
✅ اماکن تجاری و صنعتی با نیاز به تغییر زاویه دید

🔹 تنظیم فاصله کانونی در یک دوربین Varifocal:

1. ورود به تنظیمات دوربین  
2. تغییر مقدار Zoom و Focus در نرم‌افزار  
3. ذخیره تنظیمات و بررسی کیفیت تصویر  

۳. دوربین‌های گردان PTZ (Pan-Tilt-Zoom)

🔹 ویژگی‌ها:

• قابلیت چرخش افقی (Pan) و عمودی (Tilt) دارد.
• دارای بزرگ‌نمایی اپتیکال (Zoom) برای مشاهده جزئیات بیشتر.
• امکان کنترل دستی یا خودکار از طریق NVR یا نرم‌افزار VMS.

🔹 کاربردها:
✅ نظارت بر محیط‌های باز مانند میادین شهری
✅ کنترل ترافیک و جاده‌ها
✅ نظارت بر سالن‌های تولید و انبارها

🔹 دستورات کنترل PTZ از طریق پروتکل ONVIF یا RS485:

Move Left: ptz_control --pan -10
Move Right: ptz_control --pan +10
Zoom In: ptz_control --zoom +5
Zoom Out: ptz_control --zoom -5

✅ پیکربندی مسیرهای گشت خودکار (Auto Patrol Mode):

1. ورود به تنظیمات دوربین  
2. تعریف نقاط موردنظر (Preset Points)  
3. تنظیم سرعت حرکت و توقف در هر نقطه  
4. ذخیره و فعال‌سازی گشت خودکار  

۴. دوربین‌های 360 درجه (Fisheye/Panoramic Cameras)

🔹 ویژگی‌ها:

• دارای لنز Fisheye برای پوشش زاویه دید ۳۶۰ درجه.
• برخی مدل‌ها از فناوری De-Warping برای تصحیح تصویر استفاده می‌کنند.
• مناسب برای مکان‌هایی که نیاز به پوشش وسیع با کمترین تعداد دوربین دارند.

🔹 کاربردها:
✅ نظارت در سالن‌های بزرگ، فروشگاه‌ها و لابی‌ها
✅ نظارت بر محیط‌های داخلی بدون نقاط کور

🔹 فعال‌سازی حالت‌های مختلف نمایش تصویر در دوربین‌های ۳۶۰ درجه:

1. ورود به نرم‌افزار مدیریت تصویر  
2. انتخاب حالت نمایش (Fisheye، Panoramic، Quad View)  
3. تنظیم روشنایی و زاویه دید  
4. ذخیره تغییرات  

مقایسه انواع دوربین‌های نظارت تصویری

جمع‌بندی

🔹 دوربین‌های ثابت: مناسب برای نقاط مشخص با نیاز به نظارت مداوم و بدون تغییر زاویه.
🔹 دوربین‌های متحرک: دارای لنز قابل تنظیم برای تغییر زاویه دید در محیط‌های متغیر.
🔹 دوربین‌های PTZ: قابلیت چرخش و زوم پیشرفته، ایده‌آل برای فضاهای وسیع.
🔹 دوربین‌های ۳۶۰ درجه: برای پوشش حداکثری محیط بدون نقطه کور.

💡 انتخاب صحیح نوع دوربین بسته به نیاز امنیتی، بودجه و شرایط محیطی انجام می‌شود.

۱. نقش لنز در دوربین‌های نظارتی

✅ کنترل زاویه دید: تعیین می‌کند که دوربین چه مقدار از محیط را پوشش دهد.
✅ تنظیم میزان بزرگ‌نمایی: مشخص می‌کند که چه مقدار از تصویر دارای جزئیات بالا باشد.
✅ تأثیر بر وضوح تصویر: کیفیت و نوع لنز می‌تواند بر روی شارپنس و جزئیات تصویر اثر بگذارد.
✅ کنترل میزان نور ورودی: دیافراگم لنز میزان نور واردشده به سنسور را تنظیم می‌کند که برای تصویربرداری در نور کم مهم است.

۲. انواع لنز در دوربین‌های نظارتی

لنزهای مورد استفاده در دوربین‌های CCTV به دو دسته اصلی ثابت (Fixed) و متغیر (Varifocal و Motorized) تقسیم می‌شوند.

۳. لنزهای ثابت (Fixed Lens)

🔹 ویژگی‌ها:

• دارای یک فاصله کانونی ثابت (مثلاً ۲.۸mm، ۴mm، ۶mm).
• زاویه دید از پیش تعیین‌شده و قابل تغییر نیست.
• مقرون‌به‌صرفه و مناسب برای نقاطی که نیازی به تغییر زاویه دید ندارند.

🔹 کاربردها:
✅ نظارت بر ورودی‌ها و خروجی‌ها
✅ راهروها و راه‌پله‌ها
✅ محوطه‌های کوچک با زاویه دید ثابت

🔹 مثال زاویه دید در لنزهای ثابت:

۴. لنزهای متغیر دستی (Varifocal Lens)

🔹 ویژگی‌ها:

• امکان تنظیم دستی فاصله کانونی (مثلاً ۲.۸mm تا ۱۲mm).
• قابلیت تغییر زاویه دید و سطح بزرگ‌نمایی.
• نیاز به تنظیم دستی در زمان نصب یا تغییر شرایط نظارت.

🔹 کاربردها:
✅ نظارت در فضاهای باز و متغیر
✅ امکان تنظیم زاویه دید بسته به نیاز کاربر
✅ نقاطی که نیاز به تغییر میدان دید دارند

🔹 تنظیم فاصله کانونی در یک لنز Varifocal:

1. ورود به تنظیمات دوربین از طریق رابط کاربری  
2. تغییر مقدار Zoom و Focus به مقدار دلخواه  
3. بررسی وضوح تصویر و ذخیره تنظیمات  

۵. لنزهای متغیر موتوردار (Motorized Lens)

🔹 ویژگی‌ها:

• دارای موتور داخلی برای تغییر خودکار فاصله کانونی.
• تنظیم فاصله کانونی و فوکوس از راه دور از طریق NVR یا نرم‌افزار.
• دقت بالاتر نسبت به لنزهای متغیر دستی.

🔹 کاربردها:
✅ مناطق وسیع مانند پارکینگ‌ها و جاده‌ها
✅ کنترل از راه دور و تغییر زاویه دید به‌صورت خودکار
✅ نظارت بر مناطق حساس و متغیر

🔹 دستورات تغییر فاصله کانونی در یک لنز موتوردار:

Zoom In: camera_control --zoom +5  
Zoom Out: camera_control --zoom -5  
Auto Focus: camera_control --autofocus enable  

۶. مقایسه لنزهای ثابت و متغیر

جمع‌بندی

🔹 لنزهای ثابت برای نقاط مشخص و بدون تغییر زاویه دید مناسب هستند.
🔹 لنزهای متغیر دستی امکان تنظیم زاویه دید را دارند اما نیاز به تنظیم دستی دارند.
🔹 لنزهای متغیر موتوردار پیشرفته‌تر بوده و از راه دور قابل تنظیم هستند، که برای محیط‌های وسیع و حساس ایده‌آل‌اند.

💡 انتخاب نوع لنز بستگی به نیاز نظارتی، بودجه و شرایط محیطی دارد.

1. فناوری دید در شب مادون قرمز (IR – Infrared)
2. فناوری محدوده دینامیکی گسترده (WDR – Wide Dynamic Range)
3. کیفیت تصویر 4K و رزولوشن‌های بالا

۱. فناوری دید در شب مادون قرمز (IR – Infrared)

🔹 ویژگی‌ها:

• امکان مشاهده تصاویر در تاریکی مطلق.
• استفاده از LEDهای مادون قرمز (IR LED) برای روشن کردن محیط بدون دیده شدن نور.
• دو نوع اصلی IR Passive و IR Active در دوربین‌های مدرن وجود دارد.

🔹 کاربردها:
✅ نظارت شبانه بر اماکن امنیتی و صنعتی
✅ پارکینگ‌ها، جاده‌ها و فضاهای باز
✅ محیط‌های داخلی مانند انبارها و فروشگاه‌ها

🔹 فعال‌سازی و تنظیم IR در دوربین‌های IP:

1. ورود به تنظیمات دوربین از طریق رابط کاربری  
2. رفتن به بخش "Night Vision" یا "IR Settings"  
3. فعال‌سازی حالت **Auto IR** برای تغییر خودکار بین روز و شب  
4. تنظیم شدت IR برای جلوگیری از نوردهی بیش از حد  
5. ذخیره تغییرات  

🔹 مشکلات رایج و راهکارها:

۲. فناوری محدوده دینامیکی گسترده (WDR – Wide Dynamic Range)

🔹 ویژگی‌ها:

• تعادل نوردهی در محیط‌های با تضاد نوری بالا (مثلاً ورودی ساختمان).
• کاهش سایه‌های شدید و نورهای بیش از حد در تصویر.
• دو نوع WDR دیجیتال (DWDR) و WDR واقعی (True WDR – Sensor Based).

🔹 کاربردها:
✅ دوربین‌های نظارتی در ورودی ساختمان‌ها و فروشگاه‌ها
✅ نظارت بر محیط‌های داخلی با پنجره‌های بزرگ و نور متغیر
✅ استفاده در دوربین‌های ترافیکی برای مشاهده جزئیات خودروها

🔹 فعال‌سازی و تنظیم WDR در دوربین‌های IP:

1. ورود به تنظیمات تصویر دوربین  
2. رفتن به بخش "WDR Settings"  
3. انتخاب مقدار **Low، Medium، High** (بسته به میزان نور محیط)  
4. ذخیره تنظیمات و بررسی تصویر  

🔹 مقایسه WDR دیجیتال و WDR واقعی:

۳. کیفیت تصویر 4K و رزولوشن‌های بالا

🔹 ویژگی‌ها:

• رزولوشن ۴ برابر Full HD (1920×1080) برابر با 3840×2160 پیکسل.
• ارائه جزئیات بسیار دقیق، مناسب برای بزرگ‌نمایی دیجیتال بدون افت کیفیت.
• نیاز به پهنای باند و فضای ذخیره‌سازی بالا.

🔹 کاربردها:
✅ نظارت تصویری در محیط‌های وسیع مانند پارکینگ‌ها و مراکز خرید
✅ شناسایی چهره و پلاک خودروها با جزئیات بالا
✅ استفاده در سیستم‌های امنیتی پیشرفته

🔹 تنظیم رزولوشن 4K در دوربین‌های تحت شبکه:

1. ورود به تنظیمات تصویر دوربین  
2. رفتن به بخش "Resolution & Frame Rate"  
3. انتخاب رزولوشن **3840×2160 (4K)**  
4. تنظیم نرخ فریم مناسب (مثلاً **15fps یا 30fps**)  
5. ذخیره تنظیمات  

🔹 مقایسه رزولوشن‌های مختلف:

🔹 نکات مهم هنگام استفاده از دوربین‌های 4K:

• افزایش مصرف پهنای باند: توصیه می‌شود از فشرده‌سازی H.265 برای کاهش حجم فایل‌ها استفاده شود.
• نیاز به فضای ذخیره‌سازی بیشتر: هارددیسک‌های NAS یا Cloud Storage گزینه‌های مناسبی هستند.

جمع‌بندی

🔹 فناوری IR: امکان مشاهده تصاویر در تاریکی مطلق با استفاده از نور مادون قرمز.
🔹 فناوری WDR: بهبود کیفیت تصویر در محیط‌های با نور متضاد و کاهش سایه‌های شدید.
🔹 کیفیت 4K: ارائه جزئیات بسیار بالا، مناسب برای نظارت در اماکن حساس.

💡 انتخاب این ویژگی‌ها بستگی به نیاز نظارتی، شرایط محیطی و هزینه‌های ذخیره‌سازی دارد.

۱. سوئیچ PoE چیست؟

🔹 Power over Ethernet (PoE) یک فناوری است که به دستگاه‌هایی مانند دوربین‌های نظارتی، تلفن‌های تحت شبکه (VoIP)، و اکسس پوینت‌های بی‌سیم این امکان را می‌دهد که برق موردنیاز خود را از همان کابل شبکه (Ethernet) دریافت کنند.
🔹 این قابلیت نیاز به آداپتورهای برق جداگانه و سیم‌کشی برق اضافی را از بین می‌برد.

۲. مزایای استفاده از سوئیچ‌های PoE در سیستم‌های نظارتی

✅ کاهش هزینه‌های کابل‌کشی: نیازی به کابل برق جداگانه برای دوربین‌ها نیست.
✅ نصب ساده‌تر و سریع‌تر: تنها با یک کابل شبکه می‌توان هم داده‌ها و هم برق را ارسال کرد.
✅ افزایش امنیت و مدیریت متمرکز: قابلیت کنترل روشن/خاموش کردن دوربین‌ها از راه دور.
✅ انعطاف‌پذیری بیشتر: امکان نصب دوربین در مکان‌هایی که دسترسی به برق مشکل است.
✅ کاهش تعداد آداپتورها و تجهیزات اضافی: کمتر شدن احتمال خرابی و هزینه‌های نگهداری.

۳. انواع استانداردهای PoE در دوربین‌های نظارتی

سوئیچ‌های PoE از استانداردهای مختلفی پشتیبانی می‌کنند که میزان توان خروجی را تعیین می‌کند:

🔹 دوربین‌های ساده و ثابت معمولاً با استاندارد PoE (802.3af) کار می‌کنند، اما دوربین‌های PTZ یا دوربین‌های IR قوی به PoE+ یا PoE++ نیاز دارند.

۴. نحوه انتخاب سوئیچ PoE مناسب برای سیستم CCTV

هنگام انتخاب سوئیچ PoE برای یک سیستم نظارت تصویری تحت شبکه باید به چند عامل مهم توجه کرد:

🔸 تعداد پورت‌ها: بر اساس تعداد دوربین‌های IP موجود در شبکه انتخاب شود.
🔸 توان خروجی کل: مجموع توان موردنیاز برای تمامی دوربین‌های متصل را پشتیبانی کند.
🔸 استاندارد PoE: اگر از دوربین‌های PTZ یا با IR قوی استفاده می‌شود، سوئیچ باید PoE+ یا PoE++ را پشتیبانی کند.
🔸 پهنای باند و ظرفیت انتقال داده: برای سیستم‌های 4K بهتر است از سوئیچ‌های گیگابیتی (Gigabit PoE Switch) استفاده شود.
🔸 ویژگی‌های مدیریتی: امکان مدیریت از راه دور، VLAN، QoS، و تنظیمات امنیتی داشته باشد.

🔹 مثال: اگر ۸ دوربین PoE با مصرف هرکدام ۷ وات داشته باشیم، مجموع توان مصرفی برابر خواهد بود:

8 دوربین × 7 وات = 56 وات  
بنابراین سوئیچی با حداقل توان ۶۰ وات توصیه می‌شود.  

۵. روش پیکربندی و اتصال دوربین‌ها به سوئیچ PoE

برای اتصال دوربین‌های IP به سوئیچ PoE مراحل زیر انجام می‌شود:

۱. اتصال سخت‌افزاری

✅ کابل شبکه (CAT5e یا CAT6) را از پورت PoE سوئیچ به دوربین وصل کنید.
✅ یک کابل شبکه دیگر را از پورت Uplink سوئیچ به NVR یا سرور ذخیره‌سازی متصل کنید.
✅ سوئیچ را به منبع برق متصل و روشن کنید.

۲. بررسی وضعیت PoE در سوئیچ

بعضی از سوئیچ‌ها دارای نشانگرهای LED PoE هستند که وضعیت تأمین برق را نشان می‌دهند:

• چراغ سبز: دوربین به درستی تغذیه می‌شود.
• چراغ قرمز یا خاموش: ممکن است دوربین PoE را پشتیبانی نکند یا مشکل کابل وجود داشته باشد.

۳. تنظیمات شبکه و IP

1. ورود به تنظیمات NVR یا نرم‌افزار مدیریت شبکه  
2. اسکن شبکه برای شناسایی دوربین‌های متصل  
3. اختصاص آدرس‌های IP به صورت **Static** یا **DHCP**  
4. تست اتصال و مشاهده تصاویر دوربین‌ها  

۶. مقایسه سوئیچ‌های PoE و آداپتورهای PoE Injector

در برخی موارد که تعداد دوربین‌ها کم است، می‌توان از آداپتورهای PoE (Injector) به جای سوئیچ استفاده کرد. اما سوئیچ‌های PoE گزینه بهتری برای شبکه‌های بزرگ هستند.

🔹 توصیه: برای سیستم‌های با بیش از ۳ دوربین، حتماً از سوئیچ PoE استفاده کنید.

جمع‌بندی

✅ سوئیچ‌های PoE یکی از اجزای کلیدی در سیستم‌های نظارت تصویری تحت شبکه هستند که باعث کاهش هزینه‌ها، افزایش امنیت و ساده‌سازی نصب و راه‌اندازی دوربین‌های IP می‌شوند.
✅ استانداردهای مختلف PoE (802.3af, 802.3at, 802.3bt) بسته به نوع و توان مصرفی دوربین‌ها باید در نظر گرفته شوند.
✅ هنگام انتخاب سوئیچ PoE باید به تعداد پورت‌ها، توان خروجی، استاندارد PoE و پهنای باند شبکه توجه شود.
✅ اتصال و پیکربندی دوربین‌ها به سوئیچ PoE بسیار ساده است و با استفاده از یک کابل شبکه می‌توان هم برق و هم داده را انتقال داد.

💡 استفاده از سوئیچ‌های PoE باعث بهینه‌سازی سیستم‌های CCTV، افزایش قابلیت اطمینان و کاهش پیچیدگی‌های نصب می‌شود.

۱. معیارهای اصلی انتخاب سوئیچ برای شبکه‌های CCTV

✅ تعداد پورت‌ها: متناسب با تعداد دوربین‌های IP موجود
✅ پهنای باند (Bandwidth): پشتیبانی از سرعت انتقال مناسب (۱۰۰Mbps، گیگابیتی یا ۱۰Gbps)
✅ نوع PoE: توان مورد نیاز برای تأمین برق دوربین‌ها
✅ قابلیت‌های مدیریتی: سوئیچ‌های مدیریتی یا غیرمدیریتی
✅ کیفیت و امنیت: پشتیبانی از VLAN، QoS، و امنیت شبکه
✅ امکان گسترش شبکه: پورت‌های Uplink یا SFP برای اتصال به شبکه اصلی

۲. انواع سوئیچ‌های شبکه برای CCTV

سوئیچ‌های شبکه در سیستم‌های نظارت تصویری به چند دسته اصلی تقسیم می‌شوند:

✅ ۱. سوئیچ‌های غیرمدیریتی (Unmanaged Switch)

🔹 بدون قابلیت پیکربندی و تنظیمات خاص
🔹 مناسب برای شبکه‌های کوچک (کمتر از ۵ دوربین)
🔹 نصب و استفاده آسان (Plug & Play)
🔹 عدم پشتیبانی از VLAN، QoS، و مدیریت پهنای باند

📌 توصیه:
اگر یک شبکه کوچک با چند دوربین دارید و نیاز به تنظیمات خاص ندارید، یک سوئیچ PoE غیرمدیریتی گزینه مناسبی است.

🔸 مثال:

TP-Link TL-SF1008P – 8 پورت (4 پورت PoE)  

✅ ۲. سوئیچ‌های مدیریتی (Managed Switch)

🔹 امکان مدیریت دقیق ترافیک و تخصیص پهنای باند
🔹 پشتیبانی از VLAN، QoS، و امنیت شبکه
🔹 مناسب برای سیستم‌های بزرگ با تعداد زیاد دوربین
🔹 قابلیت نظارت و کنترل از راه دور

📌 توصیه:
اگر بیش از ۱۰ دوربین دارید یا می‌خواهید پایداری و امنیت شبکه را افزایش دهید، سوئیچ مدیریتی بهترین انتخاب است.

🔸 مثال:

Cisco SG350-28P – ۲۸ پورت (۲۴ پورت PoE، دارای SFP)  

✅ ۳. سوئیچ‌های PoE و PoE+ برای تأمین برق دوربین‌ها

اکثر دوربین‌های IP از PoE (Power over Ethernet) برای تأمین برق استفاده می‌کنند.

📌 توصیه:
🔸 اگر دوربین‌های PTZ یا IR قوی دارید، حتماً از سوئیچ PoE+ یا PoE++ استفاده کنید.
🔸 اگر دوربین‌های معمولی دارید، PoE استاندارد (802.3af) کافی است.

🔸 مثال:

Netgear GS108PP – سوئیچ ۸ پورت PoE+ با توان ۱۲۳ وات  

۳. نحوه محاسبه پهنای باند مورد نیاز برای سوئیچ

برای جلوگیری از کندی شبکه، باید مجموع پهنای باند موردنیاز تمام دوربین‌ها را محاسبه کنید.

📌 فرمول محاسبه پهنای باند موردنیاز:

پهنای باند کل = تعداد دوربین‌ها × نرخ بیت هر دوربین

🔸 مثال:

10 دوربین با رزولوشن 1080p و نرخ بیت ۴ مگابیت بر ثانیه:
10 × 4Mbps = 40Mbps

پس یک سوئیچ ۱۰۰Mbps ضعیف خواهد بود و سوئیچ گیگابیتی (1000Mbps) انتخاب بهتری است.

✅ توصیه:
🔸 برای زیر ۱۰ دوربین → سوئیچ ۱۰۰Mbps کافی است.
🔸 برای ۱۰ تا ۳۰ دوربین → سوئیچ گیگابیتی (۱۰۰۰Mbps) لازم است.
🔸 برای بیش از ۳۰ دوربین → سوئیچ ۱۰Gbps یا چندین سوئیچ با Uplink سریع مورد نیاز است.

۴. ویژگی‌های پیشرفته برای سوئیچ‌های نظارتی

✅ 🔹 VLAN (شبکه مجازی):
جدا کردن ترافیک دوربین‌ها از سایر دستگاه‌های شبکه برای افزایش امنیت و کاهش تداخل.

✅ 🔹 QoS (کیفیت سرویس):
اولویت‌بندی داده‌های تصویری برای جلوگیری از افت کیفیت هنگام افزایش ترافیک شبکه.

✅ 🔹 IGMP Snooping:
بهینه‌سازی ترافیک مالتی‌کست (Multicast) در دوربین‌های نظارتی.

✅ 🔹 قابلیت SFP یا Uplink:
برای اتصال سوئیچ به سرور مرکزی یا NVR با سرعت بالا (مثلاً از طریق فیبر نوری).

✅ 🔹 Redundancy و STP:
افزایش پایداری شبکه و جلوگیری از حلقه‌های مخرب در شبکه‌های نظارتی بزرگ.

۵. انتخاب سوئیچ بر اساس سناریوهای مختلف

✅ شبکه کوچک (۱ تا ۵ دوربین)
🔹 سوئیچ غیرمدیریتی PoE با ۸ پورت کافی است.
🔸 مثال:

TP-Link TL-SG1008P (8-Port PoE, 64W)

✅ شبکه متوسط (۵ تا ۲۰ دوربین)
🔹 سوئیچ گیگابیتی PoE+ مدیریتی برای کنترل پهنای باند بهتر است.
🔸 مثال:

Ubiquiti UniFi US-24-250W (24-Port PoE+)

✅ شبکه بزرگ (۲۰ تا ۱۰۰ دوربین)
🔹 سوئیچ با Uplink فیبر نوری و قابلیت VLAN/QoS برای مدیریت بهینه شبکه ضروری است.
🔸 مثال:

Cisco SG350X-48MP (48-Port PoE++, 740W)

جمع‌بندی

✅ انتخاب سوئیچ مناسب برای شبکه‌های CCTV به تعداد دوربین‌ها، پهنای باند موردنیاز، نوع PoE، و ویژگی‌های مدیریتی بستگی دارد.
✅ اگر شبکه کوچک است، یک سوئیچ غیرمدیریتی PoE کافی است، اما برای شبکه‌های بزرگ، سوئیچ‌های مدیریتی با VLAN، QoS، و Uplink فیبر نوری پیشنهاد می‌شوند.
✅ دوربین‌های PTZ و IR قوی به سوئیچ‌های PoE+ یا PoE++ نیاز دارند.
✅ پهنای باند را حتماً متناسب با تعداد دوربین‌ها و کیفیت ویدئو انتخاب کنید.

💡 یک انتخاب صحیح باعث افزایش کیفیت نظارت، کاهش تأخیر و بهینه‌سازی عملکرد شبکه دوربین‌های IP می‌شود.

DVR (ضبط‌کننده دیجیتال ویدئو)

• مخصوص دوربین‌های آنالوگ است.
• تصاویر را از طریق کابل کواکسیال (BNC) دریافت کرده و سپس پردازش و ضبط می‌کند.
• دارای ورودی‌های فیزیکی BNC برای اتصال مستقیم دوربین‌ها است.
• محدود به کیفیت تصویر آنالوگ (معمولاً تا 1080p یا کمی بالاتر) است.
• برای انتقال تصاویر از راه دور، نیاز به اتصال به اینترنت و تنظیمات دستی دارد.
• فاقد قابلیت‌های پردازش تصویر پیشرفته مانند تشخیص چهره یا تحلیل ویدیویی است.

مثال از یک DVR:

Hikvision DS-7208HQHI-K1 – ۸ کانال، پشتیبانی از دوربین‌های آنالوگ 1080p  

NVR (ضبط‌کننده ویدئوی شبکه)

• مخصوص دوربین‌های تحت شبکه (IP) است.
• تصاویر را از طریق شبکه و کابل اترنت (LAN) دریافت می‌کند.
• پردازش تصویر در خود دوربین‌های IP انجام شده و سپس داده‌ها به‌صورت دیجیتال ذخیره می‌شوند.
• پشتیبانی از کیفیت تصویر بالا (4K و بالاتر).
• دارای قابلیت اتصال به شبکه، مدیریت از راه دور، و ذخیره‌سازی ابری.
• امکانات پیشرفته مانند تشخیص حرکت، تحلیل ویدئویی، شناسایی چهره و پلاک‌خوانی دارد.
• می‌توان از دوربین‌های PoE برای کاهش نیاز به کابل‌کشی برق استفاده کرد.

مثال از یک NVR:

Hikvision DS-7616NI-K2 – ۱۶ کانال، پشتیبانی از دوربین‌های 4K  

مقایسه NVR و DVR

جمع‌بندی

• DVR مناسب سیستم‌های نظارتی قدیمی است که از دوربین‌های آنالوگ استفاده می‌کنند و نیاز به راه‌اندازی ساده و کم‌هزینه دارند.
• NVR گزینه‌ای پیشرفته و مدرن برای ضبط تصاویر دوربین‌های تحت شبکه است که کیفیت بالاتر، امکانات هوشمند و قابلیت‌های مدیریت از راه دور را ارائه می‌دهد.
• برای سیستم‌های جدید و نیاز به تصاویر باکیفیت و انعطاف‌پذیری بیشتر، NVR پیشنهاد می‌شود.

انواع روش‌های ذخیره‌سازی محلی

🔹 هارد داخلی (HDD) در دستگاه NVR/DVR

• تصاویر روی هارددیسک نصب‌شده داخل دستگاه ضبط‌کننده (DVR یا NVR) ذخیره می‌شوند.
• این روش پرکاربردترین نوع ذخیره‌سازی در سیستم‌های نظارت تصویری است.
• بسته به تعداد دوربین‌ها و کیفیت ضبط، به هاردهای ظرفیت بالا (1TB تا 10TB و بیشتر) نیاز است.
• استفاده از هاردهای مخصوص CCTV مانند Western Digital Purple یا Seagate SkyHawk توصیه می‌شود.

🔸 فرمان بررسی وضعیت هارد در NVR/DVR (برای برندهای Hikvision و Dahua):

# Hikvision:
menu -> Maintenance -> HDD Management

# Dahua:
Main Menu -> Storage -> HDD Manager

🔹 کارت حافظه (SD Card) در خود دوربین

• برخی دوربین‌های IP دارای درگاه کارت حافظه (MicroSD/SD) هستند که امکان ذخیره‌سازی داخلی را فراهم می‌کند.
• این روش برای دوربین‌های مستقل (Standalone) و مکان‌هایی که امکان نصب NVR/DVR وجود ندارد، مناسب است.
• ظرفیت کارت‌های SD معمولاً بین 32GB تا 512GB است.
• برای افزایش طول عمر، بهتر است از کارت‌های حافظه صنعتی (High Endurance) استفاده شود.

🔸 فرمان فعال‌سازی ضبط روی کارت حافظه در دوربین‌های Hikvision:

Configuration -> Storage -> Schedule Settings -> Enable SD Card Recording

🔹 ذخیره‌سازی روی کامپیوتر یا سرور محلی

• تصاویر به‌جای NVR/DVR روی یک کامپیوتر شخصی (PC) یا سرور اختصاصی ذخیره می‌شوند.
• معمولاً از طریق نرم‌افزار VMS (Video Management System) مدیریت و کنترل می‌شوند.
• قابلیت استفاده از RAID برای افزایش امنیت داده‌ها و جلوگیری از از دست رفتن اطلاعات دارد.
• مناسب برای سازمان‌هایی است که نیاز به پردازش‌های پیشرفته و فضای ذخیره‌سازی گسترده دارند.

🔸 نمونه‌ای از نرم‌افزارهای مدیریت و ضبط تصاویر روی کامپیوتر:

Milestone XProtect, Hikvision iVMS-4200, Dahua SmartPSS, Blue Iris

مزایای ذخیره‌سازی محلی

✅ سرعت بالا: وابسته به اینترنت نیست و اطلاعات با سرعت بالایی ذخیره و بازیابی می‌شوند.
✅ امنیت بیشتر: دسترسی به داده‌ها محدود به شبکه داخلی است و احتمال هک شدن کاهش می‌یابد.
✅ هزینه کمتر (در بلندمدت): پس از خرید تجهیزات، هزینه اشتراک ابری وجود ندارد.

معایب ذخیره‌سازی محلی

❌ ریسک از دست رفتن اطلاعات: در صورت خرابی هارد یا سرقت تجهیزات، امکان از بین رفتن داده‌ها وجود دارد.
❌ ظرفیت محدود: فضای ذخیره‌سازی وابسته به ظرفیت هارد یا کارت حافظه است.
❌ عدم دسترسی از راه دور: برای مشاهده تصاویر از بیرون، نیاز به تنظیمات شبکه‌ای و پورت فورواردینگ است.

جمع‌بندی

ذخیره‌سازی محلی (Local) گزینه‌ای امن، سریع و قابل اعتماد برای ضبط تصاویر در سیستم‌های نظارت تصویری است. این روش برای مکان‌هایی که نیاز به ضبط دائمی دارند و نمی‌خواهند به سرویس‌های ابری وابسته باشند، بسیار مناسب است. با این حال، برای جلوگیری از از دست رفتن اطلاعات، بهتر است از سیستم‌های پشتیبان مانند RAID یا ذخیره‌سازی ترکیبی (Local + Cloud) استفاده شود.

ویژگی‌های NAS در سیستم‌های نظارتی

🔹 اتصال به شبکه:

• NAS از طریق کابل شبکه (Ethernet) به LAN متصل می‌شود و امکان ذخیره‌سازی تصاویر دوربین‌های IP را فراهم می‌کند.
• دوربین‌های تحت شبکه (IP) یا NVR می‌توانند تصاویر را مستقیماً روی NAS ذخیره کنند.

🔹 پشتیبانی از RAID:

• NAS معمولاً از RAID (Redundant Array of Independent Disks) پشتیبانی می‌کند که امکان افزایش امنیت و پایداری داده‌ها را فراهم می‌کند.
• RAID 1 (Mirroring): ذخیره داده‌ها روی دو هارد مشابه برای جلوگیری از از دست رفتن اطلاعات.
• RAID 5 و RAID 6: توزیع داده‌ها روی چندین هارد برای افزایش امنیت و کارایی.

🔹 مدیریت از راه دور:

• امکان مدیریت، مانیتورینگ و بازیابی داده‌ها از هر نقطه‌ای از جهان از طریق اینترنت.
• برخی مدل‌های NAS قابلیت اتصال به خدمات ابری را نیز دارند.

🔹 افزایش ظرفیت ذخیره‌سازی:

• NAS از چندین هارددیسک (HDD یا SSD) با ظرفیت بالا پشتیبانی می‌کند.
• امکان افزایش فضای ذخیره‌سازی با اضافه کردن هاردهای بیشتر.

نحوه تنظیم و اتصال NAS به NVR یا دوربین‌های IP

🔸 مرحله ۱: تنظیمات اولیه NAS

1. اتصال NAS به سوئیچ شبکه با کابل Ethernet.
2. ورود به پنل مدیریت NAS از طریق مرورگر (مثلاً QNAP یا Synology).
3. ایجاد یک Volume و تنظیمات RAID برای ذخیره داده‌ها.

🔸 مرحله ۲: تنظیمات NVR برای ذخیره‌سازی روی NAS

• در NVR یا نرم‌افزار VMS، مسیر ذخیره‌سازی را روی NAS تنظیم کنید.

Configuration -> Storage -> Storage Management -> Add Network Storage

• پروتکل‌های NFS یا SMB/CIFS را برای ارتباط NVR با NAS انتخاب کنید.

🔸 مرحله ۳: تنظیمات مستقیم در دوربین‌های IP

• برخی دوربین‌های IP می‌توانند بدون نیاز به NVR، مستقیماً تصاویر را روی NAS ذخیره کنند.
• در تنظیمات دوربین، مسیر ذخیره‌سازی را به آدرس IP NAS تنظیم کنید.

Configuration -> Storage -> NAS -> Enter IP & Path

مزایای استفاده از NAS در سیستم‌های نظارتی

✅ افزایش امنیت و قابلیت اطمینان: استفاده از RAID برای جلوگیری از از دست رفتن اطلاعات.
✅ ذخیره‌سازی مقیاس‌پذیر: امکان افزایش فضای ذخیره‌سازی با افزودن هاردهای جدید.
✅ دسترسی از راه دور: مدیریت ویدئوها از هر نقطه‌ای از جهان بدون نیاز به اتصال فیزیکی.
✅ عدم وابستگی به هارد داخلی NVR: کاهش محدودیت‌های ذخیره‌سازی دستگاه‌های NVR/DVR.

معایب NAS

❌ هزینه اولیه بالا: نیاز به خرید دستگاه NAS و هاردهای پرظرفیت.
❌ پیچیدگی تنظیمات: نیاز به پیکربندی دقیق شبکه و پروتکل‌های ارتباطی.
❌ وابستگی به شبکه: در صورت قطعی شبکه، دسترسی به اطلاعات ممکن است مختل شود.

جمع‌بندی

NAS یک گزینه حرفه‌ای و انعطاف‌پذیر برای ذخیره‌سازی تصاویر نظارتی است که در پروژه‌های بزرگ، سازمانی و تحت شبکه استفاده می‌شود. با وجود هزینه اولیه بالاتر، این سیستم مزایای زیادی از جمله قابلیت اطمینان بالا، امنیت بیشتر و امکان دسترسی از راه دور را ارائه می‌دهد. در سیستم‌های نظارت تصویری بزرگ، ترکیب NAS با NVR یک راهکار بهینه و کارآمد محسوب می‌شود.

ویژگی‌های ذخیره‌سازی ابری در سیستم‌های نظارتی

🔹 دسترسی از هر نقطه جهان

• امکان مشاهده ویدئوها از طریق اینترنت و هر دستگاهی (موبایل، تبلت، کامپیوتر).
• عدم وابستگی به سخت‌افزارهای فیزیکی مانند هاردهای داخلی یا NAS.

🔹 امنیت بالا

• داده‌ها در مراکز داده رمزگذاری‌شده و ایمن ذخیره می‌شوند.
• کاهش خطر سرقت یا خرابی فیزیکی تجهیزات ذخیره‌سازی.

🔹 پشتیبان‌گیری خودکار

• در صورت بروز مشکلات سخت‌افزاری یا هک شدن سیستم‌ها، اطلاعات از بین نمی‌رود.
• امکان بازیابی اطلاعات در صورت حذف تصادفی ویدئوها.

🔹 عدم نیاز به تجهیزات ذخیره‌سازی محلی

• حذف هزینه‌های خرید، نگهداری و ارتقای هاردهای فیزیکی.
• مناسب برای کسب‌وکارهایی که نیاز به مقیاس‌پذیری بالا و فضای ذخیره‌سازی گسترده دارند.

نحوه تنظیم و اتصال دوربین‌ها یا NVR به فضای ابری

🔸 مرحله ۱: انتخاب سرویس‌دهنده ابری مناسب

• برخی از برندهای معتبر سرویس‌های ذخیره‌سازی ابری ارائه می‌دهند:
  • Hikvision Hik-Connect Cloud
  • Dahua Easy4IP
  • Axis Companion Cloud
  • Google Drive / Dropbox (با نرم‌افزار VMS)

🔸 مرحله ۲: ثبت‌نام در سرویس ابری و دریافت API یا لینک ارتباطی

• برای اتصال، نیاز به ایجاد یک حساب کاربری در سرویس ابری انتخابی است.

🔸 مرحله ۳: تنظیمات NVR یا دوربین برای ذخیره در Cloud

✅ اتصال دوربین‌های IP به فضای ابری (برای Hikvision)

Configuration -> Network -> Advanced Settings -> Platform Access
Enable Cloud Storage -> Enter Account Credentials -> Apply

✅ اتصال NVR به فضای ابری (برای Dahua)

Main Menu -> Storage -> Cloud Storage -> Select Service (Easy4IP)
Enter Account Details -> Apply

🔸 مرحله ۴: تست و بررسی اتصال

• پس از تنظیمات، ورود به حساب ابری و مشاهده لیست ویدئوهای ذخیره‌شده.
• بررسی زمان تأخیر و کیفیت ویدئوهای بارگذاری‌شده.

مزایای استفاده از Cloud Storage در سیستم‌های نظارتی

✅ افزایش امنیت: اطلاعات رمزگذاری شده و محافظت‌شده در برابر سرقت فیزیکی.
✅ دسترسی از راه دور: مشاهده ویدئوها از هر دستگاه متصل به اینترنت.
✅ پشتیبان‌گیری خودکار: عدم نیاز به نگرانی بابت خرابی یا از بین رفتن اطلاعات.
✅ کاهش هزینه‌های سخت‌افزاری: بدون نیاز به خرید و نگهداری هاردهای پرظرفیت.

معایب ذخیره‌سازی ابری

❌ وابستگی به اینترنت: در صورت قطع اینترنت، دسترسی به داده‌ها محدود می‌شود.
❌ هزینه‌های اشتراک ماهانه: نیاز به پرداخت هزینه برای فضای ذخیره‌سازی بیشتر.
❌ محدودیت پهنای باند: بارگذاری تصاویر با کیفیت بالا ممکن است نیاز به اینترنت پرسرعت داشته باشد.

جمع‌بندی

Cloud Storage یک روش مدرن، امن و انعطاف‌پذیر برای ذخیره‌سازی ویدئوهای نظارتی است که به‌خصوص برای کسب‌وکارهای بزرگ، مکان‌های با امنیت بالا و کاربرانی که نیاز به دسترسی از راه دور دارند، مناسب است. با این حال، وابستگی به اینترنت و هزینه‌های ماهانه از چالش‌های این روش محسوب می‌شوند. در بسیاری از سیستم‌های نظارت تصویری پیشرفته، از ترکیب فضای ابری و ذخیره‌سازی محلی (Hybrid Storage) برای بهره‌گیری از مزایای هر دو روش استفاده می‌شود.

چرا ONVIF اهمیت دارد؟

🔹 سازگاری بین دستگاه‌های برندهای مختلف

• بدون ONVIF، کاربران مجبور بودند فقط از تجهیزات یک برند خاص استفاده کنند.
• این استاندارد باعث می‌شود که دوربین‌های IP، NVR، VMS (نرم‌افزار مدیریت ویدئو) و سایر تجهیزات نظارتی از برندهای مختلف بتوانند با یکدیگر کار کنند.

🔹 آسان‌سازی نصب و پیکربندی

• به‌جای انجام تنظیمات پیچیده و نیاز به درایورهای اختصاصی، دستگاه‌های سازگار با ONVIF می‌توانند به‌صورت خودکار شناسایی و پیکربندی شوند.

🔹 افزایش امنیت و قابلیت انعطاف‌پذیری

• سازمان‌ها می‌توانند تجهیزات خود را بدون وابستگی به یک تولیدکننده خاص به‌روزرسانی و ارتقا دهند.
• در صورت نیاز به افزودن تجهیزات جدید، نیازی به تغییر کل سیستم نیست.

🔹 پشتیبانی از ویژگی‌های پیشرفته

• ONVIF فقط محدود به اتصال دوربین‌ها به NVR نیست، بلکه شامل کنترل‌های PTZ، انتقال صدا، تشخیص حرکت، مدیریت رویدادها و آنالیز ویدئویی هوشمند نیز می‌شود.

نسخه‌های مختلف ONVIF و کاربردهای آن‌ها

📌 ONVIF Profile S (پروفایل S) – مخصوص ضبط ویدئو و استریم

• برای مدیریت جریان ویدئویی و تنظیمات اولیه دوربین‌های IP طراحی شده است.
• امکان اتصال ویدئو به NVR، سرور یا نرم‌افزار مدیریت ویدئو (VMS) را فراهم می‌کند.
• در اکثر دوربین‌های مداربسته و NVRهای امروزی پشتیبانی می‌شود.

📌 ONVIF Profile G (پروفایل G) – مخصوص ذخیره‌سازی و بازیابی ویدئو

• برای ذخیره و بازیابی ویدئوهای ضبط‌شده روی حافظه داخلی، SD کارت یا NAS کاربرد دارد.
• این پروفایل، قابلیت کنترل ضبط ویدئوها و بازیابی آن‌ها از طریق VMS یا NVR را ارائه می‌دهد.

📌 ONVIF Profile T (پروفایل T) – مخصوص فشرده‌سازی ویدئو و تحلیل تصویر

• پشتیبانی از H.264، H.265 و سایر روش‌های فشرده‌سازی مدرن.
• کنترل کیفیت تصویر، HDR، WDR، قابلیت‌های تصویری پیشرفته.

📌 ONVIF Profile C, Q, A – مخصوص کنترل دسترسی و تنظیمات پیشرفته

• پروفایل C: مدیریت سیستم‌های کنترل دسترسی فیزیکی.
• پروفایل Q: شناسایی و راه‌اندازی سریع دستگاه‌های ONVIF.
• پروفایل A: تنظیمات امنیتی پیشرفته برای یکپارچه‌سازی سیستم‌های نظارتی.

نحوه بررسی و فعال‌سازی ONVIF در دوربین‌های نظارتی

✅ بررسی پشتیبانی دستگاه از ONVIF

• برای اطمینان از اینکه دوربین یا NVR از ONVIF پشتیبانی می‌کند، می‌توانید مدل دستگاه را در وب‌سایت رسمی ONVIF بررسی کنید:
  🔗 لیست تجهیزات سازگار با ONVIF

✅ فعال‌سازی ONVIF در تنظیمات دوربین

• اکثر دوربین‌ها به‌صورت پیش‌فرض ONVIF را غیرفعال دارند. برای فعال‌سازی:

Settings -> Network -> ONVIF -> Enable
Create Username & Password -> Save

✅ اتصال دوربین ONVIF به NVR یا نرم‌افزار مدیریت ویدئو

• در NVR یا VMS مسیر افزودن دوربین جدید را طی کنید و گزینه ONVIF را انتخاب کنید.
• آدرس IP، نام کاربری و رمز عبور را وارد کنید تا دستگاه شناسایی شود.

✅ تست ارتباط با نرم‌افزار ONVIF Device Manager

• نرم‌افزار ONVIF Device Manager را دانلود کرده و نصب کنید.
• آدرس IP دوربین و اطلاعات ورود را وارد کنید تا بتوانید ویدئو را مشاهده و تنظیمات را مدیریت کنید.

مزایای استفاده از ONVIF در سیستم‌های نظارتی

✅ افزایش سازگاری بین تجهیزات برندهای مختلف
✅ سهولت در نصب و پیکربندی
✅ کاهش هزینه‌ها با امکان ترکیب تجهیزات از برندهای مختلف
✅ پشتیبانی از ویژگی‌های پیشرفته مانند کنترل PTZ، ضبط ویدئو و فشرده‌سازی تصویر
✅ امکان توسعه و ارتقای سیستم بدون نیاز به تغییر کل تجهیزات

محدودیت‌های ONVIF

❌ برخی تولیدکنندگان ممکن است ONVIF را به‌صورت محدود پیاده‌سازی کنند
❌ برخی قابلیت‌های خاص ممکن است فقط از طریق پروتکل اختصاصی برندها در دسترس باشند
❌ تاخیر در اضافه شدن ویژگی‌های جدید در نسخه‌های ONVIF نسبت به فناوری‌های اختصاصی برندها

جمع‌بندی

استاندارد ONVIF به عنوان یک راهکار جامع برای یکپارچه‌سازی تجهیزات نظارت تصویری تحت شبکه (IP)، امکان سازگاری بین دستگاه‌های برندهای مختلف، نصب آسان، امنیت بیشتر و توسعه انعطاف‌پذیر سیستم‌های نظارتی را فراهم می‌کند. امروزه، اکثر دوربین‌های IP، NVRها و نرم‌افزارهای مدیریت ویدئو (VMS) از این استاندارد پشتیبانی می‌کنند و استفاده از آن می‌تواند هزینه‌های نصب و نگهداری سیستم‌های نظارتی را کاهش داده و امکانات بیشتری را در اختیار کاربران قرار دهد.

1️⃣ MJPEG (Motion JPEG)
2️⃣ H.264 (AVC – Advanced Video Coding)
3️⃣ H.265 (HEVC – High Efficiency Video Coding)

هرکدام از این روش‌های فشرده‌سازی ویژگی‌ها، مزایا و معایب خاص خود را دارند و بسته به کیفیت تصویر، مصرف پهنای باند و فضای ذخیره‌سازی، در شرایط مختلف استفاده می‌شوند.

🔹 MJPEG (Motion JPEG) – روش فشرده‌سازی مبتنی بر تصویر

🔸 نحوه عملکرد:

• MJPEG یک ویدئوی متحرک را به‌صورت مجموعه‌ای از تصاویر JPEG جداگانه ذخیره و ارسال می‌کند.
• هر فریم به‌عنوان یک تصویر مجزا پردازش می‌شود، بدون وابستگی به فریم‌های قبل و بعد.

🔸 مزایا:
✅ کیفیت تصویر بالا: به دلیل عدم فشرده‌سازی بین فریم‌ها، هر تصویر وضوح بالایی دارد.
✅ بدون نیاز به پردازش سنگین: پردازنده‌های ضعیف‌تر هم می‌توانند این فرمت را پردازش کنند.
✅ قابلیت استفاده در محیط‌های کم‌تحرک: برای سیستم‌های پلاک‌خوان یا نظارت‌های حساس به جزییات مناسب است.

🔸 معایب:
❌ مصرف پهنای باند بالا: چون هیچ فشرده‌سازی بین فریم‌ها انجام نمی‌شود، حجم داده‌ها زیاد است.
❌ نیاز به فضای ذخیره‌سازی زیاد: مناسب برای ضبط طولانی‌مدت نیست.
❌ عدم پشتیبانی از نرخ فشرده‌سازی متغیر (VBR): در محیط‌های کم‌تحرک هم همان حجم داده ذخیره می‌شود.

🔹 کاربردهای MJPEG:
✔ دوربین‌های نظارتی در محیط‌های کم‌تحرک و حساس به جزئیات (مانند پلاک‌خوان‌ها)
✔ سیستم‌هایی که نیاز به کیفیت تصویر ثابت در هر فریم دارند

🔹 H.264 (AVC) – استاندارد رایج در نظارت تصویری

🔸 نحوه عملکرد:

• در این روش، فریم‌های ویدئویی به دو دسته تقسیم می‌شوند:
  1️⃣ I-Frames (فریم‌های مستقل و کامل)
  2️⃣ P-Frames و B-Frames (فریم‌های وابسته که اطلاعات اضافی را ذخیره می‌کنند)
• این ساختار باعث می‌شود فقط تغییرات بین فریم‌ها ذخیره شوند و حجم داده‌ها کاهش یابد.

🔸 مزایا:
✅ کاهش مصرف پهنای باند تا ۵۰٪ نسبت به MJPEG
✅ کیفیت تصویر بالا با حجم کم‌تر
✅ قابلیت تنظیم نرخ فشرده‌سازی متغیر (VBR) و ثابت (CBR)

🔸 معایب:
❌ پردازش سنگین‌تر نسبت به MJPEG
❌ کاهش جزئیات تصویر در فشرده‌سازی بالا

🔹 کاربردهای H.264:
✔ پیش‌فرض اکثر دوربین‌های نظارتی و سیستم‌های امنیتی امروزی
✔ مناسب برای نظارت آنلاین و ذخیره‌سازی بلندمدت

🔹 H.265 (HEVC) – فشرده‌سازی پیشرفته برای کاهش پهنای باند

🔸 نحوه عملکرد:

• مشابه H.264 اما با بهبود الگوریتم‌های فشرده‌سازی، به‌طوری که هر فریم به بلوک‌های کوچک‌تر تقسیم شده و پردازش می‌شود.

🔸 مزایا:
✅ کاهش مصرف پهنای باند تا ۵۰٪ نسبت به H.264
✅ افزایش کیفیت تصویر در نرخ بیت یکسان
✅ پشتیبانی از رزولوشن‌های بالا (۴K و ۸K)

🔸 معایب:
❌ نیاز به پردازش بیشتر و سخت‌افزار قوی‌تر
❌ عدم پشتیبانی در برخی از نرم‌افزارها و NVRهای قدیمی

🔹 کاربردهای H.265:
✔ مناسب برای دوربین‌های با رزولوشن بالا (۴K و ۸K)
✔ شبکه‌هایی که پهنای باند محدود دارند

🔹 مقایسه کلی روش‌های فشرده‌سازی

🔹 انتخاب بهترین روش فشرده‌سازی برای دوربین‌های نظارتی

🔹 اگر فضای ذخیره‌سازی نامحدود دارید و نیاز به جزئیات بالا در هر فریم دارید: MJPEG مناسب است.
🔹 اگر به دنبال تعادل بین کیفیت، مصرف پهنای باند و فضای ذخیره‌سازی هستید: H.264 بهترین گزینه است.
🔹 اگر دوربین‌های شما 4K هستند یا محدودیت پهنای باند دارید: H.265 پیشنهاد می‌شود.

جمع‌بندی

انتخاب روش فشرده‌سازی مناسب، بستگی به نیازهای سیستم نظارت تصویری دارد. MJPEG کیفیت بالایی دارد اما مصرف پهنای باند و فضای ذخیره‌سازی زیادی نیاز دارد. H.264 به‌عنوان یک استاندارد رایج در دوربین‌های نظارتی، تعادل بین کیفیت و مصرف پهنای باند را فراهم می‌کند. H.265 برای دوربین‌های با رزولوشن بالا و شبکه‌های با پهنای باند محدود ایده‌آل است اما نیاز به پردازش بیشتری دارد.

🔹 RTSP (Real-Time Streaming Protocol) – پروتکل کنترل جریان ویدئو

🔸 نحوه عملکرد:

• RTSP یک پروتکل کنترلی (Control Protocol) است که به کاربران اجازه می‌دهد جریان ویدئویی را مدیریت کنند.
• مانند پروتکل HTTP عمل می‌کند اما به‌جای صفحات وب، داده‌های ویدئویی را کنترل می‌کند.
• از طریق RTSP می‌توان پخش، مکث، ادامه، و توقف جریان ویدئویی را کنترل کرد.
• RTSP معمولاً در کنار پروتکل RTP برای انتقال داده‌ها به کار می‌رود.

🔸 مزایا:
✅ امکان کنترل دقیق جریان ویدئو (مانند Play، Pause، Stop)
✅ مناسب برای پخش زنده و درخواست‌های ویدئویی (VOD – Video On Demand)
✅ بهینه برای سیستم‌های نظارت تصویری شبکه‌ای

🔸 معایب:
❌ نیاز به پروتکل‌های دیگر (RTP یا TCP) برای انتقال داده
❌ ممکن است در برخی فایروال‌ها و شبکه‌های محدود مسدود شود

🔹 نمونه استفاده از RTSP در پخش ویدئو:
📌 یک دوربین نظارتی تحت شبکه می‌تواند از طریق آدرس RTSP جریان ویدئوی زنده خود را برای مشاهده در نرم‌افزارهای نظارتی یا مرورگر ارسال کند:

rtsp://admin:password@192.168.1.10:554/stream1

🔹 پورت‌های پیش‌فرض RTSP:

• پورت 554: پورت استاندارد برای RTSP
• پورت 8554: در برخی سیستم‌های جایگزین استفاده می‌شود

🔹 RTP (Real-Time Transport Protocol) – پروتکل انتقال داده‌های ویدئویی

🔸 نحوه عملکرد:

• RTP یک پروتکل انتقال داده است که برای ارسال ویدئو و صوت در زمان واقعی (Real-Time) به کار می‌رود.
• RTP همراه با UDP کار می‌کند تا ویدئوها را سریع‌تر و با کمترین تأخیر ممکن ارسال کند.
• بسته‌های RTP شامل تایم‌استمپ و شماره ترتیب هستند که کمک می‌کند داده‌ها به‌درستی مرتب و همگام شوند.

🔸 مزایا:
✅ سرعت بالا و تأخیر کم به دلیل استفاده از UDP
✅ امکان پخش هم‌زمان در چندین دستگاه (Multicast)
✅ مناسب برای پخش زنده ویدئو و صوت

🔸 معایب:
❌ به دلیل استفاده از UDP، بسته‌های از‌دست‌رفته باز ارسال نمی‌شوند
❌ کیفیت ممکن است در شبکه‌های شلوغ کاهش یابد

🔹 پورت‌های پیش‌فرض RTP:

• پورت‌های 16384 تا 32767 برای ارسال داده‌های RTP استفاده می‌شوند.

🔹 تفاوت بین RTSP و RTP

🔹 نحوه استفاده هم‌زمان از RTSP و RTP در یک سیستم نظارتی

در سیستم‌های نظارتی، معمولاً RTSP و RTP با هم ترکیب می‌شوند:
1️⃣ RTSP برای مدیریت و کنترل جریان ویدئو (مانند Play، Pause، Stop)
2️⃣ RTP برای ارسال بسته‌های ویدئویی و صوتی در شبکه

🔹 مثال از نحوه کارکرد در یک NVR یا دوربین IP:
1️⃣ کاربر درخواست مشاهده تصویر زنده را به NVR ارسال می‌کند (RTSP Request)
2️⃣ NVR با استفاده از RTSP، جریان ویدئو را تنظیم می‌کند
3️⃣ ویدئو از طریق RTP به کاربر ارسال می‌شود

🔹 نمونه دستور برای دریافت ویدئو از یک دوربین IP با VLC:

vlc rtsp://192.168.1.100:554/stream1

📌 این دستور، جریان ویدئویی زنده دوربین را از طریق RTSP دریافت و پخش می‌کند.

🔹 انتخاب بهترین پروتکل برای سیستم‌های نظارتی

✅ اگر نیاز به کنترل دقیق ویدئو (Play، Pause، Stop) دارید → RTSP استفاده کنید.
✅ اگر پخش زنده با تأخیر کم نیاز دارید → RTP انتخاب بهتری است.
✅ اگر شبکه ناپایدار است و امکان از‌دست‌رفتن داده‌ها وجود دارد → ترکیب RTSP + RTP مناسب‌تر است.

جمع‌بندی

🔹 RTSP و RTP دو پروتکل اصلی برای پخش ویدئو در سیستم‌های نظارت تصویری هستند.
🔹 RTSP برای مدیریت جریان ویدئو (کنترل Play، Pause، Stop) استفاده می‌شود.
🔹 RTP برای انتقال سریع ویدئو و صوت با تأخیر کم طراحی شده است.
🔹 در بیشتر سیستم‌های CCTV تحت شبکه، هر دو پروتکل به‌صورت ترکیبی استفاده می‌شوند تا عملکردی بهینه داشته باشند.

🔹 Unicasting – ارسال یک به یک

🔸 تعریف:

• Unicasting فرآیند انتقال داده از یک فرستنده (مثلاً دوربین IP) به یک گیرنده (مثلاً نرم‌افزار مانیتورینگ) به‌صورت یک به یک است.
• هر درخواست جدید از سوی کاربران یا دستگاه‌های دیگر، یک جریان ویدئویی جدید ایجاد می‌کند.
• در این روش، اگر چندین کاربر به یک دوربین متصل شوند، هر کاربر یک استریم جداگانه از دوربین دریافت می‌کند که باعث افزایش بار روی پهنای باند شبکه می‌شود.

🔹 مثال:

• اگر ۵ کاربر مختلف بخواهند تصاویر یک دوربین IP را مشاهده کنند، ۵ جریان ویدئویی مجزا ایجاد خواهد شد، که هرکدام پهنای باند خاص خود را مصرف می‌کنند.

🔹 مزایا:
✅ پیاده‌سازی ساده و بدون نیاز به پیکربندی خاص در شبکه
✅ مناسب برای شبکه‌های کوچک با تعداد محدود کاربران
✅ کیفیت تصویر مستقل برای هر کاربر

🔹 معایب:
❌ مصرف بالای پهنای باند (هر کاربر یک استریم مجزا دریافت می‌کند)
❌ افزایش بار بر روی دوربین و سرورها در صورت افزایش تعداد کاربران

🔹 نمونه تنظیمات برای Unicasting در یک دوربین IP:
در تنظیمات بیشتر دوربین‌های IP، حالت Unicast به‌صورت پیش‌فرض فعال است. اگر بخواهید یک استریم Unicast RTSP را مشاهده کنید، می‌توانید از VLC استفاده کنید:

rtsp://192.168.1.100:554/stream1

🔹 Multicasting – ارسال یک به چند

🔸 تعریف:

• Multicasting روشی برای انتقال داده از یک فرستنده (دوربین) به چندین گیرنده به‌صورت هم‌زمان و بدون ایجاد چندین استریم مجزا است.
• در این روش، فقط یک نسخه از داده در شبکه ارسال می‌شود و تمام کاربران موردنظر همان داده را دریافت می‌کنند.
• این انتقال از طریق آدرس‌های گروهی (Multicast IP Addresses) در کلاس D (224.0.0.0 تا 239.255.255.255) انجام می‌شود.

🔹 مثال:

• اگر ۵ کاربر بخواهند تصاویر یک دوربین را مشاهده کنند، تنها یک استریم ویدئویی ارسال می‌شود و تمامی کاربران آن را به‌صورت اشتراکی دریافت می‌کنند.

🔹 مزایا:
✅ کاهش مصرف پهنای باند نسبت به Unicast
✅ امکان مشاهده تصویر برای تعداد نامحدودی از کاربران بدون بار اضافی بر روی دوربین
✅ مناسب برای سیستم‌های نظارتی بزرگ با کاربران متعدد

🔹 معایب:
❌ نیاز به پیکربندی خاص در شبکه (پشتیبانی سوئیچ و روتر از IGMP)
❌ پیچیدگی در عیب‌یابی و کنترل دسترسی کاربران

🔹 نمونه تنظیمات برای Multicasting در یک دوربین IP:
برای فعال‌سازی Multicast RTSP در VLC یا یک سیستم مانیتورینگ، باید از یک آدرس IP Multicast Class D استفاده کنید:

rtsp://@239.255.12.42:1234/stream1

🔹 فعال‌سازی IGMP Snooping روی سوئیچ:
برای اطمینان از اینکه ترافیک Multicast فقط به دستگاه‌های موردنیاز ارسال شود (و در کل شبکه پخش نشود)، باید IGMP Snooping را در سوئیچ فعال کنید. نمونه دستورات برای یک سوئیچ سیسکو:

conf t
interface GigabitEthernet1/0/1
ip igmp snooping
exit

🔹 تفاوت بین Unicasting و Multicasting در شبکه‌های نظارتی

🔹 کدام روش برای سیستم‌های CCTV بهتر است؟

✅ برای شبکه‌های کوچک (۱۰ دوربین یا کمتر) → Unicasting کافی است
✅ برای شبکه‌های بزرگ (مثلاً ساختمان‌های هوشمند، شهرهای امن) → Multicasting توصیه می‌شود
✅ اگر کاربران زیادی به یک دوربین متصل می‌شوند → Multicasting پهنای باند را کاهش می‌دهد
✅ اگر شبکه‌ای بدون قابلیت IGMP دارید → Unicasting گزینه راحت‌تری است

جمع‌بندی

🔹 Unicasting و Multicasting دو روش مهم انتقال داده در سیستم‌های نظارت تصویری هستند.
🔹 Unicasting برای شبکه‌های کوچک مناسب است اما پهنای باند زیادی مصرف می‌کند.
🔹 Multicasting برای شبکه‌های بزرگ کارآمدتر است اما به پیکربندی پیشرفته نیاز دارد.
🔹 انتخاب روش مناسب بستگی به تعداد کاربران، نوع شبکه و قابلیت‌های تجهیزات دارد.

🔹 رزولوشن چیست؟

🔸 رزولوشن به تعداد پیکسل‌های تشکیل‌دهنده یک تصویر گفته می‌شود و معمولاً به‌صورت عرض × ارتفاع (Pixel Width × Pixel Height) نمایش داده می‌شود.
🔸 هرچه تعداد پیکسل‌ها بیشتر باشد، جزئیات تصویر بالاتر خواهد بود.
🔸 برای مثال، یک تصویر 1920×1080 پیکسل (Full HD) دارای 2,073,600 پیکسل است، درحالی‌که یک تصویر 3840×2160 (4K) شامل 8,294,400 پیکسل می‌باشد.

🔹 مثال‌هایی از رزولوشن‌های رایج در دوربین‌های نظارتی:

🔹 اهمیت رزولوشن در سیستم‌های CCTV

✅ افزایش جزئیات تصویر:
رزولوشن بالاتر باعث افزایش وضوح چهره افراد، پلاک خودروها و سایر جزئیات مهم در تصاویر ضبط‌شده می‌شود.

✅ تشخیص و شناسایی بهتر:
در یک محیط امنیتی، رزولوشن بالاتر به شناسایی سوژه‌ها و حرکات مشکوک کمک می‌کند.

✅ بزرگ‌نمایی (Zoom) بدون افت کیفیت:
دوربین‌هایی با رزولوشن بالا هنگام بزرگ‌نمایی (Zoom) جزئیات بیشتری را نمایش می‌دهند، درحالی‌که در رزولوشن‌های پایین‌تر، تصویر پیکسلی و نامفهوم می‌شود.

✅ پوشش وسیع‌تر بدون نیاز به دوربین‌های اضافی:
یک دوربین 4K می‌تواند به‌اندازه چندین دوربین 1080p فضای تحت نظارت را پوشش دهد، که به کاهش تعداد دوربین‌ها و هزینه نصب کمک می‌کند.

🔹 تأثیر رزولوشن بر حجم ذخیره‌سازی و پهنای باند

رزولوشن بالاتر به داده‌های بیشتری برای ذخیره و انتقال نیاز دارد. این مسئله روی حجم هارددیسک (Storage) و پهنای باند شبکه تأثیر می‌گذارد.

🔹 مثال مقایسه‌ای حجم ذخیره‌سازی موردنیاز (برای 1 دوربین با ضبط 24/7 و فشرده‌سازی H.264):

🔹 راهکارهای کاهش مصرف پهنای باند و ذخیره‌سازی:
✅ استفاده از کدک‌های فشرده‌سازی مدرن مانند H.265
✅ تنظیم فریم ریت (Frame Rate) پایین‌تر
✅ استفاده از سیستم‌های تشخیص حرکت (Motion Detection) برای ضبط فقط در صورت نیاز
✅ تنظیم رزولوشن بهینه بر اساس نیاز (مثلاً Full HD به‌جای 4K برای محیط‌های کم‌اهمیت‌تر)

🔹 انتخاب رزولوشن مناسب برای دوربین‌های نظارتی

✅ محیط‌های کوچک و داخلی (دفاتر، فروشگاه‌ها، منازل) → HD 720p یا Full HD 1080p کافی است
✅ محیط‌های باز (پارکینگ، حیاط، ورودی ساختمان) → حداقل 1080p یا 2K توصیه می‌شود
✅ نظارت بر جاده‌ها، پلاک خودرو و مناطق حساس → 4K برای ثبت جزئیات بالا پیشنهاد می‌شود
✅ سیستم‌های پیشرفته امنیتی و شهرهای هوشمند → 4K و بالاتر بهترین گزینه هستند

جمع‌بندی

🔹 رزولوشن عامل اصلی در کیفیت تصاویر دوربین‌های نظارتی است.
🔹 رزولوشن بالاتر باعث وضوح بیشتر، تشخیص بهتر چهره و پلاک خودرو، و زوم با کیفیت بالاتر می‌شود.
🔹 انتخاب رزولوشن باید متناسب با نیازهای نظارتی، پهنای باند شبکه، و فضای ذخیره‌سازی انجام شود.
🔹 با استفاده از تکنیک‌های بهینه‌سازی (مانند H.265 و کاهش فریم ریت) می‌توان مصرف پهنای باند را مدیریت کرد.

🔹 نرخ فریم چیست؟

🔸 نرخ فریم بالا (مثلاً 60FPS): حرکت‌ها روان‌تر و جزئیات بیشتری در تصاویر متحرک ثبت می‌شوند.
🔸 نرخ فریم پایین (مثلاً 10FPS): تصاویر دارای پرش و کاهش جزئیات در حرکات سریع خواهند بود.

🔹 نرخ فریم استاندارد در سیستم‌های نظارتی معمولاً بین 15 تا 30 FPS است، اما در شرایط خاص ممکن است بیشتر یا کمتر انتخاب شود.

🔹 تأثیر نرخ فریم در سیستم‌های نظارت تصویری

✅ افزایش نرخ فریم باعث افزایش وضوح حرکتی (Motion Clarity) و کاهش تاری در سوژه‌های متحرک می‌شود.
✅ کاهش نرخ فریم موجب کاهش مصرف پهنای باند و فضای ذخیره‌سازی می‌شود.

🔹 تنظیم نرخ فریم در دوربین‌های تحت شبکه

✅ روش تنظیم از طریق رابط کاربری وب دوربین:

1. ورود به پنل مدیریت دوربین
2. رفتن به Video Settings
3. تغییر مقدار Frame Rate (مثلاً 30 FPS)
4. ذخیره تنظیمات

✅ روش تنظیم با استفاده از دستورات کنسولی (برای دوربین‌های با API یا SSH):

set video framerate 25fps  
apply settings  

✅ در NVR یا VMS (نرم‌افزار مدیریت ویدئو)، تنظیم نرخ فریم برای کاهش مصرف پهنای باند:

set stream_profile low_bandwidth  
set framerate 15fps  

🔹 نحوه انتخاب نرخ فریم مناسب

✔ برای محیط‌های کم‌تحرک (مانند انبارها): 10 – 15 FPS
✔ برای نظارت شهری و اماکن عمومی: 20 – 30 FPS
✔ برای تشخیص چهره و پلاک خودرو: 50 – 60 FPS

جمع‌بندی

🔹 نرخ فریم تعیین‌کننده میزان روان بودن تصویر در ضبط و پخش ویدئو است.
🔹 30 FPS استانداردی مناسب برای بیشتر کاربردهای نظارتی است.
🔹 افزایش نرخ فریم، کیفیت حرکت را بهبود می‌بخشد اما نیاز به حجم ذخیره‌سازی و پهنای باند بیشتری دارد.
🔹 برای بهینه‌سازی عملکرد، نرخ فریم باید بر اساس نیازهای امنیتی و محدودیت‌های شبکه تنظیم شود.

🔹 نوردهی (Exposure) چیست؟

نوردهی میزان نوری است که به سنسور دوربین می‌رسد و تأثیر مستقیم بر وضوح و کیفیت تصویر در شرایط نوری مختلف دارد. تنظیم صحیح نوردهی باعث جلوگیری از تاریکی بیش‌ازحد (Underexposure) یا روشنایی بیش‌ازحد (Overexposure) در تصویر می‌شود.

🔹 عوامل مؤثر بر نوردهی در دوربین‌های نظارتی:

1. Shutter Speed (سرعت شاتر):
   • مقدار زمانی که سنسور در معرض نور قرار می‌گیرد.
   • سرعت شاتر بالا (مانند 1/1000 ثانیه) → کاهش تاری در حرکت، اما تصویر تاریک‌تر می‌شود.
   • سرعت شاتر پایین (مانند 1/30 ثانیه) → تصویر روشن‌تر، اما ممکن است سوژه‌های متحرک دچار تاری شوند.
2. Gain (گِین یا تقویت سیگنال نوری):
   • زمانی که نور محیط کم باشد، گِین افزایش داده می‌شود تا تصویر روشن‌تر شود.
   • افزایش بیش‌ازحد گِین باعث نویز (Noise) در تصویر می‌شود.
3. Aperture (دیافراگم لنز – فقط در برخی دوربین‌ها):
   • گشودگی دیافراگم مشخص می‌کند چقدر نور به سنسور می‌رسد.
   • عدد f کمتر (مانند f/1.8) → نور بیشتری وارد شده و تصویر روشن‌تر می‌شود.
   • عدد f بیشتر (مانند f/5.6) → نور کمتری وارد شده و تصویر تاریک‌تر خواهد بود.
4. Backlight Compensation (BLC) و Wide Dynamic Range (WDR):
   • BLC برای تصحیح نور پس‌زمینه به کار می‌رود و از تاریک شدن سوژه جلوگیری می‌کند.
   • WDR به‌طور هوشمند بخش‌های روشن و تاریک تصویر را متعادل می‌کند.

🔹 نحوه تنظیم نوردهی در دوربین‌های نظارتی

✅ برای محیط‌های کم‌نور یا شب:
🔸 افزایش Gain (در حد مجاز برای جلوگیری از نویز)
🔸 کاهش Shutter Speed (مثلاً 1/30s)
🔸 فعال کردن IR (مادون‌قرمز) در دوربین‌های دید در شب

✅ برای محیط‌های پرنور (مانند فضای باز در روز):
🔸 افزایش Shutter Speed (مثلاً 1/500s) برای کاهش نوردهی بیش‌ازحد
🔸 کاهش Gain برای جلوگیری از اشباع شدن تصویر
🔸 فعال کردن WDR در صورت وجود سایه‌های تیره و مناطق خیلی روشن

✅ دستور تنظیم نوردهی در دوربین‌های نظارتی (مثال تنظیم از طریق رابط وب یا خط فرمان):

در رابط کاربری وب دوربین:

1. ورود به تنظیمات دوربین
2. رفتن به بخش Exposure Settings
3. تنظیم مقدار Shutter Speed و Gain
4. فعال یا غیرفعال کردن BLC یا WDR

در محیط‌های دستوری (برای دوربین‌هایی که از API یا SSH پشتیبانی می‌کنند):

set exposure mode auto  
set shutter_speed 1/500  
set gain 10  
enable wdr  

🔹 توازن رنگ سفید (White Balance – WB) چیست؟

توازن رنگ سفید وظیفه تنظیم رنگ‌ها بر اساس منبع نوری محیط را بر عهده دارد. اگر WB نادرست تنظیم شود، تصویر ممکن است دارای رنگ‌های غیرطبیعی (مثلاً زرد یا آبی) باشد.

🔹 انواع تنظیمات White Balance در دوربین‌های نظارتی:

1. Auto White Balance (AWB) – توازن خودکار:
   • دوربین به‌صورت خودکار رنگ‌ها را تنظیم می‌کند.
   • در محیط‌هایی که نور تغییر نمی‌کند، این گزینه معمولاً کافی است.
2. Daylight – حالت نور روز:
   • مناسب برای شرایطی که نور طبیعی خورشید در محیط وجود دارد.
3. Cloudy – حالت ابری:
   • در شرایطی که نور خورشید کم است، این گزینه رنگ‌ها را گرم‌تر می‌کند.
4. Fluorescent – مهتابی:
   • مناسب برای محیط‌هایی که از لامپ‌های مهتابی (فلورسنت) استفاده می‌شود.
5. Incandescent – لامپ رشته‌ای:
   • در محیط‌هایی که از لامپ‌های زرد (رشته‌ای) استفاده می‌شود، رنگ‌ها را اصلاح می‌کند.
6. Manual White Balance – تنظیم دستی:
   • در محیط‌هایی که نور ترکیبی دارند، می‌توان WB را به‌صورت دستی تنظیم کرد.

🔹 مثال تنظیم White Balance در دوربین‌های تحت شبکه:

✅ برای محیط‌های خارجی در روز:

set white_balance mode daylight  

✅ برای محیط‌های داخلی با نور مهتابی:

set white_balance mode fluorescent  

✅ برای تنظیم دستی دمای رنگ:

set white_balance manual 5500K  

🔹 تنظیم دستی White Balance در رابط وب دوربین

1. ورود به صفحه تنظیمات دوربین
2. رفتن به بخش White Balance
3. انتخاب یکی از گزینه‌های Auto، Daylight، Fluorescent، Incandescent، Manual
4. ذخیره تغییرات

جمع‌بندی

🔹 تنظیم نوردهی (Exposure) و توازن رنگ سفید (White Balance) نقش مهمی در کیفیت تصاویر دوربین‌های نظارتی دارد.
🔹 نوردهی شامل Shutter Speed، Gain، Aperture و WDR است که بر میزان روشنایی تصویر تأثیر می‌گذارند.
🔹 WB باعث تنظیم صحیح رنگ‌ها در شرایط نوری مختلف می‌شود و از مشکلاتی مانند رنگ‌های غیرواقعی جلوگیری می‌کند.
🔹 تنظیمات Exposure و WB باید بر اساس شرایط محیطی انجام شود تا تصاویر واضح، شفاف و دقیق ثبت شوند.

🔹 فاصله کانونی چیست؟

فاصله کانونی، فاصله بین مرکز اپتیکی لنز و سنسور تصویر دوربین است که معمولاً با میلی‌متر (mm) اندازه‌گیری می‌شود. مقدار فاصله کانونی تعیین می‌کند که زاویه دید دوربین چقدر گسترده یا محدود باشد.

🔹 رابطه بین فاصله کانونی و زاویه دید:

• فاصله کانونی کوتاه‌تر (مثلاً 2.8mm) → زاویه دید بازتر، پوشش وسیع‌تر، اما جزئیات کمتر
• فاصله کانونی بلندتر (مثلاً 12mm) → زاویه دید محدودتر، جزئیات بیشتر، اما محدوده پوشش کمتر

🔹 تقسیم‌بندی لنزها بر اساس فاصله کانونی:

1. لنزهای زاویه باز (Wide-Angle) – فاصله کانونی کم (2.8mm – 4mm)
   • مناسب برای پوشش گسترده (مانند اتاق‌ها، سالن‌ها، ورودی ساختمان‌ها)
   • تصاویر با زاویه باز اما با اعوجاج (تصاویر گوشه‌ها کشیده می‌شوند)
2. لنزهای استاندارد – فاصله کانونی متوسط (6mm – 12mm)
   • تعادل بین زاویه دید و جزئیات
   • مناسب برای راهروها، خیابان‌ها، ورودی پارکینگ‌ها
3. لنزهای تله‌فوتو (Telephoto) – فاصله کانونی بلند (12mm – 50mm و بیشتر)
   • بزرگ‌نمایی بیشتر و میدان دید محدودتر
   • مناسب برای نظارت بر مکان‌های دور (مانند جاده‌ها، ورودی‌های اصلی، فضاهای باز)

🔹 جدول مقایسه فاصله کانونی و زاویه دید در سنسورهای معمولی:

🔹 لنزهای ثابت (Fixed) و متغیر (Varifocal)

1. لنز ثابت (Fixed Lens)
   • فاصله کانونی ثابت (مثلاً 2.8mm یا 4mm)
   • امکان تغییر زاویه دید وجود ندارد
   • مناسب برای نظارت عمومی با هزینه کمتر
2. لنز متغیر (Varifocal Lens)
   • فاصله کانونی قابل تنظیم (مثلاً 2.8mm – 12mm)
   • امکان تنظیم زاویه دید و بزرگ‌نمایی
   • مناسب برای نظارت انعطاف‌پذیر و مکان‌هایی که نیاز به تغییر زاویه دارند
3. لنز موتورایز (Motorized Lens)
   • فاصله کانونی قابل تغییر به‌صورت خودکار (مثلاً 3mm – 50mm)
   • کنترل از راه دور برای تنظیم بزرگ‌نمایی
   • مناسب برای دوربین‌های PTZ و سیستم‌های حرفه‌ای

🔹 نحوه انتخاب فاصله کانونی مناسب

✅ برای نظارت بر یک اتاق یا فضای داخلی کوچک:
🔸 لنز 2.8mm تا 4mm برای پوشش وسیع و دید گسترده

✅ برای نظارت بر درب ورودی، پارکینگ یا راهرو:
🔸 لنز 4mm تا 6mm برای تعادل بین زاویه دید و جزئیات

✅ برای نظارت از راه دور، مانند جاده یا ورودی اصلی:
🔸 لنز 12mm به بالا برای جزئیات بیشتر و دید متمرکز

✅ برای مکان‌هایی که نیاز به تغییر زاویه دارند:
🔸 لنز Varifocal (مانند 2.8mm – 12mm) یا Motorized (مانند 5mm – 50mm)

🔹 تنظیم فاصله کانونی در دوربین‌های نظارتی

✅ در دوربین‌های لنز متغیر (Varifocal یا Motorized)، تنظیم فاصله کانونی از طریق رابط وب:

1. ورود به پنل مدیریت دوربین
2. رفتن به بخش Lens Settings
3. تنظیم مقدار Zoom و Focus
4. ذخیره تنظیمات

✅ در محیط‌های دستوری (برای دوربین‌های دارای API یا SSH):

set focal_length 6mm  
set zoom_level 2x  
set focus auto  

✅ در دوربین‌های PTZ (متحرک)، تنظیم فاصله کانونی با استفاده از دستورات کنترلی:

ptz zoom in  
ptz zoom out  
set focus mode auto  

جمع‌بندی

🔹 فاصله کانونی (Focal Length) بر زاویه دید (Field of View) و بزرگ‌نمایی تصویر تأثیر می‌گذارد.
🔹 فاصله کانونی کوتاه (مانند 2.8mm) زاویه دید وسیع‌تری ارائه می‌دهد، درحالی‌که فاصله کانونی بلند (مانند 12mm) جزئیات بیشتری از سوژه‌های دور فراهم می‌کند.
🔹 انتخاب بین لنز ثابت، متغیر (Varifocal) و موتورایز بستگی به نیازهای نظارتی دارد.
🔹 تنظیم صحیح فاصله کانونی، بسته به نوع لنز، می‌تواند از طریق رابط وب یا دستورات کنترلی انجام شود.

🔹 پهنای باند در سیستم‌های نظارتی چیست؟

در سیستم‌های نظارت تصویری، پهنای باند به مقدار داده‌ای که از دوربین‌ها به دستگاه‌های ضبط (NVR) یا سرورهای ذخیره‌سازی ارسال می‌شود، اشاره دارد. مقدار موردنیاز پهنای باند بستگی به فاکتورهای زیر دارد:
✅ رزولوشن تصویر (Higher Resolution → More Bandwidth)
✅ نرخ فریم (Frame Rate) (Higher FPS → More Bandwidth)
✅ روش فشرده‌سازی ویدئو (H.264, H.265, MJPEG)
✅ تعداد دوربین‌های متصل به شبکه

🔹 اهمیت پهنای باند در شبکه‌های CCTV

🔹 تأثیر مستقیم بر کیفیت ویدئو: اگر پهنای باند ناکافی باشد، تصاویر دچار تأخیر، نویز یا افت کیفیت می‌شوند.
🔹 ارتباط با ذخیره‌سازی: حجم داده‌هایی که باید ذخیره شوند وابسته به میزان پهنای باند مصرفی است.
🔹 بارگذاری شبکه: استفاده بیش از حد از پهنای باند ممکن است باعث کندی شبکه شود و عملکرد سایر تجهیزات را تحت تأثیر قرار دهد.

🔹 نحوه محاسبه پهنای باند موردنیاز برای دوربین‌ها

مقدار پهنای باند موردنیاز را می‌توان با فرمول زیر تخمین زد:

Bandwidth (Mbps) = (Resolution × Frame Rate × Compression Factor) × Number of Cameras

🔹 جدول پهنای باند موردنیاز بر اساس رزولوشن و نرخ فریم:

مثال: اگر یک سیستم دارای 10 دوربین 1080p با 30 FPS و فشرده‌سازی H.265 باشد:

Total Bandwidth = 10 × 3 Mbps = 30 Mbps

🔹 نحوه بهینه‌سازی پهنای باند در شبکه‌های CCTV

✅ استفاده از فشرده‌سازی کارآمد:
H.265 نسبت به H.264 تا 50٪ مصرف پهنای باند را کاهش می‌دهد.

set encoding h265
apply settings

✅ کاهش نرخ فریم برای محیط‌های کم‌تحرک:
برای محیط‌هایی با حرکت کم (مانند انبارها)، کاهش نرخ فریم از 30FPS به 15FPS باعث کاهش 50٪ مصرف پهنای باند می‌شود.

set framerate 15fps
apply settings

✅ استفاده از ضبط بر اساس تشخیص حرکت (Motion Detection):

enable motion_recording
set trigger_sensitivity high
apply settings

✅ استفاده از VLAN برای تقسیم‌بندی شبکه CCTV از شبکه اصلی:

configure vlan CCTV id 10
assign port 1-24 vlan 10
apply settings

جمع‌بندی

🔹 پهنای باند نقش حیاتی در عملکرد و کیفیت سیستم‌های نظارت تصویری تحت شبکه دارد.
🔹 عوامل مؤثر بر پهنای باند شامل رزولوشن، نرخ فریم، فشرده‌سازی و تعداد دوربین‌ها هستند.
🔹 فشرده‌سازی H.265، کاهش نرخ فریم و VLAN از روش‌های بهینه‌سازی مصرف پهنای باند در سیستم‌های CCTV هستند.
🔹 محاسبه دقیق پهنای باند موردنیاز، به جلوگیری از کندی شبکه و بهینه‌سازی عملکرد تجهیزات نظارتی کمک می‌کند.

🔹 تأثیر تعداد دوربین‌ها بر پهنای باند

هر دوربین IP یک جریان ویدئویی ارسال می‌کند و جمع این جریان‌ها مقدار کل پهنای باند مصرفی را مشخص می‌کند. اگر پهنای باند شبکه محدود باشد، افزایش تعداد دوربین‌ها می‌تواند باعث ایجاد ازدحام (Congestion) در شبکه شود.

✅ فرمول محاسبه پهنای باند موردنیاز:

Total Bandwidth = Bandwidth per Camera × Number of Cameras

🔹 مثال: اگر هر دوربین با رزولوشن 1080p و نرخ فریم 30FPS با فشرده‌سازی H.265 3Mbps مصرف کند و 20 دوربین در شبکه فعال باشند:

Total Bandwidth = 3Mbps × 20 = 60Mbps

🔹 اگر ظرفیت سوئیچ یا روتر کمتر از این مقدار باشد، باید از روش‌های بهینه‌سازی مانند کاهش نرخ فریم، تغییر روش فشرده‌سازی یا VLAN استفاده شود.

🔹 تأثیر کیفیت تصویر بر پهنای باند

🔹 افزایش کیفیت تصویر باعث ارسال حجم بیشتری از داده‌ها می‌شود، که پهنای باند بیشتری را مصرف می‌کند.
🔹 مهم‌ترین فاکتورهای تأثیرگذار بر کیفیت تصویر و پهنای باند عبارتند از:

✅ رزولوشن تصویر: افزایش رزولوشن باعث افزایش داده‌های تصویری و در نتیجه افزایش پهنای باند مصرفی می‌شود.

✅ نرخ فریم (FPS): نرخ فریم بالاتر، تصاویر روان‌تری ایجاد می‌کند اما پهنای باند بیشتری نیاز دارد.

✅ روش فشرده‌سازی: H.265 در مقایسه با H.264 تا 50٪ مصرف پهنای باند را کاهش می‌دهد.

✅ بیت‌ریت (Bitrate): تنظیم بیت‌ریت بالاتر باعث افزایش کیفیت تصویر اما افزایش مصرف پهنای باند می‌شود.

🔹 جدول مصرف پهنای باند بر اساس رزولوشن و نرخ فریم

🔹 نتیجه: یک دوربین 4K با 30 FPS و فشرده‌سازی H.264 ممکن است تا 20Mbps پهنای باند مصرف کند، درحالی‌که همان دوربین با H.265 می‌تواند تنها 8-12Mbps مصرف کند.

🔹 روش‌های کاهش مصرف پهنای باند در سیستم‌های CCTV

✅ استفاده از فشرده‌سازی H.265:

set encoding h265
apply settings

✅ کاهش نرخ فریم برای محیط‌های کم‌تحرک:

set framerate 15fps
apply settings

✅ استفاده از ضبط بر اساس تشخیص حرکت (Motion Detection):

enable motion_recording
set trigger_sensitivity high
apply settings

✅ استفاده از VLAN برای تقسیم‌بندی شبکه CCTV از شبکه اصلی:

configure vlan CCTV id 20
assign port 1-24 vlan 20
apply settings

جمع‌بندی

🔹 افزایش تعداد دوربین‌ها، به‌طور مستقیم مصرف پهنای باند شبکه را افزایش می‌دهد.
🔹 رزولوشن بالاتر، نرخ فریم بیشتر و بیت‌ریت بالا باعث افزایش حجم داده‌ها و پهنای باند مصرفی می‌شود.
🔹 برای جلوگیری از ازدحام شبکه، باید از فشرده‌سازی H.265، کاهش نرخ فریم، تنظیم بیت‌ریت و VLAN استفاده کرد.
🔹 محاسبه دقیق پهنای باند موردنیاز، به بهینه‌سازی عملکرد سیستم و جلوگیری از کاهش کیفیت تصاویر کمک می‌کند.

🔹 فرمول پایه برای محاسبه پهنای باند دوربین‌های نظارتی

می‌توان پهنای باند موردنیاز را با فرمول زیر محاسبه کرد:

Total Bandwidth = Bandwidth per Camera × Number of Cameras

🔹 مقدار Bandwidth per Camera بستگی به رزولوشن، نرخ فریم و روش فشرده‌سازی دارد.

🔹 مثال: اگر هر دوربین 1080p با 30 FPS و فشرده‌سازی H.265 3Mbps مصرف کند و تعداد دوربین‌ها 10 عدد باشد:

Total Bandwidth = 3Mbps × 10 = 30Mbps

✅ بنابراین حداقل ظرفیت شبکه برای پشتیبانی از این دوربین‌ها باید بیش از 30Mbps باشد.

🔹 میزان مصرف پهنای باند بر اساس رزولوشن و فشرده‌سازی

🔹 نتیجه: استفاده از فشرده‌سازی H.265 پهنای باند را تا 50٪ کاهش می‌دهد.

🔹 محاسبه پهنای باند با در نظر گرفتن شبکه داخلی و اینترنت

اگر سیستم نظارت تصویری شامل دوربین‌های داخلی و دوربین‌های متصل به اینترنت (Remote Viewing) باشد، باید محاسبات را به دو بخش تقسیم کرد:

✅ پهنای باند موردنیاز برای شبکه داخلی (LAN):

LAN Bandwidth = Bandwidth per Camera × Total Number of Cameras

✅ پهنای باند موردنیاز برای اینترنت (WAN) – در صورت دسترسی از راه دور:

WAN Bandwidth = Bandwidth per Remote Camera × Number of Remote Cameras

🔹 مثال: در یک مجموعه دارای 15 دوربین 1080p (H.265) در شبکه داخلی و 5 دوربین برای دسترسی از راه دور:

LAN Bandwidth = 3Mbps × 15 = 45Mbps
WAN Bandwidth = 3Mbps × 5 = 15Mbps
Total Required Bandwidth = 60Mbps

✅ بنابراین برای جلوگیری از تأخیر و افت کیفیت، باید از یک شبکه داخلی با ظرفیت حداقل 100Mbps و یک اینترنت با پهنای باند حداقل 15Mbps استفاده شود.

🔹 نحوه کاهش مصرف پهنای باند در سیستم‌های نظارتی

✅ استفاده از فشرده‌سازی H.265 به‌جای H.264:

set encoding h265
apply settings

✅ کاهش نرخ فریم در محیط‌های کم‌تحرک (مثلاً از 30 به 15 FPS):

set framerate 15fps
apply settings

✅ فعال‌سازی ضبط مبتنی بر حرکت (Motion Detection) برای کاهش پهنای باند:

enable motion_recording
set trigger_sensitivity high
apply settings

✅ استفاده از VLAN برای کاهش ازدحام در شبکه CCTV:

configure vlan CCTV id 30
assign port 1-24 vlan 30
apply settings

جمع‌بندی

🔹 پهنای باند مصرفی دوربین‌ها به رزولوشن، نرخ فریم و روش فشرده‌سازی وابسته است.
🔹 H.265 نسبت به H.264 تا 50٪ پهنای باند را کاهش می‌دهد.
🔹 افزایش تعداد دوربین‌ها، میزان پهنای باند موردنیاز را افزایش می‌دهد و نیاز به محاسبه دقیق ظرفیت شبکه دارد.
🔹 با کاهش نرخ فریم، استفاده از ضبط بر اساس حرکت و VLAN، می‌توان مصرف پهنای باند را بهینه‌سازی کرد.

🔹 انواع فشرده‌سازی در نظارت تصویری

سه استاندارد رایج برای فشرده‌سازی ویدئو در سیستم‌های CCTV عبارتند از:

✅ MJPEG (Motion JPEG)
🔹 در این روش، هر فریم تصویر به‌صورت جداگانه به‌عنوان یک فایل JPEG فشرده و ارسال می‌شود.
🔹 کیفیت تصویر بالا است، اما مصرف پهنای باند و فضای ذخیره‌سازی زیاد است.
🔹 مناسب برای سیستم‌های نظارتی که نیاز به ثبت تصاویر ثابت با کیفیت بالا دارند.

✅ H.264 (AVC – Advanced Video Coding)
🔹 از روش فشرده‌سازی فریم‌های متوالی و حذف بخش‌های تکراری استفاده می‌کند.
🔹 مصرف پهنای باند و فضای ذخیره‌سازی را تا 50٪ کمتر از MJPEG کاهش می‌دهد.
🔹 یکی از رایج‌ترین استانداردهای فشرده‌سازی در سیستم‌های نظارتی است.

✅ H.265 (HEVC – High Efficiency Video Coding)
🔹 نسخه بهینه‌شده H.264 که تا 50٪ کارآمدتر عمل می‌کند.
🔹 مناسب برای دوربین‌های با رزولوشن 4K و بالاتر.
🔹 باعث کاهش بار روی شبکه و کاهش هزینه‌های ذخیره‌سازی می‌شود.

🔹 مقایسه پهنای باند مصرفی در روش‌های مختلف فشرده‌سازی

🔹 نتیجه: استفاده از H.265 باعث کاهش چشمگیر پهنای باند و فضای ذخیره‌سازی می‌شود.

🔹 نحوه تنظیم فشرده‌سازی در سیستم‌های نظارت تصویری

✅ فعال‌سازی H.265 برای کاهش مصرف پهنای باند:

set encoding h265
apply settings

✅ کاهش بیت‌ریت (Bitrate) برای بهینه‌سازی حجم داده‌ها:

set bitrate 2000kbps
apply settings

✅ فعال‌سازی ضبط بر اساس حرکت (Motion-Based Recording) برای ذخیره‌سازی بهینه:

enable motion_recording
set trigger_sensitivity medium
apply settings

جمع‌بندی

🔹 فشرده‌سازی ویدئو نقش کلیدی در کاهش مصرف پهنای باند و فضای ذخیره‌سازی دارد.
🔹 H.265 نسبت به H.264 و MJPEG بهینه‌تر بوده و مصرف منابع را کاهش می‌دهد.
🔹 تنظیمات صحیح فشرده‌سازی می‌تواند عملکرد سیستم نظارتی را بهبود دهد و هزینه‌ها را کاهش دهد.

🔹 انواع رزولوشن‌های رایج در دوربین‌های نظارتی

🔹 نکته: رزولوشن‌های بالاتر نیاز به پهنای باند و فضای ذخیره‌سازی بیشتری دارند.

🔹 انتخاب رزولوشن بر اساس کاربرد

✅ نظارت عمومی (مغازه، پارکینگ، راهروها):
🔹 رزولوشن مناسب: 720p یا 1080p
🔹 مزیت: کیفیت کافی برای شناسایی چهره و فعالیت‌های عمومی

✅ مناطق پرتردد (ساختمان‌های تجاری، فروشگاه‌های بزرگ، بیمارستان‌ها):
🔹 رزولوشن مناسب: 1080p یا 4MP
🔹 مزیت: ثبت تصاویر واضح‌تر برای شناسایی بهتر افراد و اشیا

✅ مکان‌های حساس (بانک، فرودگاه، مراکز امنیتی):
🔹 رزولوشن مناسب: 4K
🔹 مزیت: امکان ثبت جزئیات دقیق مانند شماره پلاک خودرو و چهره افراد

🔹 تأثیر رزولوشن بر پهنای باند و ذخیره‌سازی

رزولوشن‌های بالاتر به پهنای باند و فضای ذخیره‌سازی بیشتری نیاز دارند. جدول زیر میزان مصرف تقریبی پهنای باند را نشان می‌دهد:

✅ روش‌های کاهش مصرف پهنای باند:
🔹 استفاده از فشرده‌سازی H.265
🔹 کاهش نرخ فریم (Frame Rate) برای کاربردهای کم‌تحرک
🔹 استفاده از ضبط مبتنی بر حرکت (Motion Detection)

🔹 نحوه تنظیم رزولوشن در سیستم‌های نظارتی

✅ تنظیم رزولوشن به 1080p برای تعادل بین کیفیت و مصرف پهنای باند:

set resolution 1080p
apply settings

✅ فعال‌سازی فشرده‌سازی H.265 برای کاهش مصرف داده:

set encoding h265
apply settings

✅ فعال‌سازی ضبط بر اساس حرکت برای کاهش مصرف ذخیره‌سازی:

enable motion_recording
set trigger_sensitivity high
apply settings

جمع‌بندی

🔹 انتخاب رزولوشن مناسب بستگی به نیاز نظارتی و ظرفیت شبکه دارد.
🔹 رزولوشن‌های بالاتر جزئیات بیشتری ارائه می‌دهند اما نیازمند پهنای باند و ذخیره‌سازی بیشتری هستند.
🔹 استفاده از H.265 و ضبط مبتنی بر حرکت می‌تواند مصرف منابع را بهینه کند.