آموزش جامع کنترل پنل Direct Admin

آشنایی با DirectAdmin

DirectAdmin یکی از محبوب‌ترین کنترل‌پنل‌های هاستینگ است که برای مدیریت سرورهای لینوکسی طراحی شده و با ارائه رابط کاربری ساده و قابلیت‌های متنوع، مدیریت وب‌سایت‌ها، ایمیل‌ها، پایگاه‌های داده و سایر منابع سرور را آسان می‌کند.

ویژگی‌های کلیدی DirectAdmin

1. سبک و سریع:
   DirectAdmin به دلیل طراحی بهینه و سبک بودن، کمترین استفاده از منابع سرور را دارد و به‌سرعت عمل می‌کند.
2. رابط کاربری ساده:
   رابط کاربری این کنترل‌پنل به گونه‌ای طراحی شده که کاربران مبتدی نیز به‌راحتی می‌توانند از آن استفاده کنند.
3. پشتیبانی از چندین سطح کاربری:
   DirectAdmin سه سطح دسترسی اصلی دارد:
   • Admin: مدیریت کامل سرور و کاربران.
   • Reseller: مدیریت نمایندگی‌ها و پلن‌های هاستینگ.
   • User: مدیریت هاست و وب‌سایت‌ها.
4. سازگاری بالا:
   • پشتیبانی از انواع وب‌سرورها: Apache، Nginx، OpenLiteSpeed.
   • سازگاری با نسخه‌های مختلف PHP و پایگاه‌های داده MySQL و MariaDB.
5. پشتیبانی از چندین زبان:
   DirectAdmin از زبان‌های مختلف (از جمله فارسی) پشتیبانی می‌کند.
6. امنیت بالا:
   با ابزارهایی مانند CSF Firewall و Let’s Encrypt، DirectAdmin قابلیت‌های امنیتی پیشرفته‌ای ارائه می‌دهد.
7. امکانات گسترده برای مدیریت:
   شامل مدیریت فایل‌ها، بکاپ‌گیری، ایمیل‌ها، پایگاه‌های داده، DNS، SSL، و بسیاری دیگر.

مزایای DirectAdmin نسبت به سایر کنترل‌پنل‌ها

1. هزینه پایین‌تر:
   نسبت به سایر کنترل‌پنل‌ها (مانند cPanel)، DirectAdmin مقرون‌به‌صرفه‌تر است.
2. سادگی استفاده:
   برخلاف برخی کنترل‌پنل‌های پیچیده، DirectAdmin برای کاربران مبتدی نیز مناسب است.
3. منابع سرور کمتر:
   مصرف منابع در DirectAdmin نسبت به cPanel و Plesk کمتر است.
4. پایداری و سرعت بالا:
   به دلیل سبک بودن و ساختار بهینه، DirectAdmin پایداری بیشتری ارائه می‌دهد.

معایب DirectAdmin

1. افزونه‌ها و قابلیت‌های کمتر:
   در مقایسه با cPanel، تعداد افزونه‌ها و امکانات جانبی DirectAdmin محدودتر است.
2. محیط کاربری کمتر مدرن:
   رابط کاربری آن ممکن است نسبت به کنترل‌پنل‌های پیشرفته‌تر، قدیمی‌تر به نظر برسد.
3. نیاز به دانش فنی بیشتر:
   ممکن است برای برخی تنظیمات پیشرفته نیاز به دستورات لینوکسی باشد.

کاربردهای DirectAdmin

• مدیریت وب‌سایت‌ها: افزودن و مدیریت دامنه‌ها، ایجاد زیر دامنه‌ها، مدیریت فایل‌ها.
• مدیریت ایمیل: ایجاد اکانت‌های ایمیل، تنظیمات SPF و DKIM، مدیریت فیلتر اسپم.
• مدیریت پایگاه داده: ایجاد و مدیریت MySQL/MariaDB.
• مدیریت DNS: ایجاد رکوردهای DNS، مدیریت سرور نام.
• بکاپ‌گیری و بازیابی: بکاپ‌گیری از داده‌ها و مدیریت آن‌ها.
• مدیریت کاربران: ایجاد و مدیریت دسترسی‌ها برای نمایندگان و کاربران.

چه کسانی باید از DirectAdmin استفاده کنند؟

• مدیران سرور: افرادی که به دنبال یک کنترل‌پنل سبک و کارآمد هستند.
• شرکت‌های هاستینگ کوچک: به دلیل هزینه کمتر و سادگی استفاده.
• کاربران مبتدی: به دلیل رابط کاربری ساده و راه‌اندازی سریع.

DirectAdmin یک گزینه ایده‌آل برای مدیریت هاستینگ به‌ویژه در محیط‌هایی است که منابع سخت‌افزاری محدود یا بودجه پایین دارند.

مزایا و معایب DirectAdmin

مزایا

1. سبک و کم‌مصرف:
   • DirectAdmin به منابع سرور کمی نیاز دارد و در سرورهایی با منابع محدود نیز به‌خوبی عمل می‌کند.
   • مناسب برای سرورهای VPS و اختصاصی با سخت‌افزار کم.
2. هزینه پایین‌تر:
   • در مقایسه با cPanel و Plesk، هزینه لایسنس DirectAdmin بسیار کمتر است.
   • گزینه‌ای مناسب برای شرکت‌های هاستینگ کوچک و متوسط.
3. رابط کاربری ساده:
   • محیط کاربری DirectAdmin به گونه‌ای طراحی شده که کاربران مبتدی و حرفه‌ای بتوانند به‌آسانی از آن استفاده کنند.
   • دسترسی به امکانات موردنیاز با چند کلیک امکان‌پذیر است.
4. پایداری و سرعت بالا:
   • با بهینه‌سازی سیستم و طراحی سبک، DirectAdmin پایداری و سرعت بالایی در محیط‌های شلوغ دارد.
5. پشتیبانی از چند سطح دسترسی:
   • دارای سه سطح دسترسی:
     • Admin: مدیر سرور.
     • Reseller: نمایندگی‌ها.
     • User: کاربران نهایی.
6. امنیت بالا:
   • امکان پیکربندی آسان گواهینامه‌های SSL با Let’s Encrypt.
   • پشتیبانی از ابزارهای امنیتی مانند CSF Firewall.
7. سازگاری گسترده:
   • پشتیبانی از انواع وب‌سرورها (Apache، Nginx، LiteSpeed).
   • سازگار با نسخه‌های مختلف PHP و پایگاه‌های داده مانند MySQL و MariaDB.
8. بکاپ‌گیری آسان:
   • امکان تهیه نسخه پشتیبان کامل یا جزئی از داده‌ها با قابلیت بازیابی سریع.
9. مدیریت DNS و ایمیل:
   • امکان مدیریت کامل رکوردهای DNS.
   • پشتیبانی از ابزارهای ایمیلی پیشرفته مانند اسپم فیلترها و DKIM/SPF.
10. سرعت در یادگیری و راه‌اندازی:

• برای کاربران تازه‌کار، DirectAdmin یک محیط ساده و سریع برای راه‌اندازی ارائه می‌دهد.

معایب

1. امکانات کمتر نسبت به cPanel:
   • DirectAdmin نسبت به cPanel امکانات پیشرفته و ماژول‌های کمتری دارد.
   • تعداد افزونه‌ها و ابزارهای جانبی نیز محدودتر است.
2. رابط کاربری کمتر مدرن:
   • ظاهر محیط کاربری DirectAdmin ممکن است برای برخی کاربران جذاب نباشد.
   • تجربه کاربری (UX) آن نسبت به رقبا کمتر بهینه شده است.
3. وابستگی به دستورات لینوکس برای تنظیمات پیشرفته:
   • بسیاری از تنظیمات پیشرفته نیازمند استفاده از خط فرمان (CLI) و دستورات لینوکس است.
   • ممکن است برای کاربران غیرتخصصی دشوار باشد.
4. عدم محبوبیت گسترده:
   • نسبت به cPanel، جامعه کاربران و منابع آموزشی محدودتری دارد.
   • برای حل برخی مشکلات ممکن است نیاز به پشتیبانی فنی بیشتر باشد.
5. مدیریت نمایندگی‌ها محدودتر:
   • امکانات مدیریت کاربران و نمایندگی‌ها در سطح Reseller نسبت به cPanel کمتر انعطاف‌پذیر است.
6. نیاز به دانش فنی در نصب و پیکربندی:
   • نصب و کانفیگ اولیه ممکن است برای کاربران مبتدی چالش‌برانگیز باشد.

DirectAdmin برای چه کسانی مناسب است؟

• مدیران سرور با منابع محدود: سرورهایی با سخت‌افزار متوسط و پایین.
• شرکت‌های هاستینگ کوچک و متوسط: به دلیل هزینه کمتر و امکانات کافی.
• کاربران تازه‌کار: کسانی که به دنبال یک محیط کاربری ساده هستند.
• توسعه‌دهندگان حرفه‌ای: که دانش کافی برای استفاده از دستورات CLI دارند.

جمع‌بندی:
DirectAdmin گزینه‌ای اقتصادی، سبک و پایدار برای مدیریت هاستینگ است، اما در مقایسه با رقبای خود مانند cPanel، امکانات پیشرفته کمتری دارد. انتخاب آن بستگی به نیازها و سطح مهارت کاربر دارد.

مقایسه DirectAdmin با سایر کنترل پنل‌ها: cPanel، Plesk و CyberPanel

در این مقایسه، به بررسی تفاوت‌ها و ویژگی‌های برجسته DirectAdmin، cPanel، Plesk و CyberPanel می‌پردازیم تا به شما کمک کند انتخاب مناسب‌تری داشته باشید.

1. DirectAdmin vs cPanel

cPanel

• ویژگی‌ها:
  • کاربردی و حرفه‌ای: cPanel شناخته‌شده‌ترین و کامل‌ترین کنترل پنل هاستینگ است که بیشترین ابزارها و امکانات را ارائه می‌دهد.
  • رابط کاربری پیشرفته: تجربه کاربری بسیار قوی و مدرن با گزینه‌های متعدد.
  • ماژول‌ها و افزونه‌ها: تعداد بسیار زیادی افزونه برای انجام کارهای خاص.
  • پشتیبانی گسترده: جامعه کاربری و منابع آموزشی بسیار زیاد.
  • قیمت بالا: هزینه لایسنس ماهانه یا سالانه بالاتر نسبت به دیگر پنل‌ها.

DirectAdmin

• ویژگی‌ها:
  • کم‌هزینه: هزینه پایین لایسنس یکی از ویژگی‌های مهم این کنترل پنل است.
  • سبک و سریع: نیاز به منابع کمتری دارد و برای سرورهایی با منابع محدود مناسب است.
  • رابط کاربری ساده: رابط کاربری ساده و روان، اما ممکن است برای کسانی که به دنبال ظاهر مدرن هستند جذاب نباشد.
  • امنیت: امنیت بسیار خوبی دارد و از ابزارهای پیشرفته‌ای مثل فایروال CSF پشتیبانی می‌کند.
  • محدودیت‌ها: امکانات و ویژگی‌های پیشرفته کمتری نسبت به cPanel دارد.

مقایسه کلی:

• cPanel گزینه بهتری برای کاربرانی است که به دنبال یک کنترل پنل قوی و پر امکانات هستند، اما هزینه بالاتری دارد.
• DirectAdmin برای کاربرانی که نیاز به یک کنترل پنل سبک و کم‌هزینه دارند و از امکانات ساده‌تری استفاده می‌کنند، مناسب‌تر است.

2. DirectAdmin vs Plesk

Plesk

• ویژگی‌ها:
  • رابط کاربری بسیار مدرن: رابط کاربری جذاب و کاربرپسند که به راحتی می‌توان با آن کار کرد.
  • پشتیبانی از سیستم‌عامل‌های مختلف: Plesk از Linux و Windows به صورت همزمان پشتیبانی می‌کند.
  • افزونه‌های بسیار: پشتیبانی از ابزارهای مختلف برای توسعه‌دهندگان، امنیت، SEO و غیره.
  • ابزارهای حرفه‌ای برای مدیریت سایت‌ها: امکاناتی مانند Docker, Git, WordPress Toolkit.
  • هزینه بالا: مشابه cPanel، Plesk نیز هزینه لایسنس بالایی دارد.

DirectAdmin

• ویژگی‌ها:
  • سبک و کم‌مصرف: کمترین مصرف منابع را دارد و برای سرورهای با منابع محدود بسیار مناسب است.
  • رابط کاربری ساده‌تر: مناسب برای کسانی که نیاز به تنظیمات پایه و ساده دارند.
  • هزینه پایین‌تر: هزینه کمتری برای لایسنس دارد.
  • محدودیت‌های امکانات: امکانات پیکربندی پیشرفته به اندازه Plesk در آن وجود ندارد.

مقایسه کلی:

• Plesk برای کسانی که نیاز به یک کنترل پنل قدرتمند با امکانات پیشرفته و مدیریت چند پلتفرمی (Linux و Windows) دارند، مناسب است.
• DirectAdmin برای کاربرانی که به دنبال کنترل پنلی سبک، سریع و کم‌هزینه هستند، گزینه بهتری است.

3. DirectAdmin vs CyberPanel

CyberPanel

• ویژگی‌ها:
  • رابط کاربری مدرن: طراحی زیبای رابط کاربری با قابلیت‌های به‌روز.
  • پشتیبانی از OpenLiteSpeed: یکی از وب‌سرورهای سریع و پیشرفته که پشتیبانی می‌کند.
  • پشتیبانی از CloudLinux: برای امنیت بیشتر در سرورهای اشتراکی.
  • ابزارهای پیشرفته: قابلیت‌هایی مثل AutoSSL و WordPress Toolkit.
  • رایگان بودن: CyberPanel نسخه رایگان دارد که بسیاری از امکانات را ارائه می‌دهد.

DirectAdmin

• ویژگی‌ها:
  • هزینه پایین: DirectAdmin هزینه کمتری نسبت به CyberPanel ندارد، اما دارای هزینه برای نسخه کامل است.
  • پایداری: در پایداری و کارایی بسیار خوب عمل می‌کند و برای سرورهای با منابع کم مناسب است.
  • منابع آموزشی کمتر: به دلیل کم بودن استفاده از آن در بازار، منابع آموزشی کمتری در دسترس است.

مقایسه کلی:

• CyberPanel مناسب برای کسانی است که به دنبال کنترل پنلی با پشتیبانی از OpenLiteSpeed و امکانات رایگان هستند.
• DirectAdmin برای کاربرانی که نیاز به یک کنترل پنل سبک با هزینه پایین و پشتیبانی خوب دارند، انتخاب بهتری است.

نتیجه‌گیری:

• cPanel و Plesk گزینه‌های عالی برای افرادی هستند که به امکانات پیشرفته و پشتیبانی گسترده نیاز دارند، اما هزینه‌های بالاتری دارند.
• DirectAdmin گزینه مناسب برای کسانی است که به دنبال یک کنترل پنل کم‌هزینه، سریع و کارآمد هستند.
• CyberPanel برای کسانی که به دنبال امکانات مدرن و رایگان هستند، و به استفاده از OpenLiteSpeed علاقه دارند، مناسب است.

این انتخاب به نیازهای خاص شما، منابع سرور و بودجه‌تان بستگی دارد.

بررسی سیستم‌عامل‌های سازگار با DirectAdmin و دیگر کنترل پنل‌ها

در اینجا به بررسی سیستم‌عامل‌های مختلف که با DirectAdmin و سایر کنترل پنل‌های محبوب مانند cPanel، Plesk، و CyberPanel سازگار هستند می‌پردازیم. این سیستم‌عامل‌ها به طور عمومی در سرورهای لینوکس و برخی از آن‌ها برای ویندوز نیز پشتیبانی می‌شوند.

1. CentOS

ویژگی‌ها:

• پایداری و امنیت: CentOS یک توزیع لینوکس با پایداری بالا و امنیت قوی است که به صورت رایگان در دسترس است. این سیستم‌عامل برای استفاده در سرورهای هاستینگ و دیتاسنترها بسیار محبوب است.
• نسخه‌ها: پس از نسخه 8، CentOS به CentOS Stream تغییر مسیر داد، که به‌طور مداوم به روز رسانی می‌شود و برخی کاربران ترجیح می‌دهند از نسخه‌های AlmaLinux یا RockyLinux به جای آن استفاده کنند.
• سازگاری با DirectAdmin: CentOS به طور کامل از DirectAdmin پشتیبانی می‌کند و بسیاری از کاربران در سرورهای هاستینگ از آن استفاده می‌کنند.
• مناسب برای cPanel و Plesk: این سیستم‌عامل همچنین برای نصب cPanel و Plesk به‌خوبی پشتیبانی می‌شود.

مزایا:

• محبوبیت بالا در بین شرکت‌های هاستینگ.
• پشتیبانی از اکثر ابزارهای هاستینگ.
• مستندات و پشتیبانی گسترده.

معایب:

• CentOS 8 به صورت رسمی پشتیبانی نمی‌شود و به سمت CentOS Stream رفته است.
• ممکن است برخی کاربران از تغییرات ایجاد شده در نسخه‌های جدید ناراضی باشند.

2. AlmaLinux

ویژگی‌ها:

• جانشین CentOS: AlmaLinux یک سیستم‌عامل رایگان و متن‌باز است که برای جایگزینی CentOS ایجاد شده است. هدف این توزیع، حفظ سازگاری 1:1 با RHEL (Red Hat Enterprise Linux) است.
• پشتیبانی از DirectAdmin: AlmaLinux کاملاً از DirectAdmin پشتیبانی می‌کند و همانند CentOS در سرورهای هاستینگ بسیار محبوب است.
• پشتیبانی از cPanel و Plesk: AlmaLinux از cPanel و Plesk نیز به‌خوبی پشتیبانی می‌کند.

مزایا:

• سازگاری با CentOS و پشتیبانی از توزیع‌های RHEL.
• گزینه‌ای پایدار برای سرورهای هاستینگ و داده‌مراکز.
• پشتیبانی از ابزارها و پنل‌های هاستینگ محبوب.

معایب:

• نسبت به CentOS هنوز در حال توسعه و گسترش است.
• ممکن است بعضی کاربران به دلیل جدید بودن آن به اندازه RHEL یا CentOS به آن اعتماد نداشته باشند.

3. RockyLinux

ویژگی‌ها:

• جانشین CentOS: RockyLinux مانند AlmaLinux، به‌عنوان جانشین رسمی CentOS معرفی شده است. این توزیع با هدف تأمین سازگاری 1:1 با RHEL ساخته شده است.
• پشتیبانی از DirectAdmin: این سیستم‌عامل هم از DirectAdmin پشتیبانی می‌کند و یکی از گزینه‌های عالی برای استفاده در سرورهای هاستینگ است.
• پشتیبانی از cPanel و Plesk: RockyLinux از cPanel و Plesk نیز پشتیبانی می‌کند و به‌طور ویژه در محیط‌های تولیدی از آن استفاده می‌شود.

مزایا:

• امنیت و پایداری بالا.
• سازگاری کامل با RHEL.
• رایگان و متن‌باز.
• مناسب برای سرورهای اشتراکی و اختصاصی.

معایب:

• کمی جدیدتر از AlmaLinux و ممکن است برخی مشکلات پیش‌بینی‌نشده‌ای وجود داشته باشد.
• نیاز به بررسی بیشتر در محیط‌های عملیاتی.

4. Ubuntu

ویژگی‌ها:

• رایج‌ترین توزیع لینوکس برای دسکتاپ و سرور: Ubuntu یک توزیع لینوکس بسیار محبوب است که هم برای دسکتاپ‌ها و هم برای سرورها استفاده می‌شود.
• پشتیبانی از DirectAdmin: Ubuntu از DirectAdmin به‌طور کامل پشتیبانی می‌کند و نصب آن بر روی این سیستم‌عامل ساده است.
• پشتیبانی از cPanel و Plesk: cPanel از Ubuntu پشتیبانی نمی‌کند، اما Plesk از آن پشتیبانی کامل دارد.
• Ubuntu Server: نسخه سرور آن مناسب برای استفاده در محیط‌های هاستینگ است.

مزایا:

• پشتیبانی گسترده و جامعه بزرگ کاربران.
• نصب و پیکربندی ساده.
• به‌روزرسانی‌های سریع و راحت.

معایب:

• cPanel پشتیبانی ندارد.
• ممکن است برای سرورهایی با منابع محدود، بار اضافی داشته باشد.

5. Debian

ویژگی‌ها:

• پایداری: Debian به دلیل پایداری و امنیت بالایش شهرت دارد و گزینه‌ای عالی برای سرورهای تولیدی است.
• پشتیبانی از DirectAdmin: Debian از DirectAdmin پشتیبانی می‌کند و نصب آن ساده است.
• پشتیبانی از cPanel و Plesk: هر دو cPanel و Plesk از Debian پشتیبانی می‌کنند.
• نسخه‌های پایدار: از آنجا که Debian بیشتر به پایداری اهمیت می‌دهد، به‌روزرسانی‌های امنیتی و نسخه‌های پایدار برای استفاده در سرورها ایده‌آل هستند.

مزایا:

• پایداری و امنیت بالا.
• پشتیبانی از اکثر کنترل پنل‌های هاستینگ.
• نسخه‌های پایدار و طولانی‌مدت.

معایب:

• ممکن است بعضی از کاربران به دلیل نبود جدیدترین نسخه‌ها و بسته‌ها آن را محدود ببینند.
• نصب برخی نرم‌افزارهای جدید ممکن است پیچیده باشد.

نتیجه‌گیری:

• CentOS به‌عنوان یک توزیع محبوب و شناخته‌شده برای سرورهای هاستینگ و کنترل پنل‌ها، به دلیل تغییر به CentOS Stream در نسخه 8، ممکن است برای برخی کاربران انتخابی مناسب نباشد.
• AlmaLinux و RockyLinux جایگزین‌های عالی برای CentOS هستند که ویژگی‌های مشابهی دارند.
• Ubuntu و Debian از دیگر سیستم‌عامل‌های پرطرفدار هستند که بیشتر برای استفاده در Plesk و سرورهای با عملکرد بالا کاربرد دارند.

برای انتخاب بهترین سیستم‌عامل، به نیازهای خاص سرور، پشتیبانی از کنترل پنل، و هم‌خوانی با ابزارها و اپلیکیشن‌های مورد نظر خود توجه کنید.

تنظیمات اولیه سرور قبل از نصب (Hostname، DNS و Firewall)

قبل از نصب هر سیستم‌عاملی روی سرور، انجام تنظیمات اولیه مانند تنظیم hostname، DNS و Firewall بسیار مهم است. این مراحل کمک می‌کند تا سرور شما برای استفاده در شبکه آماده باشد و از نظر امنیتی به درستی پیکربندی شود. در اینجا به توضیح هر یک از این تنظیمات می‌پردازیم:

1. تنظیم Hostname

Hostname یا نام میزبان، شناسه‌ای است که سرور شما در شبکه به آن شناخته می‌شود. این تنظیمات برای شناسایی سرور در شبکه مهم هستند.

مراحل تنظیم Hostname:

• بر روی لینوکس (مانند CentOS، Ubuntu، AlmaLinux):

1. برای مشاهده یا تغییر hostname فعلی، از دستور زیر استفاده کنید:

hostnamectl

2. برای تغییر hostname از دستور زیر استفاده کنید:

sudo hostnamectl set-hostname new-hostname

3. سپس فایل /etc/hostname را باز کنید و نام جدید را در آن ثبت کنید:

sudo nano /etc/hostname

4. همچنین باید فایل /etc/hosts را ویرایش کنید تا آدرس IP سرور و hostname جدید تنظیم شود:

sudo nano /etc/hosts

و مطمئن شوید که خطی مشابه این اضافه شده باشد:

127.0.0.1   localhost
192.168.x.x   new-hostname

5. بعد از تغییر hostname، سرور را ری‌استارت کنید:

sudo reboot

توجه:

برای تنظیم hostname در Windows Server از پنل Control Panel یا از PowerShell به صورت زیر استفاده کنید:

Rename-Computer -NewName "new-hostname"

2. تنظیم DNS

DNS (Domain Name System) سیستم نام دامنه است که وظیفه ترجمه آدرس‌های دامنه به آدرس‌های IP را بر عهده دارد. تنظیمات DNS به درستی باید برای دسترسی سریع به اینترنت و خدمات آنلاین اعمال شود.

مراحل تنظیم DNS بر روی لینوکس:

1. فایل تنظیمات DNS معمولاً در مسیر /etc/resolv.conf قرار دارد. برای ویرایش این فایل از ویرایشگر متن استفاده کنید:

sudo nano /etc/resolv.conf

2. در این فایل می‌توانید آدرس سرورهای DNS را وارد کنید. برای استفاده از DNS‌های عمومی گوگل، این خطوط را وارد کنید:

nameserver 8.8.8.8
nameserver 8.8.4.4

3. اگر از سرورهای DNS محلی یا سازمانی استفاده می‌کنید، آدرس‌های آن‌ها را وارد کنید.

4. برای ذخیره و خروج از ویرایشگر، از کلیدهای CTRL+O و CTRL+X استفاده کنید.

تنظیم DNS در Windows Server:

1. به Control Panel بروید و Network and Sharing Center را باز کنید.
2. روی Change adapter settings کلیک کنید.
3. اتصالات فعال شبکه را پیدا کرده و راست‌کلیک کنید و گزینه Properties را انتخاب کنید.
4. در پنجره Properties، گزینه Internet Protocol Version 4 (TCP/IPv4) را انتخاب کرده و Properties را بزنید.
5. در قسمت Preferred DNS server آدرس DNS دلخواه خود را وارد کنید (مثلاً 8.8.8.8 برای DNS گوگل).
6. روی OK کلیک کنید.

3. پیکربندی فایروال (Firewall)

Firewall یک لایه امنیتی است که ارتباطات ورودی و خروجی را کنترل می‌کند و به جلوگیری از دسترسی‌های غیرمجاز کمک می‌کند. برای ایمن کردن سرور، تنظیمات فایروال بسیار ضروری است.

مراحل تنظیم فایروال بر روی لینوکس:

1. با استفاده از firewalld (در سیستم‌هایی مانند CentOS و AlmaLinux):
   1. ابتدا وضعیت فایروال را بررسی کنید:

sudo systemctl status firewalld

2. اگر فایروال غیرفعال است، آن را فعال کنید:

sudo systemctl start firewalld
sudo systemctl enable firewalld

3. برای باز کردن پورت‌های خاص (مثلاً پورت 80 برای HTTP، 443 برای HTTPS):

sudo firewall-cmd --zone=public --add-port=80/tcp --permanent
sudo firewall-cmd --zone=public --add-port=443/tcp --permanent

4. پس از اعمال تغییرات، فایروال را مجدداً بارگذاری کنید:

sudo firewall-cmd --reload

2. با استفاده از ufw (در سیستم‌هایی مانند Ubuntu):

1. ابتدا بررسی کنید که ufw نصب شده است:

sudo ufw status

2. اگر فعال نیست، آن را فعال کنید:

sudo ufw enable

3. برای اجازه دادن به ترافیک HTTP و HTTPS، از دستور زیر استفاده کنید:

sudo ufw allow 80/tcp
sudo ufw allow 443/tcp

4. سپس وضعیت فایروال را بررسی کنید:

sudo ufw status

تنظیم فایروال در Windows Server:

1. به Control Panel بروید و Windows Defender Firewall را انتخاب کنید.
2. در پنل سمت چپ، روی Advanced Settings کلیک کنید.
3. در پنجره Windows Firewall with Advanced Security، می‌توانید قوانین ورودی و خروجی را برای پورت‌ها تنظیم کنید.
4. برای باز کردن پورت‌های خاص، در Inbound Rules روی New Rule کلیک کنید و پورت مورد نظر را وارد کنید.

نتیجه‌گیری

انجام تنظیمات اولیه مانند hostname، DNS و Firewall قبل از نصب سیستم‌عامل بسیار حیاتی است. این تنظیمات نه تنها به عملکرد صحیح سرور کمک می‌کنند، بلکه از نظر امنیتی نیز سرور را آماده می‌سازند. پس از انجام این تنظیمات، شما آماده نصب سیستم‌عامل و پیکربندی بیشتر سرور خواهید بود.

دانلود و نصب DirectAdmin

DirectAdmin یکی از محبوب‌ترین کنترل پنل‌ها برای مدیریت سرورهای وب است که به طور خاص برای مدیریت وب‌سایت‌ها، ایمیل‌ها و دیتابیس‌ها طراحی شده است. در اینجا مراحل نصب DirectAdmin را به‌طور دقیق توضیح خواهیم داد.

پیش‌نیازها برای نصب DirectAdmin:

قبل از شروع نصب، اطمینان حاصل کنید که موارد زیر را رعایت کرده‌اید:

• سرور باید حداقل 1 گیگابایت رم و 1 هسته CPU داشته باشد.
• سرور باید سیستم‌عامل لینوکس (CentOS، AlmaLinux، Ubuntu، Debian) داشته باشد.
• باید دسترسی ریشه (root) به سرور داشته باشید.
• نیاز به یک دامنه یا آدرس IP ثابت برای سرور است.

1. دانلود DirectAdmin

برای دانلود آخرین نسخه‌ی DirectAdmin، شما باید یک لایسنس معتبر داشته باشید. می‌توانید از وب‌سایت رسمی DirectAdmin لایسنس را تهیه کرده و فایل‌های مورد نیاز را دانلود کنید:

1. به وب‌سایت رسمی DirectAdmin بروید: https://www.directadmin.com/
2. پس از خرید لایسنس، از بخش مدیریت لایسنس خود، دستورالعمل‌های دانلود و نصب را دریافت خواهید کرد.

2. پیش‌نیازها و به‌روزرسانی سیستم

قبل از شروع نصب، باید سیستم را به‌روز کنید و پیش‌نیازهای نصب DirectAdmin را نصب کنید.

• برای CentOS/AlmaLinux/Rocky Linux:

sudo yum update -y
sudo yum install -y wget curl

• برای Ubuntu/Debian:

sudo apt update -y
sudo apt install -y wget curl

3. نصب DirectAdmin

1. پس از آماده‌سازی سرور، با استفاده از wget اسکریپت نصب DirectAdmin را دانلود کنید.
   • برای CentOS/AlmaLinux/Rocky Linux:

cd /root
wget https://www.directadmin.com/setup.sh
chmod 755 setup.sh

• برای Ubuntu/Debian:

cd /root
wget https://www.directadmin.com/setup.sh
chmod 755 setup.sh

2. سپس اسکریپت را اجرا کنید:

sudo ./setup.sh

3. اسکریپت از شما خواسته می‌شود تا لایسنس را وارد کنید. شما باید لایسنس که هنگام خرید DirectAdmin به شما داده شده را وارد کنید.

• برای CentOS/AlmaLinux/Rocky Linux:

Enter your license ID: your_license_id_here
Enter your license key: your_license_key_here

• برای Ubuntu/Debian:

Enter your license ID: your_license_id_here
Enter your license key: your_license_key_here

4. اسکریپت نصب تمام پیش‌نیازها را نصب کرده و نرم‌افزار DirectAdmin را پیکربندی می‌کند. این فرآیند ممکن است چند دقیقه طول بکشد.

4. پیکربندی پایگاه داده و سایر تنظیمات

DirectAdmin از MySQL برای ذخیره‌سازی داده‌های خود استفاده می‌کند. در طول نصب، DirectAdmin به طور خودکار MySQL را نصب و پیکربندی خواهد کرد.

5. دسترسی به DirectAdmin

پس از نصب موفقیت‌آمیز DirectAdmin، شما می‌توانید به پنل مدیریتی آن از طریق مرورگر دسترسی داشته باشید.

• آدرس دسترسی به پنل مدیریت:

http://your_server_ip:2222

یا اگر از SSL استفاده می‌کنید:

https://your_server_ip:2222

• نام کاربری پیش‌فرض: admin
• رمز عبور پیش‌فرض: رمزی که در زمان نصب به شما داده شده است.

6. پیکربندی نهایی

پس از ورود به پنل، ممکن است از شما خواسته شود که تنظیمات اضافی را برای DirectAdmin انجام دهید. این تنظیمات شامل پیکربندی دامنه‌ها، ایمیل‌ها و سایر تنظیمات مرتبط با سرویس‌های وب خواهد بود.

7. دسترسی به DirectAdmin از دامنه

برای استفاده از DirectAdmin از طریق دامنه، شما باید DNS سرور را به درستی پیکربندی کنید تا دامنه شما به آدرس IP سرور اشاره کند. این کار با افزودن رکوردهای DNS در پانل مدیریتی دامنه قابل انجام است.

توجهات مهم:

• امنیت: پس از نصب، پیشنهاد می‌شود که برای امنیت بیشتر، برخی از تنظیمات امنیتی مانند تغییر پورت‌های پیش‌فرض و اعمال فایروال را انجام دهید.
• نصب و راه‌اندازی اضافی: ممکن است نیاز به نصب نرم‌افزارهای اضافی مانند Apache، Nginx یا PHP داشته باشید. DirectAdmin می‌تواند این موارد را به‌طور خودکار نصب کند، اما شما می‌توانید نصب دستی را نیز انجام دهید.
• پشتیبانی: اگر به هر دلیلی در حین نصب به مشکلی برخوردید، می‌توانید از طریق سایت رسمی DirectAdmin و انجمن‌های پشتیبانی به دنبال راه‌حل‌های ممکن بگردید.

با اتمام این مراحل، DirectAdmin نصب و آماده استفاده بر روی سرور شما خواهد بود.

فعال‌سازی لایسنس DirectAdmin

بعد از نصب DirectAdmin، شما باید لایسنس خود را فعال کنید تا بتوانید از تمام ویژگی‌ها و قابلیت‌های آن استفاده کنید. در اینجا مراحل فعال‌سازی لایسنس را برای شما توضیح می‌دهیم.

1. دریافت لایسنس

اولین قدم این است که باید لایسنس DirectAdmin را از سایت رسمی دریافت کنید. پس از خرید لایسنس، یک شناسه لایسنس (License ID) و کلید لایسنس (License Key) از سمت DirectAdmin برای شما ارسال خواهد شد.

2. دریافت فایل لایسنس از وب‌سایت DirectAdmin

بعد از دریافت لایسنس، شما می‌توانید فایل لایسنس را از پنل کاربری خود در وب‌سایت DirectAdmin دانلود کنید. این فایل معمولا به صورت یک فایل متنی است که شامل شناسه لایسنس و کلید آن می‌باشد.

3. نصب لایسنس در سرور

پس از اینکه نصب اولیه و پیش‌نیازها روی سرور شما انجام شد، باید لایسنس را به طور دستی در سیستم وارد کنید.

1. وارد شدن به سرور از طریق SSH: ابتدا وارد سرور خود شوید با استفاده از دستور زیر:

ssh root@your_server_ip

2. انتقال به دایرکتوری نصب DirectAdmin: سپس به دایرکتوری که DirectAdmin نصب شده است، بروید. معمولاً این دایرکتوری در مسیر /usr/local/directadmin است.

cd /usr/local/directadmin

3. اجرای دستور نصب لایسنس: حالا باید لایسنس خود را با استفاده از دستور زیر فعال کنید. شما باید شناسه و کلید لایسنس خود را جایگزین کنید:

./directadmin pkey <LicenseID> <LicenseKey>

به عنوان مثال، اگر شناسه لایسنس شما 123456 و کلید لایسنس abcdefg123456789 باشد، دستور به این شکل خواهد بود:

./directadmin pkey 123456 abcdefg123456789

4. چک کردن وضعیت لایسنس: پس از وارد کردن لایسنس، می‌توانید وضعیت آن را با استفاده از دستور زیر بررسی کنید:

./directadmin license

1. اگر همه چیز به درستی پیکربندی شده باشد، باید پیامی مشابه “License is active” دریافت کنید.

4. راه‌اندازی مجدد DirectAdmin

بعد از وارد کردن لایسنس، باید سرویس DirectAdmin را راه‌اندازی مجدد کنید تا تغییرات اعمال شوند. برای این کار از دستور زیر استفاده کنید:

service directadmin restart

5. بررسی فعال بودن لایسنس از پنل مدیریت

حالا به پنل مدیریت DirectAdmin وارد شوید. آدرس دسترسی به پنل معمولاً به شکل زیر است:

http://your_server_ip:2222

پس از وارد شدن به پنل، شما باید پیام تاییدی را مشاهده کنید که نشان می‌دهد لایسنس شما به درستی فعال شده است.

نکات مهم

• پشتیبانی: در صورتی که با هرگونه مشکلی در فعال‌سازی لایسنس مواجه شدید، می‌توانید با تیم پشتیبانی DirectAdmin تماس بگیرید.
• محدودیت‌ها: حتما توجه داشته باشید که لایسنس DirectAdmin وابسته به سرور شما (IP) است، بنابراین اگر آدرس IP تغییر کند، ممکن است نیاز به درخواست لایسنس جدید داشته باشید.
• نصب دوباره: در صورتی که سیستم عامل را مجدداً نصب کنید یا سخت‌افزار سرور تغییر کند، ممکن است نیاز به فعال‌سازی مجدد لایسنس داشته باشید.

با انجام این مراحل، لایسنس DirectAdmin شما فعال شده و به طور کامل قابل استفاده خواهد بود.

آدرس پیش‌فرض ورود و اطلاعات لاگین در DirectAdmin

بعد از نصب موفق DirectAdmin، برای دسترسی به پنل مدیریت وب‌سایت، می‌توانید از آدرس زیر استفاده کنید:

آدرس ورود به DirectAdmin:

• URL ورود به پنل مدیریت DirectAdmin:

http://your_server_ip:2222

یا اگر از SSL استفاده کرده‌اید:

https://your_server_ip:2222

• (در اینجا your_server_ip به آدرس IP عمومی سرور شما اشاره دارد)

اطلاعات لاگین پیش‌فرض:

بعد از نصب، برای ورود به پنل مدیریت DirectAdmin، به طور پیش‌فرض از اطلاعات زیر استفاده می‌شود:

• نام کاربری:

admin

رمز عبور:

• رمز عبور پیش‌فرض هنگام نصب، از طریق فایل passwd در مسیر /root یا در هنگام نصب به شما داده می‌شود. می‌توانید این رمز عبور را تغییر دهید.

برای تغییر رمز عبور در خط فرمان، می‌توانید دستور زیر را اجرا کنید:

passwd admin

• این دستور به شما اجازه می‌دهد که رمز عبور کاربر admin را تغییر دهید.

نکات امنیتی:

• توصیه می‌شود که به محض ورود به پنل DirectAdmin، رمز عبور پیش‌فرض را تغییر دهید.
• همچنین بهتر است از پروتکل HTTPS برای افزایش امنیت استفاده کنید و در صورت امکان از فایروال برای محدود کردن دسترسی به پورت 2222 استفاده کنید.

در DirectAdmin، می‌توانید کاربران مختلفی مانند Admin، Reseller، و User ایجاد کنید. هر کدام از این نقش‌ها وظایف و دسترسی‌های خاص خود را دارند. در زیر مراحل ایجاد این کاربران توضیح داده شده است:

1. ایجاد کاربر Admin

کاربران Admin بیشترین سطح دسترسی را دارند و می‌توانند همه تنظیمات سرور و کاربران دیگر را مدیریت کنند.

مراحل:

1. ورود به پنل DirectAdmin:
   • با اطلاعات کاربری Admin اصلی وارد شوید.
2. انتخاب گزینه مربوطه:
   • به بخش Admin Level بروید.
3. ایجاد Admin جدید:
   • از منوی سمت چپ روی Admin Tools کلیک کنید.
   • گزینه Create Admin را انتخاب کنید.
4. وارد کردن اطلاعات:
   • فیلدهای زیر را پر کنید:
     • Username: نام کاربری.
     • Email: ایمیل معتبر.
     • Password: رمز عبور قوی.
   • مقدار فضای دیسک، پهنای باند و دیگر محدودیت‌ها را تنظیم کنید (یا نامحدود بگذارید).
5. ذخیره تغییرات:
   • روی Create کلیک کنید.

2. ایجاد کاربر Reseller

کاربران Reseller امکان ایجاد و مدیریت کاربران عادی (User) را دارند. این کاربران معمولاً برای فروشندگان هاست استفاده می‌شوند.

مراحل:

1. ورود به پنل DirectAdmin:
   • با کاربر Admin وارد شوید.
2. انتخاب سطح Reseller:
   • به بخش Reseller Level بروید.
3. ایجاد Reseller جدید:
   • از منوی سمت چپ روی Reseller Tools کلیک کنید.
   • گزینه Create Reseller را انتخاب کنید.
4. وارد کردن اطلاعات:
   • فیلدهای زیر را پر کنید:
     • Username: نام کاربری.
     • Email: ایمیل معتبر.
     • Password: رمز عبور.
     • Domain: دامنه‌ای که Reseller مدیریت خواهد کرد.
     • Package: یک بسته از پیش تعریف‌شده را انتخاب کنید یا تنظیمات سفارشی وارد کنید:
       • فضای دیسک.
       • پهنای باند.
       • تعداد کاربران قابل ایجاد.
5. ذخیره تغییرات:
   • روی Create کلیک کنید.

3. ایجاد کاربر User

کاربران User دسترسی محدودتری دارند و فقط می‌توانند وب‌سایت‌ها، ایمیل‌ها و تنظیمات مربوط به حساب خود را مدیریت کنند.

مراحل:

1. ورود به پنل DirectAdmin:
   • به سطح Reseller یا Admin وارد شوید.
2. ایجاد User جدید:
   • از منوی سمت چپ روی Account Manager کلیک کنید.
   • گزینه Create User را انتخاب کنید.
3. وارد کردن اطلاعات:
   • فیلدهای زیر را پر کنید:
     • Username: نام کاربری.
     • Email: ایمیل معتبر.
     • Password: رمز عبور.
     • Domain: دامنه‌ای که این کاربر مدیریت خواهد کرد.
     • Package: یک بسته از پیش تعریف‌شده را انتخاب کنید یا تنظیمات دلخواه را وارد کنید:
       • فضای دیسک.
       • پهنای باند.
       • تعداد دیتابیس.
       • تعداد ایمیل.
       • تعداد زیر دامنه.
4. ذخیره تغییرات:
   • روی Create کلیک کنید.

جدول مقایسه نقش‌ها

نکات امنیتی:

• از رمزهای عبور قوی و ترکیبی استفاده کنید.
• کاربران را بر اساس نیاز واقعی ایجاد کنید تا از دسترسی‌های غیرضروری جلوگیری شود.
• سطوح دسترسی را به دقت مدیریت کنید.

مدیریت مجوزها و محدودیت‌ها در DirectAdmin به شما امکان می‌دهد تا منابع سرور و سطح دسترسی کاربران را به صورت دقیق مدیریت کنید. این بخش بسیار مهم است، زیرا با استفاده از آن می‌توانید بهره‌وری سرور را افزایش دهید و از سوءاستفاده‌های احتمالی جلوگیری کنید.

1. مدیریت مجوزها و محدودیت‌ها برای کاربران

در DirectAdmin، می‌توانید برای کاربران Admin، Reseller، و User محدودیت‌هایی را اعمال کنید که شامل منابع و امکانات می‌شود.

برای کاربران Admin:

• سطح دسترسی کامل به همه بخش‌های سرور دارد.
• می‌توانید دسترسی‌های Admin را از طریق فایل‌های configuration محدود کنید.
  • به عنوان مثال، محدود کردن دسترسی به SSH یا اجرای دستورات خاص.

برای کاربران Reseller:

• مجوزهایی که می‌توانید تنظیم کنید شامل:
  • تعداد کاربران که Reseller می‌تواند ایجاد کند.
  • فضای دیسک و پهنای باند اختصاصی.
  • دسترسی به سرویس‌های خاص (مثل ایمیل، دیتابیس).
• ایجاد محدودیت‌ها از طریق Reseller Packages:
  • به Reseller Level بروید.
  • به Manage Reseller Packages وارد شوید.
  • یک بسته با منابع و مجوزهای خاص ایجاد کنید.

برای کاربران User:

• می‌توانید موارد زیر را محدود کنید:
  • فضای دیسک و پهنای باند.
  • تعداد ایمیل‌ها، دیتابیس‌ها، و حساب‌های FTP.
  • دسترسی به امکانات خاص مثل SSH، CGI، یا SSL.

مراحل مدیریت مجوزها برای User:

1. وارد Reseller Level شوید.
2. به Account Manager > Manage User Packages بروید.
3. یک بسته (Package) جدید ایجاد کنید و محدودیت‌ها را مشخص کنید.
4. هنگام ایجاد یک کاربر، بسته را به او اختصاص دهید.

2. مدیریت دسترسی به امکانات سرور

می‌توانید مجوز دسترسی کاربران را به امکانات خاصی محدود کنید:

فعال/غیرفعال کردن امکانات برای Reseller/User:

1. به سطح کاربری Admin یا Reseller وارد شوید.
2. به Account Manager > Manage User Levels بروید.
3. امکاناتی مانند:
   • PHP (فعال یا غیرفعال کردن نسخه‌های خاص PHP).
   • SSH Access (دسترسی به خط فرمان).
   • CGI و Perl Scripts (برای اجرای اسکریپت‌ها).
   • SSL Certificates (فعال کردن HTTPS).
   • DNS Management (اجازه مدیریت DNS).
4. تنظیمات دلخواه را اعمال و ذخیره کنید.

3. محدودیت منابع سرور

مدیریت منابع برای Reseller:

• در سطح Admin:
  1. به Reseller Level بروید.
  2. گزینه Resource Allocation را انتخاب کنید.
  3. محدودیت‌هایی مانند:
     • فضای دیسک.
     • پهنای باند ماهانه.
     • تعداد کاربران.
     • تعداد دامنه‌های مجاز.
     • تعداد دیتابیس‌ها.
  4. این تنظیمات را برای هر Reseller ذخیره کنید.

مدیریت منابع برای User:

• در سطح Reseller:
  1. به Account Manager > Manage User Packages بروید.
  2. یک بسته جدید ایجاد کنید یا بسته فعلی را ویرایش کنید.
  3. محدودیت‌هایی مانند:
     • فضای دیسک.
     • پهنای باند.
     • تعداد ایمیل‌ها، FTP، و Subdomain‌ها.
  4. بسته را به کاربر اختصاص دهید.

4. مدیریت سطح دسترسی به فایل‌ها و دایرکتوری‌ها

تنظیم دسترسی به فایل‌ها (File Permissions):

1. به File Manager در DirectAdmin وارد شوید.
2. به فایل یا دایرکتوری موردنظر بروید.
3. مجوزهای Read, Write, Execute را برای کاربر، گروه، و دیگران تنظیم کنید.
4. تغییرات را ذخیره کنید.

5. محدود کردن دسترسی به SSH

• دسترسی به SSH می‌تواند خطرناک باشد و باید فقط به کاربران موردنیاز داده شود.

1. وارد Admin Level شوید.
2. به Account Manager > Manage User Levels بروید.
3. دسترسی به SSH را برای کاربران مشخص محدود کنید.

6. محدودیت در مدیریت DNS

• ممکن است بخواهید برخی کاربران به مدیریت DNS دسترسی نداشته باشند.

1. به Admin Level یا Reseller Level وارد شوید.
2. به Account Manager > Manage User Levels بروید.
3. گزینه Allow DNS Management را غیرفعال کنید.

7. اعمال محدودیت زمانی برای کاربران

• DirectAdmin به شما امکان می‌دهد حساب‌های کاربری را برای مدت زمان مشخصی فعال نگه دارید:

1. به Admin Level یا Reseller Level وارد شوید.
2. هنگام ایجاد یک کاربر، تاریخ انقضا (Expiry Date) تنظیم کنید.

نکات امنیتی در مدیریت مجوزها:

• به کاربران تنها مجوزهای موردنیاز را بدهید.
• حساب‌های قدیمی یا غیرفعال را حذف کنید.
• از رمزهای عبور قوی و سیاست‌های امنیتی استفاده کنید.
• تنظیمات لاگ‌ها را برای نظارت بر فعالیت کاربران فعال کنید.

افزودن دامنه‌های جدید در DirectAdmin یک فرآیند ساده است و می‌توانید دامنه‌های اصلی یا زیرمجموعه‌ای را برای مدیریت اضافه کنید. در ادامه، نحوه انجام این کار را شرح می‌دهیم.

1. اضافه کردن دامنه به عنوان User:

مرحله 1: ورود به حساب کاربری User

1. به پنل DirectAdmin وارد شوید.
2. وارد حساب کاربری User شوید (به‌عنوان Admin یا Reseller، می‌توانید به حساب User دسترسی پیدا کنید).

مرحله 2: اضافه کردن دامنه

1. از داشبورد، به بخش Account Manager > Domain Setup بروید.
2. روی Add Another Domain کلیک کنید.
3. اطلاعات زیر را وارد کنید:
   • Domain Name: نام دامنه جدید (مثلاً example.com).
   • Bandwidth: مقدار پهنای باند اختصاصی (می‌توانید مقدار مشخصی تعیین کنید یا unlimited انتخاب کنید).
   • Disk Space: فضای دیسک اختصاصی.
   • Secure SSL: فعال کردن SSL (اختیاری).
   • CGI Access: اجازه دسترسی به CGI.
   • PHP Access: فعال یا غیرفعال کردن PHP.
4. روی Create کلیک کنید.

مرحله 3: مدیریت DNS

1. پس از ایجاد دامنه، به DNS Management بروید.
2. رکوردهای DNS مانند A، CNAME، MX، و TXT را تنظیم کنید.
   • اگر دامنه توسط DirectAdmin مدیریت نمی‌شود، باید این رکوردها را در کنترل پنل DNS ارائه‌دهنده دامنه تنظیم کنید.

2. اضافه کردن دامنه از سطح Reseller:

مرحله 1: ورود به حساب کاربری Reseller

1. وارد پنل DirectAdmin به‌عنوان Reseller شوید.

مرحله 2: تنظیم دامنه جدید

1. به Reseller Level > Manage Users بروید.
2. برای هر کاربر، امکان اضافه کردن دامنه جدید را بررسی کنید.
   • محدودیت‌های پهنای باند و فضای دیسک را برای کاربر تعیین کنید.
   • مطمئن شوید که تعداد دامنه‌های مجاز کافی است.

مرحله 3: اضافه کردن دامنه برای کاربر

1. به بخش User Accounts کاربر بروید.
2. دستورالعمل‌های بخش User را برای افزودن دامنه دنبال کنید.

3. اضافه کردن Subdomain (زیر دامنه):

مرحله 1: ورود به حساب کاربری User

1. وارد حساب کاربری User شوید.

مرحله 2: افزودن Subdomain

1. از داشبورد، به بخش Account Manager > Subdomain Management بروید.
2. روی Add Subdomain کلیک کنید.
3. نام زیر دامنه را وارد کنید (مثلاً blog.example.com).
4. روی Create کلیک کنید.

4. فعال‌سازی SSL برای دامنه‌های جدید:

1. وارد SSL Certificates شوید.
2. گزینه Let’s Encrypt را انتخاب کنید (در صورتی که Let’s Encrypt فعال باشد).
3. گواهینامه SSL را برای دامنه جدید ایجاد کنید.

5. نکات مهم:

• Nameserverها: مطمئن شوید که دامنه جدید به Nameserverهای سرور شما اشاره دارد.
• محدودیت تعداد دامنه: اگر محدودیت تعداد دامنه برای حساب کاربری یا بسته کاربری وجود دارد، باید آن را افزایش دهید.
• DNS Propagation: ممکن است تغییرات DNS برای انتشار کامل تا 48 ساعت زمان ببرد.

با این مراحل، می‌توانید به‌راحتی دامنه‌های جدید به سرور DirectAdmin خود اضافه و مدیریت کنید.

پارک دامنه (Parked Domain) یک ویژگی در کنترل‌پنل‌ها مانند DirectAdmin است که به شما امکان می‌دهد چندین دامنه به یک سایت یا محتوا هدایت شوند. به عبارت دیگر، دامنه پارک‌شده، آدرس دیگری است که به دامنه اصلی اشاره می‌کند.

کاربرد پارک دامنه:

1. هدایت چند دامنه به یک سایت:
   اگر می‌خواهید چندین دامنه (مانند example.net و example.org) به سایت اصلی شما (مثل example.com) هدایت شوند.
2. محافظت از برند:
   اگر می‌خواهید دامنه‌های مشابه با دامنه اصلی شما خریداری و به آن هدایت شوند تا کاربران اشتباه وارد سایت رقیب نشوند.
3. ساده‌سازی دسترسی:
   ارائه روش‌های جایگزین برای دسترسی کاربران به وب‌سایت.

افزودن پارک دامنه در DirectAdmin:

مرحله 1: ورود به پنل DirectAdmin

1. وارد DirectAdmin شوید.
2. به حساب کاربری User بروید (پارک دامنه در سطح User انجام می‌شود).

مرحله 2: رفتن به بخش Domain Pointers

1. در داشبورد، به بخش Account Manager > Domain Pointers بروید.
2. روی Add New کلیک کنید.

مرحله 3: تنظیم پارک دامنه

1. نام دامنه‌ای که می‌خواهید پارک کنید را در فیلد Domain وارد کنید.
   (مثلاً example.net).
2. گزینه Create as an Alias را انتخاب کنید.
   • Alias: دامنه پارک‌شده به دامنه اصلی اشاره می‌کند و محتوای دامنه اصلی نمایش داده می‌شود.
   • Redirect: دامنه پارک‌شده به URL مشخصی ریدایرکت می‌شود.
3. روی Add کلیک کنید.

مرحله 4: تنظیم DNS

1. در صورتی که Nameserverهای دامنه به سرور شما اشاره نمی‌کنند، آن‌ها را در کنترل‌پنل دامنه به‌روز کنید.
2. رکوردهای A یا CNAME برای دامنه پارک‌شده باید با دامنه اصلی مطابقت داشته باشد.

مدیریت و حذف پارک دامنه:

1. به بخش Domain Pointers بروید.
2. دامنه پارک‌شده را مشاهده و در صورت نیاز آن را حذف کنید.

نکات مهم:

1. SSL برای دامنه پارک‌شده:
   اگر SSL فعال باشد، دامنه پارک‌شده نیز باید گواهینامه SSL دریافت کند. این کار معمولاً از بخش SSL Certificates قابل انجام است.
2. Propagation Time:
   پس از تغییر Nameserverها یا DNS، ممکن است تا 48 ساعت طول بکشد تا دامنه پارک‌شده به درستی عمل کند.
3. تفاوت با Addon Domains:
   • Parked Domain: به دامنه‌ای اشاره دارد که به دامنه اصلی هدایت می‌شود.
   • Addon Domain: به دامنه‌ای اشاره دارد که محتوای مستقلی در همان سرور دارد.

با این تنظیمات، می‌توانید از قابلیت Parked Domains در DirectAdmin بهره‌مند شوید.

مدیریت زیردامنه‌ها (Subdomains) یکی از ویژگی‌های مهم در کنترل‌پنل‌هایی مانند DirectAdmin است. زیردامنه‌ها به شما امکان می‌دهند بخش‌های مختلف یک وب‌سایت را به صورت مجزا مدیریت کنید یا حتی از آن‌ها برای اهداف دیگری مانند وبلاگ، فروشگاه یا محیط آزمایشی استفاده کنید.

تعریف زیردامنه:

یک زیردامنه بخشی از دامنه اصلی است که قبل از نام دامنه می‌آید.
به عنوان مثال:

• www.example.com: دامنه اصلی
• blog.example.com: زیردامنه

کاربردهای زیردامنه‌ها:

1. ایجاد وب‌سایت‌های جداگانه تحت یک دامنه اصلی:
   مانند فروشگاه (shop.example.com) یا وبلاگ (blog.example.com).
2. توسعه و تست:
   ایجاد محیط‌های آزمایشی یا staging برای توسعه نرم‌افزار.
3. ارائه خدمات جداگانه:
   مانند پشتیبانی (support.example.com) یا پنل کاربری (panel.example.com).

نحوه ایجاد و مدیریت زیردامنه‌ها در DirectAdmin:

مرحله 1: ورود به DirectAdmin

1. وارد پنل DirectAdmin شوید.
2. به بخش User Level بروید.

مرحله 2: رفتن به بخش Subdomain Management

1. در بخش Account Manager گزینه Subdomain Management را پیدا کرده و روی آن کلیک کنید.

مرحله 3: ایجاد زیردامنه جدید

1. در بخش Subdomain Management:
   • نام زیردامنه موردنظر خود (به عنوان مثال blog) را در فیلد وارد کنید.
   • دامنه‌ای که می‌خواهید زیردامنه برای آن ایجاد شود را انتخاب کنید.
2. روی Add کلیک کنید.

مرحله 4: مدیریت فایل‌های زیردامنه

1. پس از ایجاد زیردامنه، یک پوشه جدید با همان نام در مسیر اصلی دامنه شما ایجاد می‌شود (معمولاً در پوشه public_html/subdomain_name).
2. فایل‌ها و محتواهای مربوط به زیردامنه را می‌توانید در این پوشه آپلود کنید.

ویرایش یا حذف زیردامنه

1. به بخش Subdomain Management بازگردید.
2. زیردامنه موردنظر را پیدا کنید.
3. برای حذف زیردامنه، گزینه Delete را کلیک کنید.

تنظیمات DNS برای زیردامنه‌ها

1. به DNS Management در DirectAdmin بروید.
2. رکورد A یا CNAME برای زیردامنه به صورت خودکار ایجاد می‌شود. اگر به تغییر نیاز است، می‌توانید رکوردها را ویرایش کنید.

فعال‌سازی SSL برای زیردامنه

1. به بخش SSL Certificates بروید.
2. زیردامنه موردنظر را انتخاب کنید.
3. یک گواهینامه SSL برای زیردامنه تنظیم یا تمدید کنید.

نکات مهم:

1. Propagation Time:
   اگر زیردامنه به تازگی ایجاد شده، ممکن است تا 24-48 ساعت برای تنظیم DNS زمان ببرد.
2. مدیریت جداگانه زیردامنه:
   هر زیردامنه محتوای مستقل خود را دارد و می‌توان برای آن تنظیمات مجزا (مانند نسخه PHP) اعمال کرد.
3. تفاوت زیردامنه با Subdirectory:
   • زیردامنه: blog.example.com
   • زیرپوشه: example.com/blog

موارد استفاده پیشرفته:

• اتصال زیردامنه به سرور یا هاست دیگر از طریق تغییر رکورد DNS.
• استفاده از زیردامنه برای میزبانی سرویس‌های خاص مانند API (مثلاً api.example.com).

با این روش، می‌توانید زیردامنه‌های دلخواه خود را ایجاد و مدیریت کنید.

ایجاد و پیکربندی اکانت‌های ایمیل در DirectAdmin

مدیریت ایمیل یکی از ویژگی‌های کلیدی DirectAdmin است که به کاربران امکان می‌دهد حساب‌های ایمیل را برای دامنه‌های خود ایجاد، مدیریت و پیکربندی کنند. این ابزار برای کسب‌وکارها و کاربران حرفه‌ای که به ایمیل‌های سازمانی نیاز دارند، بسیار مفید است.

مرحله 1: ورود به DirectAdmin

1. وارد پنل DirectAdmin شوید.
2. مطمئن شوید در سطح User Level قرار دارید.

مرحله 2: رفتن به بخش مدیریت ایمیل

1. در منوی اصلی، به بخش Email Manager بروید.
2. گزینه Email Accounts را انتخاب کنید.

مرحله 3: ایجاد یک اکانت ایمیل

1. روی دکمه Create Account کلیک کنید.
2. اطلاعات زیر را وارد کنید:
   • Username: نام کاربری برای حساب ایمیل (مثلاً info).
   • Domain: دامنه‌ای که می‌خواهید حساب ایمیل برای آن ایجاد شود.
   • Password: یک رمزعبور قوی وارد کنید یا از گزینه Generate برای تولید رمزعبور امن استفاده کنید.
   • Email Quota: محدودیت فضای ایمیل (به‌صورت MB). می‌توانید آن را به صورت دستی تعیین کنید یا Unlimited انتخاب کنید.
   • Send Limit: تعداد ایمیل‌هایی که این حساب می‌تواند در روز ارسال کند. این عدد را برای جلوگیری از سوءاستفاده محدود کنید.
3. روی Create کلیک کنید.

مرحله 4: دسترسی به ایمیل

• وب‌میل:
  کاربران می‌توانند از وب‌میل برای دسترسی به ایمیل‌ها استفاده کنند.
  • URL پیش‌فرض: http://yourdomain.com/webmail یا https://yourdomain.com:2096
  • اطلاعات لاگین: آدرس ایمیل کامل و رمزعبور مربوطه.
• نرم‌افزارهای ایمیل (مانند Outlook یا Thunderbird):
  برای اتصال به نرم‌افزارهای ایمیل از تنظیمات زیر استفاده کنید:
  • Incoming Server (IMAP/POP3): mail.yourdomain.com
  • Outgoing Server (SMTP): mail.yourdomain.com
  • Port:
    • IMAP: 993 (SSL) یا 143 (بدون SSL)
    • POP3: 995 (SSL) یا 110 (بدون SSL)
    • SMTP: 465 (SSL) یا 587 (TLS)
  • Authentication: روشن باشد.

مرحله 5: مدیریت حساب‌های ایمیل

1. برای مشاهده لیست حساب‌های ایمیل موجود، به Email Accounts بازگردید.
2. اقدامات قابل انجام برای هر حساب:
   • Change Password: تغییر رمزعبور.
   • Change Quota: تغییر محدودیت فضای ایمیل.
   • Suspend/Unsuspend: غیرفعال یا فعال‌سازی مجدد حساب.
   • Delete: حذف حساب ایمیل.

مرحله 6: تنظیمات پیشرفته ایمیل

1. Autoresponders:
   پاسخ‌دهنده خودکار برای حساب‌های ایمیل تنظیم کنید. (مثلاً ارسال پاسخ خودکار در زمان تعطیلات).
   • از بخش Autoresponders در Email Manager استفاده کنید.
2. Forwarders:
   ایمیل‌های دریافتی را به آدرس دیگری ارسال کنید.
   • از بخش Forwarders می‌توانید این تنظیمات را انجام دهید.
3. Spam Filters:
   تنظیمات مربوط به فیلترهای هرزنامه را از بخش SPAM Filters پیکربندی کنید.
4. Catch-All:
   آدرس پیش‌فرضی را برای دریافت ایمیل‌هایی که به حساب‌های نامعتبر ارسال شده‌اند، مشخص کنید.

نکات مهم:

1. از رمزعبورهای قوی استفاده کنید و هر از گاهی آن‌ها را تغییر دهید.
2. برای جلوگیری از سو‌ءاستفاده، محدودیت ارسال روزانه ایمیل‌ها را مشخص کنید.
3. برای جلوگیری از ورود ایمیل‌های ناخواسته، از ابزارهای ضد اسپم (مانند SpamAssassin) استفاده کنید.
4. اگر دامنه شما دارای SSL فعال است، حتماً از تنظیمات سرور ایمیل با رمزگذاری SSL استفاده کنید.

این فرآیند به شما کمک می‌کند تا حساب‌های ایمیل کارآمد و امنی برای دامنه‌های خود ایجاد کنید.

استفاده از File Manager در DirectAdmin

File Manager در DirectAdmin ابزاری است که به شما امکان می‌دهد تا به راحتی فایل‌ها و پوشه‌ها را مدیریت کنید. این ابزار به صورت گرافیکی در اختیار شما قرار می‌گیرد و برای انجام کارهایی مانند آپلود، دانلود، ویرایش، حذف یا تغییر مجوزهای فایل بسیار مفید است.

ویژگی‌های File Manager در DirectAdmin:

1. مدیریت فایل‌ها و پوشه‌ها:
   • مشاهده، ویرایش، حذف، و انتقال فایل‌ها.
   • امکان مشاهده محتوای پوشه‌ها.
   • جستجو در فایل‌ها و پوشه‌ها.
2. آپلود فایل:
   • آپلود فایل‌های محلی به سرور.
   • آپلود چندین فایل به طور همزمان.
3. دانلود فایل:
   • دانلود فایل‌ها و پوشه‌ها به سیستم محلی خود.
4. ویرایش فایل‌ها:
   • ویرایش محتویات فایل‌ها از طریق ویرایشگر متنی.
5. تغییر مجوزها (Permissions):
   • تغییر مجوزهای خواندن، نوشتن و اجرای فایل‌ها.
   • اختصاص مجوزهای متفاوت به مالک، گروه و دیگر کاربران.
6. فشرده‌سازی فایل‌ها:
   • فشرده‌سازی فایل‌ها و پوشه‌ها به صورت zip یا tar برای کاهش حجم.
7. انتقال و کپی فایل‌ها:
   • جابه‌جایی یا کپی کردن فایل‌ها و پوشه‌ها از یک دایرکتوری به دایرکتوری دیگر.

مراحل استفاده از File Manager در DirectAdmin:

مرحله 1: ورود به DirectAdmin

• ابتدا وارد کنترل پنل DirectAdmin خود شوید.

مرحله 2: دسترسی به File Manager

• پس از ورود به داشبورد DirectAdmin، به بخش File Manager بروید. این گزینه معمولاً در قسمت Your Account یا Advanced Features قرار دارد.
• بر روی File Manager کلیک کنید تا وارد پنل مدیریت فایل شوید.

مرحله 3: مشاهده و مدیریت فایل‌ها و پوشه‌ها

• در پنل File Manager، می‌توانید پوشه‌ها و فایل‌های موجود را مشاهده کنید.
• برای باز کردن یک پوشه، روی نام آن کلیک کنید.

مرحله 4: آپلود فایل‌ها

1. برای آپلود فایل جدید، روی دکمه Upload Files که در بالای صفحه قرار دارد، کلیک کنید.
2. پنجره‌ای برای انتخاب فایل‌ها باز می‌شود. فایل‌های مورد نظر را انتخاب کرده و آن‌ها را بارگذاری کنید.

مرحله 5: دانلود فایل‌ها

• برای دانلود یک فایل، روی نام فایل کلیک راست کرده و گزینه Download را انتخاب کنید. فایل به سیستم محلی شما دانلود خواهد شد.

مرحله 6: ویرایش فایل‌ها

1. برای ویرایش یک فایل، روی آن کلیک راست کرده و گزینه Edit را انتخاب کنید.
2. فایل در یک ویرایشگر متنی باز می‌شود. تغییرات مد نظر خود را اعمال کرده و سپس آن‌ها را ذخیره کنید.

مرحله 7: تغییر مجوزهای فایل‌ها (Permissions)

1. برای تغییر مجوزهای یک فایل یا پوشه، روی آن کلیک راست کرده و گزینه Change Permissions را انتخاب کنید.
2. در پنجره جدید، می‌توانید مجوزهای دسترسی مختلف (خواندن، نوشتن، اجرا) را برای مالک، گروه و دیگر کاربران تنظیم کنید.
3. پس از انجام تغییرات، روی Save کلیک کنید.

مرحله 8: فشرده‌سازی فایل‌ها

• برای فشرده‌سازی فایل‌ها یا پوشه‌ها، آن‌ها را انتخاب کرده و گزینه Compress را از منوی کشویی انتخاب کنید. فایل‌های فشرده به فرمت zip یا tar ایجاد می‌شوند.

مرحله 9: حذف فایل‌ها و پوشه‌ها

• برای حذف یک فایل یا پوشه، روی آن کلیک راست کرده و گزینه Delete را انتخاب کنید.
• پس از تایید، فایل یا پوشه از سرور حذف خواهد شد.

نکات اضافی:

• ساختار پوشه‌ها: همیشه قبل از انجام هر تغییرات، ساختار پوشه‌ها را به دقت بررسی کنید تا فایل‌ها به درستی در پوشه‌های موردنظر قرار بگیرند.
• مجوزها: مراقب تنظیمات مجوزها باشید تا امنیت فایل‌ها و پوشه‌های سرور شما به خطر نیفتد.
• پشتیبان‌گیری: قبل از ویرایش یا حذف فایل‌ها، به ویژه در موارد حساس، بهتر است از آن‌ها نسخه پشتیبان تهیه کنید.

File Manager در DirectAdmin ابزاری کارآمد برای مدیریت فایل‌ها و پوشه‌ها در سرور است که با استفاده از آن می‌توانید به راحتی عملیات مختلفی را بدون نیاز به دستورات پیچیده انجام دهید.

تنظیم مجوزهای فایل‌ها و پوشه‌ها در DirectAdmin

در DirectAdmin، شما می‌توانید مجوزهای دسترسی به فایل‌ها و پوشه‌ها را برای کاربران مختلف تنظیم کنید تا کنترل دقیقی بر روی فایل‌ها و امنیت سیستم خود داشته باشید. این مجوزها می‌توانند به کاربران اجازه دهند تا به فایل‌ها دسترسی پیدا کنند، آن‌ها را ویرایش کنند یا از آن‌ها استفاده کنند.

سطوح مختلف مجوزها:

1. خواندن (Read – r): اجازه مشاهده محتویات فایل یا پوشه.
2. نوشتن (Write – w): اجازه ویرایش، تغییر یا افزودن محتویات فایل یا پوشه.
3. اجرا (Execute – x): اجازه اجرای فایل (برای فایل‌های اجرایی) یا دسترسی به پوشه (برای وارد شدن به پوشه و استفاده از محتویات آن).

قالب مجوزها:

مجوزها به صورت اعداد سه رقمی نشان داده می‌شوند که هر رقم نمایانگر مجوزهای دسترسی برای سه گروه مختلف است:

1. مالک (Owner): کاربری که مالک فایل است.
2. گروه (Group): گروهی از کاربران که مجوزهای مشابه دارند.
3. دیگران (Others): همه کاربران دیگر.

هر رقم در قالب به شرح زیر محاسبه می‌شود:

• 4 برای خواندن (r)
• 2 برای نوشتن (w)
• 1 برای اجرا (x)

ترکیب این مقادیر برای هر گروه می‌تواند به صورت زیر باشد:

• 7 (4+2+1): خواندن، نوشتن و اجرا
• 6 (4+2): خواندن و نوشتن
• 5 (4+1): خواندن و اجرا
• 4: فقط خواندن
• 3 (2+1): نوشتن و اجرا
• 2: فقط نوشتن
• 1: فقط اجرا
• 0: هیچ‌گونه دسترسی

مراحل تنظیم مجوزهای فایل‌ها و پوشه‌ها در DirectAdmin:

مرحله 1: ورود به File Manager

1. وارد DirectAdmin شوید.
2. از بخش Your Account یا Advanced Features، گزینه File Manager را انتخاب کنید.

مرحله 2: انتخاب فایل یا پوشه

• در پنل File Manager، فایل یا پوشه‌ای که می‌خواهید مجوزهای آن را تغییر دهید، انتخاب کنید.

مرحله 3: تغییر مجوزها

1. روی فایل یا پوشه کلیک راست کنید.
2. از منوی بازشونده گزینه Change Permissions را انتخاب کنید.

مرحله 4: تنظیم مجوزها

• در پنجره‌ای که باز می‌شود، سه ستون برای Owner (مالک)، Group (گروه) و Others (دیگران) خواهید دید.
• برای هر گروه، با انتخاب چک‌باکس‌ها مجوزهای Read, Write, و Execute را فعال یا غیرفعال کنید.به عنوان مثال:
  • Owner: برای مالک، ممکن است شما بخواهید که دسترسی خواندن، نوشتن و اجرای فایل را فعال کنید (مقدار 7).
  • Group: برای گروه، ممکن است فقط خواندن و نوشتن مجاز باشد (مقدار 6).
  • Others: برای دیگر کاربران، ممکن است فقط خواندن مجاز باشد (مقدار 4).

مرحله 5: ذخیره تغییرات

• پس از تنظیم مجوزها، روی Save کلیک کنید تا تغییرات ذخیره شوند.

مثال‌های تنظیم مجوزها:

1. خواندن، نوشتن و اجرا برای مالک، فقط خواندن برای گروه و دیگران:
   • برای مالک: 7 (خواندن، نوشتن و اجرا)
   • برای گروه: 4 (فقط خواندن)
   • برای دیگران: 4 (فقط خواندن)

   در نتیجه، مقدار نهایی: 744

2. فقط خواندن برای مالک، هیچ‌گونه دسترسی برای گروه و دیگران:
   • برای مالک: 4 (فقط خواندن)
   • برای گروه: 0 (هیچ‌گونه دسترسی)
   • برای دیگران: 0 (هیچ‌گونه دسترسی)

   در نتیجه، مقدار نهایی: 400

3. نوشتن و اجرا برای مالک، خواندن برای گروه و دیگران:
   • برای مالک: 5 (خواندن و اجرا)
   • برای گروه: 4 (فقط خواندن)
   • برای دیگران: 4 (فقط خواندن)

   در نتیجه، مقدار نهایی: 544

نکات مهم هنگام تنظیم مجوزها:

1. حداقل مجوزها: برای حفظ امنیت، همیشه حداقل مجوزهای مورد نیاز را اختصاص دهید. به عنوان مثال، اگر کاربری فقط نیاز به خواندن فایل دارد، تنها مجوز خواندن را اعطا کنید.
2. اجتناب از دادن مجوزهای گسترده: از دادن دسترسی‌های نوشتن و اجرای به فایل‌هایی که نیازی به آن‌ها ندارند، اجتناب کنید.
3. گروه‌بندی مجوزها: از گروه‌ها برای مدیریت دسترسی‌های مختلف به فایل‌ها استفاده کنید. این کار باعث می‌شود تا کنترل بهتری بر دسترسی‌ها داشته باشید.
4. گزارش‌گیری و نظارت: همواره دسترسی‌ها را نظارت کنید و مطمئن شوید که فقط افراد مجاز به فایل‌ها دسترسی دارند.

با تنظیم مجوزها به درستی در DirectAdmin، می‌توانید امنیت سیستم خود را افزایش داده و از دسترسی‌های غیرمجاز جلوگیری کنید.

اتصال به phpMyAdmin برای مدیریت پایگاه داده‌های MySQL/MariaDB

phpMyAdmin یک ابزار وب برای مدیریت پایگاه‌های داده MySQL/MariaDB است که به شما امکان می‌دهد از طریق یک رابط گرافیکی به راحتی پایگاه داده‌ها، جداول، کاربران و دیگر اجزای سیستم پایگاه داده را مدیریت کنید.

مراحل اتصال به phpMyAdmin:

1. نصب phpMyAdmin: ابتدا باید اطمینان حاصل کنید که phpMyAdmin بر روی سرور شما نصب شده باشد. اگر نصب نیست، می‌توانید آن را به راحتی از طریق مدیریت بسته توزیع لینوکس خود (مانند apt-get در اوبونتو یا yum در CentOS) نصب کنید.برای نصب phpMyAdmin در اوبونتو:

sudo apt update
sudo apt install phpmyadmin

در CentOS:

sudo yum install phpmyadmin

2. تنظیمات وب‌سرور (Apache/Nginx): پس از نصب phpMyAdmin، باید آن را در وب‌سرور تنظیم کنید تا از طریق مرورگر بتوانید به آن دسترسی پیدا کنید. برای این کار باید فایل پیکربندی مربوط به phpMyAdmin را به وب‌سرور اضافه کنید.

برای Apache:

• فایل پیکربندی phpMyAdmin معمولاً در /etc/apache2/conf-available/phpmyadmin.conf قرار دارد.
• آن را فعال کنید و Apache را دوباره راه‌اندازی کنید:

sudo a2enconf phpmyadmin
sudo systemctl restart apache2

برای Nginx:

• باید کانفیگ phpMyAdmin را به پیکربندی Nginx خود اضافه کنید. مثلاً در /etc/nginx/sites-available/default باید به صورت زیر اقدام کنید:

  location /phpmyadmin {
      root /usr/share;
      index index.php;
      try_files $uri $uri/ /phpmyadmin/index.php;
  }
  
  location ~ ^/phpmyadmin/.+\.php$ {
      include snippets/fastcgi-php.conf;
      fastcgi_pass unix:/var/run/php/php7.4-fpm.sock;
      fastcgi_param SCRIPT_FILENAME /usr/share/phpmyadmin$fastcgi_script_name;
      include fastcgi_params;
  }

سپس Nginx را راه‌اندازی مجدد کنید:

sudo systemctl restart nginx

3. دسترسی به phpMyAdmin از طریق مرورگر: حالا باید بتوانید به phpMyAdmin از طریق مرورگر خود دسترسی پیدا کنید. برای این کار کافیست آدرس سرور خود را به همراه /phpmyadmin وارد کنید:

http://<server-ip>/phpmyadmin

یا اگر از HTTPS استفاده می‌کنید:

https://<server-ip>/phpmyadmin

4. ورود به phpMyAdmin: بعد از ورود به صفحه phpMyAdmin، از شما درخواست نام کاربری و رمز عبور می‌شود.

• نام کاربری: نام کاربری MySQL شما (معمولاً root برای دسترسی‌های مدیر)
• رمز عبور: رمز عبور مرتبط با آن کاربر.

بعد از وارد کردن اطلاعات صحیح، به صفحه داشبورد phpMyAdmin وارد خواهید شد.

5. تنظیمات امنیتی phpMyAdmin: برای افزایش امنیت، توصیه می‌شود که از موارد زیر استفاده کنید:

• • تغییر نام پیش‌فرض root برای ورود به phpMyAdmin.
  • استفاده از احراز هویت دو مرحله‌ای (2FA).
  • محدود کردن دسترسی به phpMyAdmin از طریق IP (IP Whitelisting).
  • فعال‌سازی HTTPS برای رمزگذاری ارتباطات.

6. مدیریت پایگاه داده‌ها در phpMyAdmin: بعد از ورود به phpMyAdmin، می‌توانید از امکانات آن برای مدیریت پایگاه‌های داده خود استفاده کنید:

• • ایجاد پایگاه داده جدید
  • ایجاد جداول
  • اجرای دستورات SQL
  • مدیریت کاربران و مجوزها
  • پشتیبان‌گیری و بازیابی داده‌ها

نکات امنیتی:

• محدود کردن دسترسی phpMyAdmin به IP‌های خاص: تنها به کاربران خاصی که نیاز به دسترسی دارند اجازه دهید از طریق فایروال یا تنظیمات apache2 یا nginx وارد شوند.
• استفاده از SSL/TLS: همیشه ارتباطات با phpMyAdmin را از طریق HTTPS برقرار کنید تا داده‌های حساس به‌طور ایمن منتقل شوند.

با استفاده از phpMyAdmin، می‌توانید به راحتی سرور MySQL یا MariaDB خود را مدیریت کنید و عملیات مختلف مانند ایجاد، ویرایش و حذف پایگاه داده‌ها و جداول را انجام دهید.

برای ایجاد بکاپ کامل از سرور MySQL/MariaDB و کاربران آن، مراحل مختلفی وجود دارد که به شما امکان می‌دهد اطلاعات حیاتی سرور را ذخیره کنید تا در صورت بروز مشکل، امکان بازیابی آن‌ها وجود داشته باشد. این مراحل شامل بکاپ‌گیری از پایگاه‌های داده، تنظیمات سرور و کاربران MySQL هستند.

1. بکاپ گرفتن از پایگاه‌های داده MySQL/MariaDB

برای گرفتن بکاپ کامل از پایگاه‌های داده، می‌توانید از دستور mysqldump استفاده کنید. این ابزار از تمام داده‌ها و ساختار پایگاه داده بکاپ می‌گیرد.

بکاپ از همه پایگاه‌های داده (Backup All Databases):

برای گرفتن بکاپ از تمامی پایگاه‌های داده، از دستور زیر استفاده کنید:

mysqldump -u root -p --all-databases --single-transaction --quick --lock-tables=false > /path/to/backup/all_databases_backup.sql

• -u root: نام کاربری (در اینجا root است).
• -p: درخواست رمز عبور.
• --all-databases: بکاپ‌گیری از تمام پایگاه‌های داده.
• --single-transaction: برای گرفتن بکاپ یکپارچه از پایگاه داده‌ها بدون قفل کردن.
• --quick: خواندن داده‌ها به صورت سریع.
• --lock-tables=false: برای جلوگیری از قفل شدن جداول (ممکن است در برخی شرایط نیاز به تغییر این گزینه باشد).

بکاپ از یک پایگاه داده خاص:

اگر بخواهید تنها از یک پایگاه داده خاص بکاپ بگیرید، دستور زیر را استفاده کنید:

mysqldump -u root -p your_database_name > /path/to/backup/your_database_backup.sql

بکاپ از یک جدول خاص:

برای گرفتن بکاپ از یک جدول خاص، دستور زیر را استفاده کنید:

mysqldump -u root -p your_database_name your_table_name > /path/to/backup/your_table_backup.sql

2. بکاپ گرفتن از کاربران و تنظیمات MySQL

بکاپ گرفتن از تنظیمات و کاربران MySQL به شما امکان می‌دهد که در صورت نیاز بتوانید کاربران و مجوزهای آن‌ها را بازسازی کنید. برای بکاپ‌گیری از کاربران و مجوزها، شما باید جدول‌های مربوط به کاربران را در پایگاه داده mysql کپی کنید.

بکاپ جدول‌های کاربران MySQL:

برای گرفتن بکاپ از کاربران و مجوزها، می‌توانید از دستور زیر استفاده کنید:

mysqldump -u root -p mysql user db tables_priv columns_priv > /path/to/backup/mysql_users_and_privileges.sql

• این دستور شامل جدول‌های مربوط به کاربران (user)، دسترسی به پایگاه‌های داده (db)، دسترسی به جداول (tables_priv)، و دسترسی به ستون‌ها (columns_priv) است.

3. بکاپ‌گیری از تنظیمات سرور MySQL

برای بکاپ‌گیری از تنظیمات سرور MySQL، فایل پیکربندی my.cnf را باید کپی کنید. این فایل شامل تنظیمات مهم مربوط به عملکرد و امنیت سرور MySQL است.

بکاپ‌گیری از فایل پیکربندی MySQL (my.cnf):

پیکربندی MySQL معمولاً در یکی از مسیرهای زیر قرار دارد:

• /etc/my.cnf
• /etc/mysql/my.cnf
• /etc/mysql/mysql.conf.d/mysqld.cnf

برای گرفتن بکاپ از فایل پیکربندی، دستور زیر را وارد کنید:

cp /etc/my.cnf /path/to/backup/my.cnf.backup

یا اگر مسیر پیکربندی به صورت دیگری است، مسیر صحیح را وارد کنید.

4. بکاپ از داده‌های سرور

به غیر از پایگاه داده‌ها و تنظیمات MySQL، باید از خود داده‌های سرور (فایل‌های سیستم‌عامل و سایر تنظیمات) نیز بکاپ بگیرید. برای این کار می‌توانید از ابزارهایی مانند rsync، tar یا cp استفاده کنید.

بکاپ کامل از سیستم فایل (به جز دیتابیس‌ها):

tar -czvf /path/to/backup/server_full_backup.tar.gz --exclude=/var/lib/mysql / --exclude=/path/to/backup

• --exclude=/var/lib/mysql: دایرکتوری MySQL را از بکاپ‌گیری حذف می‌کند، چون شما قبلاً از آن بکاپ گرفته‌اید.
• --exclude=/path/to/backup: مسیر بکاپ را از بکاپ‌گیری جدا می‌کند تا خود بکاپ‌ها شامل نشوند.

5. ذخیره‌سازی و مدیریت نسخه‌های پشتیبان

• ذخیره‌سازی در مکان‌های امن: حتماً نسخه‌های پشتیبان را در مکان‌های امن مانند سرورهای جداگانه یا ذخیره‌سازی ابری (Cloud Storage) ذخیره کنید.
• مدیریت نسخه‌های پشتیبان: نسخه‌های مختلف بکاپ را نگه دارید تا در صورت نیاز به بازگرداندن داده‌ها به زمان خاصی از آن استفاده کنید.
• آزمایش بکاپ‌ها: هر از چندگاه بکاپ‌ها را آزمایش کنید تا از قابلیت بازیابی آن‌ها مطمئن شوید.

6. برنامه‌ریزی برای بکاپ‌های منظم

برای انجام بکاپ‌های منظم، می‌توانید از Cron Jobs در لینوکس استفاده کنید. به‌طور مثال، برای گرفتن بکاپ روزانه از پایگاه داده‌ها:

1. ویرایش فایل کرون:

crontab -e

2. افزودن دستور زیر برای گرفتن بکاپ روزانه ساعت 2 صبح:

0 2 * * * mysqldump -u root -p your_database_name > /path/to/backup/your_database_backup_$(date +\%F).sql

بازیابی داده‌ها از فایل‌های بکاپ MySQL یکی از مراحل حیاتی در مدیریت پایگاه داده است که باید به‌طور منظم انجام شود تا در صورت بروز خرابی یا از دست رفتن اطلاعات، داده‌ها به حالت اولیه بازگردانده شوند. در اینجا روش‌های مختلف بازیابی داده‌ها از بکاپ‌ها را بررسی می‌کنیم.

1. بازیابی از فایل‌های بکاپ SQL

اگر بکاپ شما در قالب یک فایل SQL ذخیره شده باشد (مثلاً با استفاده از دستور mysqldump)، برای بازیابی داده‌ها از این فایل، می‌توانید از دستور mysql استفاده کنید.

بازیابی کامل از یک فایل بکاپ SQL

1. ابتدا وارد سیستم شوید و از طریق ترمینال به سرور MySQL متصل شوید:

mysql -u root -p

2. سپس برای بازیابی داده‌ها، دستور زیر را وارد کنید:

mysql -u root -p database_name < /path/to/backup/backup_file.sql

1. • -u root: نشان‌دهنده نام کاربری است که به MySQL متصل می‌شود.
   • -p: از شما درخواست رمز عبور خواهد کرد.
   • database_name: نام پایگاه داده‌ای که می‌خواهید داده‌ها را در آن بازیابی کنید.
   • /path/to/backup/backup_file.sql: مسیر فایل بکاپ که باید بازیابی شود.

   این دستور تمام جداول، داده‌ها و ساختار پایگاه داده را از فایل بکاپ SQL به پایگاه داده مقصد بازیابی خواهد کرد.

بازیابی از یک پایگاه داده خاص در فایل بکاپ

اگر بکاپ شما فقط شامل یک پایگاه داده خاص باشد، کافی است فقط آن پایگاه داده را به‌طور خاص بازیابی کنید.

2. بازیابی از بکاپ‌های Binlog (Binary Log)

اگر binary log فعال است و شما از آن برای پشتیبان‌گیری از تغییرات پایگاه داده استفاده کرده‌اید، می‌توانید از فایل‌های binlog برای بازگرداندن تغییرات خاص استفاده کنید.

بازیابی با استفاده از Binlog

1. ابتدا باید تعیین کنید که آخرین وضعیت پایگاه داده از کجا باید بازیابی شود. برای این کار می‌توانید از دستور زیر برای دیدن وضعیت فعلی binlog استفاده کنید:

SHOW BINARY LOGS;

2. سپس برای بازگرداندن داده‌ها از فایل binlog، دستور زیر را استفاده کنید:

mysqlbinlog /path/to/binlog/file | mysql -u root -p

1. • /path/to/binlog/file: مسیر فایل binlog که شامل تغییرات شما است.
   • این دستور تغییرات را از فایل binlog خوانده و به پایگاه داده فعلی اعمال می‌کند.

3. بازیابی از فایل‌های بکاپ فشرده (مثل tar.gz یا zip)

اگر بکاپ شما به صورت فشرده در قالب فایل‌هایی مانند tar.gz یا zip ذخیره شده باشد، ابتدا باید فایل‌ها را از حالت فشرده خارج کنید و سپس دستور بازیابی را اجرا کنید.

بازیابی از فایل بکاپ فشرده:

1. ابتدا فایل فشرده را از حالت فشرده خارج کنید:

tar -zxvf /path/to/backup/backup_file.tar.gz

یا در صورت استفاده از فایل ZIP:

unzip /path/to/backup/backup_file.zip

2. سپس مراحل بازیابی را مانند بازیابی از فایل SQL انجام دهید:

mysql -u root -p database_name < /path/to/extracted_backup_file.sql

4. بازیابی با استفاده از ابزارهای مدیریتی

phpMyAdmin:

اگر از phpMyAdmin برای مدیریت پایگاه داده MySQL استفاده می‌کنید، بازیابی داده‌ها از فایل بکاپ SQL به راحتی از طریق رابط کاربری آن امکان‌پذیر است.

1. وارد phpMyAdmin شوید.
2. به پایگاه داده‌ای که می‌خواهید داده‌ها را در آن بازیابی کنید بروید.
3. از منوی “Import” (وارد کردن) استفاده کنید.
4. فایل SQL بکاپ خود را انتخاب کنید و گزینه “Go” را بزنید.
5. phpMyAdmin فایل بکاپ را بارگذاری کرده و داده‌ها را بازیابی خواهد کرد.

5. بازیابی با استفاده از MySQL Workbench

اگر از MySQL Workbench برای مدیریت پایگاه داده MySQL استفاده می‌کنید، بازیابی داده‌ها از طریق این ابزار هم امکان‌پذیر است.

1. وارد MySQL Workbench شوید.
2. در منوی “Server” گزینه “Data Import” را انتخاب کنید.
3. فایل بکاپ SQL خود را انتخاب کرده و پایگاه داده‌ای که می‌خواهید داده‌ها در آن بازیابی شوند را مشخص کنید.
4. سپس گزینه “Start Import” را انتخاب کنید تا بازیابی آغاز شود.

نکات مهم در هنگام بازیابی بکاپ‌ها

• بازیابی در محیط تست: قبل از بازیابی در محیط تولید (Production)، بهتر است بکاپ را در یک محیط تست بازیابی کنید تا مطمئن شوید که همه چیز به درستی بازیابی می‌شود.
• پشتیبان‌گیری از اطلاعات موجود: قبل از هر گونه بازیابی، از داده‌های موجود پشتیبان بگیرید تا در صورت بروز هرگونه مشکل بتوانید اطلاعات را بازیابی کنید.
• اطمینان از نسخه‌های MySQL: اطمینان حاصل کنید که نسخه MySQL که از آن استفاده می‌کنید، با نسخه‌ای که در زمان تهیه بکاپ استفاده می‌شده، سازگار است.

با رعایت این مراحل، می‌توانید به‌راحتی داده‌ها را از بکاپ‌ها بازیابی کرده و از اطلاعات خود محافظت کنید.

نظارت بر منابع سرور (CPU، RAM، Disk) برای اطمینان از عملکرد صحیح سیستم و جلوگیری از بروز مشکلات عملکردی بسیار اهمیت دارد. در اینجا به روش‌ها و ابزارهای مختلف نظارت بر منابع سرور پرداخته می‌شود.

1. نظارت بر CPU

ابزارهای خط فرمان:

• top: ابزار خط فرمان top یکی از معروف‌ترین ابزارها برای نظارت بر استفاده از منابع سیستم است. با استفاده از این ابزار، می‌توانید مصرف CPU، RAM، و دیگر منابع سرور را مشاهده کنید.

top

• در خروجی این دستور، درصد استفاده از CPU و دیگر منابع مانند RAM و Swap نمایش داده می‌شود.
• htop: نسخه گرافیکی و پیشرفته‌تر top است که اطلاعات دقیقی را در مورد CPU، RAM و دیگر منابع سیستم ارائه می‌دهد. برای نصب htop در سیستم‌های Debian/Ubuntu:

sudo apt install htop

پس از نصب، برای اجرا کافی است:

htop

mpstat: برای مشاهده استفاده از CPU در هر هسته به‌صورت جداگانه می‌توانید از ابزار mpstat استفاده کنید. این ابزار از بسته sysstat است.

mpstat -P ALL

ابزارهای گرافیکی:

• Netdata: ابزار گرافیکی برای نظارت در زمان واقعی که می‌تواند اطلاعات دقیقی در مورد استفاده از CPU و دیگر منابع را در قالب گراف نمایش دهد.

2. نظارت بر RAM

ابزارهای خط فرمان:

• free: دستور ساده‌ای برای مشاهده وضعیت استفاده از حافظه سیستم (RAM) است.

free -h

• خروجی شامل استفاده از حافظه فیزیکی، Swap و همچنین حافظه کش است.
• vmstat: برای بررسی وضعیت سیستم به‌طور کلی و مشاهده اطلاعات در مورد حافظه، پردازنده، و فعالیت‌های سیستم می‌توانید از این دستور استفاده کنید.

vmstat 1

• این دستور اطلاعاتی را هر ثانیه به‌روزرسانی می‌کند.

ابزارهای گرافیکی:

• Grafana: با استفاده از ابزارهای نظارت مانند Prometheus و Grafana می‌توانید اطلاعات دقیقی از استفاده حافظه را به‌صورت گرافیکی مشاهده کنید.

3. نظارت بر Disk (دیسک سخت)

ابزارهای خط فرمان:

• df: برای مشاهده وضعیت فضای دیسک می‌توانید از دستور df استفاده کنید.

df -h

• این دستور اطلاعاتی مانند میزان فضای استفاده شده، فضای آزاد و فضای کل را در تمام پارتیشن‌های دیسک نمایش می‌دهد.
• du: برای مشاهده میزان استفاده از فضای دیسک در دایرکتوری‌های مختلف می‌توانید از دستور du استفاده کنید.

du -sh /path/to/directory

iostat: برای بررسی وضعیت ورودی/خروجی دیسک و میزان بار در آن می‌توانید از دستور iostat استفاده کنید.

iostat -dx

ابزارهای گرافیکی:

• Glances: یک ابزار نظارت سیستم که می‌تواند استفاده از دیسک، حافظه، CPU و شبکه را به‌طور همزمان نشان دهد. نصب آن با استفاده از pip ممکن است:

sudo apt install glances

یا برای نصب با pip:

pip install glances

• Disk Usage Analyzer (Baobab): ابزار گرافیکی موجود در محیط‌های دسکتاپ برای مشاهده و تجزیه‌وتحلیل فضای دیسک در سیستم‌های لینوکس.

4. استفاده از ابزارهای نظارت پیشرفته

Nagios

• Nagios یک سیستم نظارت شبکه و منابع سرور است که امکان نظارت بر وضعیت منابع (CPU، RAM، Disk) و دیگر سرویس‌ها را فراهم می‌کند. شما می‌توانید از این ابزار برای نظارت مداوم بر سرور خود استفاده کنید و در صورت بروز مشکل از طریق ایمیل یا پیامک هشدار دریافت کنید.

Zabbix

• Zabbix یک ابزار نظارت قدرتمند برای سرورها و شبکه است که می‌تواند به‌صورت مداوم منابع مختلف سیستم را تحت نظارت قرار دهد. Zabbix قابلیت‌های پیشرفته‌تری از جمله هشداردهی، جمع‌آوری آمار و گزارش‌گیری را داراست.

Prometheus + Grafana

• Prometheus یک سیستم نظارت متن‌باز است که برای جمع‌آوری داده‌های عملکرد سرور (از جمله CPU، RAM، Disk) استفاده می‌شود. Grafana به‌عنوان یک ابزار بصری‌سازی برای نمایش گرافیکی این داده‌ها کاربرد دارد.

5. مدیریت منابع به کمک محدودیت‌ها (Resource Limits)

در سرورهای لینوکس می‌توانید برای محدود کردن مصرف منابع، سیاست‌هایی را پیاده‌سازی کنید. ابزارهایی مانند cgroups و ulimit به شما این امکان را می‌دهند که مصرف منابع را برای فرآیندهای خاص محدود کنید.

• ulimit: برای محدود کردن منابعی مانند تعداد فایل‌های باز، حافظه، و استفاده از CPU برای یک فرآیند خاص:

ulimit -a

• cgroups: ابزار پیچیده‌تری است که به شما این امکان را می‌دهد که منابع CPU، حافظه، و دیسک را برای گروه‌های مختلف فرآیندها محدود کنید.

6. هشداردهی و آلارم‌ها

برای نظارت بهتر و جلوگیری از مشکلات احتمالی، می‌توانید از ابزارهای زیر برای تنظیم آلارم‌ها و هشدارها استفاده کنید:

• Monit: برای نظارت بر سرویس‌ها و منابع سیستم و ارسال هشدار در صورت بروز مشکل.
• Email Alerts: بسیاری از ابزارهای نظارت مانند Zabbix و Nagios به شما این امکان را می‌دهند که در صورت بالا رفتن مصرف منابع، به‌طور خودکار ایمیل ارسال کنند.

نتیجه‌گیری

نظارت بر منابع سرور (CPU، RAM، Disk) بسیار مهم است تا از بروز مشکلات عملکردی جلوگیری کنید. ابزارهای متعددی برای نظارت، هشداردهی و تجزیه‌وتحلیل مصرف منابع موجود است که بسته به نیازهای شما می‌توانند مفید باشند. برای نظارت جامع و پیشرفته، استفاده از ابزارهایی مانند Zabbix، Prometheus، یا Nagios توصیه می‌شود.

ایجاد و مدیریت پلن‌های هاستینگ یکی از مهم‌ترین وظایف در کنترل پنل‌های هاستینگ مانند DirectAdmin است. این پلن‌ها به مدیران سیستم اجازه می‌دهند تا منابع مختلف سرور مانند فضای دیسک، پهنای باند، تعداد حساب‌های ایمیل و دیگر منابع را برای مشتریان مختلف تخصیص دهند. در ادامه مراحل ایجاد و مدیریت پلن‌های هاستینگ در DirectAdmin توضیح داده می‌شود:

1. ورود به DirectAdmin

برای شروع، باید به پنل مدیریتی DirectAdmin وارد شوید. معمولاً برای ورود به این پنل از آدرس http://yourdomain.com:2222 یا https://yourdomain.com:2222 استفاده می‌شود.

ورود به پنل Admin

1. آدرس مدیریت DirectAdmin را در مرورگر وارد کنید.
2. نام کاربری و رمز عبور مدیر سیستم را وارد کنید.
3. روی Login کلیک کنید.

2. ایجاد پلن هاستینگ جدید (Reseller)

برای ایجاد پلن‌های هاستینگ، شما ابتدا باید به عنوان Reseller وارد شوید. Reseller ها می‌توانند پلن‌های هاستینگ مختلف را ایجاد کرده و به کاربران تخصیص دهند.

الف. دسترسی به بخش پلن‌ها

1. پس از ورود به Reseller Account، در پنل سمت چپ، گزینه “Reseller Level” را پیدا کنید.
2. روی “Account Plans” کلیک کنید.

ب. ایجاد پلن جدید

1. در صفحه “Account Plans”، روی گزینه “Add Account Plan” کلیک کنید.
2. در این صفحه، شما می‌توانید مشخصات پلن جدید را وارد کنید.
   • نام پلن (Plan Name): نامی برای پلن ایجاد شده مانند Basic Hosting, Premium Hosting, Business Hosting.
   • نوع حساب (Account Type): این بخش مشخص می‌کند که این پلن برای کدام نوع از کاربران (Reseller, User) مناسب است.
   • فضای دیسک (Disk Space): میزان فضای دیسک قابل تخصیص به هر حساب.
   • پهنای باند (Bandwidth): میزان پهنای باند ماهانه.
   • ایمیل‌ها (Email Accounts): تعداد حساب‌های ایمیل مجاز.
   • سایر تنظیمات: مانند FTP accounts, Databases, Subdomains, Add-on domains و غیره.
3. پس از تنظیم مشخصات، روی “Create” کلیک کنید تا پلن جدید ایجاد شود.

3. مدیریت و ویرایش پلن‌ها

برای ویرایش پلن‌ها و تغییر منابع اختصاصی به هر پلن، می‌توانید از بخش Account Plans استفاده کنید.

1. وارد بخش “Reseller Level” شوید و روی “Account Plans” کلیک کنید.
2. لیست پلن‌های ایجاد شده به شما نمایش داده می‌شود.
3. برای ویرایش هر پلن، بر روی نام پلن کلیک کرده و تنظیمات موردنظر را تغییر دهید.
4. تغییرات را ذخیره کنید.

4. تخصیص پلن‌ها به کاربران

پس از ایجاد پلن‌های هاستینگ، می‌توانید این پلن‌ها را به کاربران (Users) تخصیص دهید.

1. وارد بخش “Reseller Level” شوید و گزینه “Manage User Accounts” را انتخاب کنید.
2. در این بخش، می‌توانید حساب‌های کاربری جدید ایجاد کرده و پلن‌ها را به آن‌ها تخصیص دهید.
3. هنگام ایجاد حساب کاربری، از منوی کشویی مربوط به “Account Plan”، پلن مناسب را برای کاربر انتخاب کنید.
4. سپس، بر روی “Create” کلیک کنید.

5. ایجاد تغییرات در پلن‌های هاستینگ (Upgrades/Downgrades)

برای تغییر پلن یک کاربر (مثلاً ارتقاء یا کاهش سطح پلن)، می‌توانید از بخش Manage User Accounts استفاده کنید.

1. وارد بخش “Manage User Accounts” شوید.
2. حساب کاربری که می‌خواهید تغییرات را روی آن اعمال کنید را پیدا کنید.
3. روی “Edit” کلیک کنید.
4. در این صفحه، شما می‌توانید پلن جدید را از منوی کشویی انتخاب کنید و تغییرات را ذخیره کنید.

6. نظارت بر استفاده منابع

برای نظارت بر مصرف منابع سرور توسط پلن‌ها، می‌توانید از بخش “User Stats” در Reseller Panel استفاده کنید.

1. وارد بخش “User Stats” شوید.
2. در این بخش، می‌توانید میزان فضای دیسک، پهنای باند، تعداد ایمیل‌ها، تعداد دیتابیس‌ها و سایر منابع هر کاربر را مشاهده کنید.

7. تنظیمات امنیتی و محدودیت‌ها برای پلن‌ها

شما می‌توانید برای هر پلن، تنظیمات امنیتی و محدودیت‌های خاصی را اعمال کنید. این محدودیت‌ها ممکن است شامل:

• محدودیت تعداد دیتابیس‌ها.
• محدودیت تعداد زیر دامنه‌ها.
• محدودیت پهنای باند ماهانه.
• محدودیت فضای دیسک.

برای اعمال این محدودیت‌ها، هنگام ایجاد یا ویرایش پلن، می‌توانید آن‌ها را به راحتی در فرم مربوطه وارد کنید.

8. آزمون و ارزیابی پلن‌ها

قبل از تخصیص پلن‌های هاستینگ به مشتریان، بهتر است که چند حساب آزمایشی با هر پلن ایجاد کرده و عملکرد آن را ارزیابی کنید. این کار به شما کمک می‌کند تا مطمئن شوید که محدودیت‌ها و منابع به درستی تنظیم شده‌اند و عملکرد سرور تحت فشار قرار نخواهد گرفت.

نتیجه‌گیری

ایجاد و مدیریت پلن‌های هاستینگ در DirectAdmin به شما این امکان را می‌دهد که منابع سرور را بهینه تخصیص دهید و خدمات هاستینگ متناسب با نیازهای مشتریان خود ارائه کنید. با ایجاد پلن‌های هاستینگ مختلف، می‌توانید فضای دیسک، پهنای باند، تعداد حساب‌های ایمیل و سایر منابع را به‌صورت دقیق تخصیص داده و نظارت کاملی بر مصرف منابع داشته باشید. همچنین، برای ارتقاء یا کاهش پلن‌های هاستینگ، می‌توانید به راحتی از بخش مدیریت کاربران، این تغییرات را اعمال کنید.

مدیریت کاربران نماینده (Reseller Accounts) در DirectAdmin به مدیران سرور این امکان را می‌دهد که حساب‌های کاربری برای نمایندگان ایجاد کنند. نمایندگان می‌توانند به نوبه خود کاربران نهایی را مدیریت کرده و منابع سرور را بر اساس پلن‌های اختصاص‌یافته کنترل کنند. در ادامه، مراحل مدیریت کاربران نماینده در DirectAdmin توضیح داده می‌شود:

1. ورود به بخش مدیریت نماینده

برای مدیریت کاربران نماینده، ابتدا باید به عنوان مدیر (Admin) وارد DirectAdmin شوید:

1. ورود به پنل DirectAdmin: از آدرس مدیریت، نام کاربری و رمز عبور مدیر (Admin) را وارد کنید.
2. از بخش Admin Level گزینه Reseller Management را انتخاب کنید.

2. ایجاد کاربر نماینده (Create Reseller)

1. در بخش Reseller Management، گزینه Create Reseller را انتخاب کنید.
2. فرم اطلاعات را تکمیل کنید:
   • نام کاربری: نامی برای حساب نماینده.
   • رمز عبور: رمز عبور امن.
   • ایمیل: ایمیل نماینده برای دریافت اطلاعیه‌ها.
   • دامنه: دامنه اصلی نماینده (به‌عنوان مثال: resellerdomain.com).
   • پکیج هاستینگ: پلن نمایندگی موردنظر را انتخاب کنید یا منابع را به‌صورت دستی تنظیم کنید.
3. منابع موردنظر را اختصاص دهید:
   • فضای دیسک (Disk Space).
   • پهنای باند (Bandwidth).
   • تعداد کاربران (Users Limit).
   • تعداد دیتابیس‌ها، حساب‌های ایمیل، FTP و غیره.
4. پس از تکمیل فرم، روی Submit کلیک کنید تا حساب نماینده ایجاد شود.

3. ویرایش و مدیریت کاربران نماینده

برای مدیریت یا ویرایش حساب نمایندگان، به بخش Reseller Management بازگردید:

1. در لیست کاربران نماینده، نام نماینده‌ای که می‌خواهید مدیریت کنید را پیدا کنید.
2. عملیات‌های قابل انجام:
   • Edit Reseller: برای تغییر منابع یا تنظیمات حساب نماینده.
   • Suspend/Unsuspend: تعلیق یا فعال‌سازی مجدد حساب نماینده.
   • Delete Reseller: حذف حساب نماینده.
   • Change Password: تغییر رمز عبور نماینده.

4. نظارت بر منابع استفاده‌شده توسط نمایندگان

مدیر سرور می‌تواند منابع استفاده‌شده توسط نمایندگان را بررسی کند:

1. در بخش Reseller Management، روی نام نماینده کلیک کنید.
2. اطلاعات زیر را مشاهده خواهید کرد:
   • میزان فضای دیسک استفاده‌شده.
   • میزان پهنای باند مصرفی.
   • تعداد کاربران زیرمجموعه.
   • تعداد دیتابیس‌ها و دیگر منابع مصرفی.

5. اعمال محدودیت‌های اضافی برای نمایندگان

می‌توانید محدودیت‌های اضافی برای نمایندگان ایجاد کنید تا از مصرف بیش‌ازحد منابع سرور جلوگیری شود:

1. در بخش Edit Reseller، گزینه‌های زیر را بررسی و تغییر دهید:
   • Overselling: اجازه دهید نماینده بیش از منابع تخصیص‌یافته فروش کند یا نه.
   • محدود کردن تعداد کاربران، دامنه‌ها یا حساب‌های ایمیل.
   • محدود کردن دسترسی به امکانات خاص مانند SSH یا SSL.

6. مشاهده و مدیریت کاربران زیرمجموعه نمایندگان

به‌عنوان مدیر سرور، می‌توانید کاربران نهایی ایجادشده توسط نمایندگان را نیز مشاهده کنید:

1. از منوی Admin Level به بخش Show All Users بروید.
2. کاربران نهایی نمایندگان را همراه با منابع مصرفی و پلن‌های آن‌ها مشاهده کنید.
3. برای مدیریت کاربران نهایی، گزینه‌های زیر در دسترس هستند:
   • Edit User: ویرایش تنظیمات کاربران.
   • Suspend/Unsuspend User: تعلیق یا فعال‌سازی حساب.
   • Delete User: حذف حساب.

7. تخصیص پلن نمایندگی (Reseller Plans)

مدیر سرور می‌تواند پلن‌های از پیش تعریف‌شده‌ای برای نمایندگان ایجاد کند:

1. از Reseller Management به Manage Reseller Packages بروید.
2. پلن جدید ایجاد کنید یا پلن‌های موجود را ویرایش کنید.
3. هنگام ایجاد یا ویرایش پلن:
   • منابع (Disk Space, Bandwidth) و محدودیت‌ها (Users Limit, Databases) را تنظیم کنید.
   • پس از ذخیره، این پلن‌ها برای تخصیص به نمایندگان در دسترس خواهند بود.

8. حذف حساب نماینده

برای حذف یک حساب نماینده:

1. به Reseller Management بروید.
2. حساب نماینده موردنظر را پیدا کرده و روی Delete Reseller کلیک کنید.
3. اگر نماینده کاربران نهایی دارد، آن‌ها باید به حساب دیگری منتقل شوند یا حذف شوند.

9. بررسی لاگ فعالیت‌های نماینده

برای نظارت بر فعالیت نمایندگان:

1. از Admin Level به Log Viewer بروید.
2. لاگ‌های مربوط به نمایندگان را بررسی کنید:
   • ایجاد یا حذف کاربران.
   • تغییر تنظیمات منابع.
   • فعالیت‌های دیگر در سرور.

10. آموزش و مستندسازی برای نمایندگان

برای کمک به نمایندگان جهت مدیریت بهتر کاربران خود:

1. مستندات و آموزش‌های مربوط به مدیریت کاربران و منابع را در اختیار آن‌ها قرار دهید.
2. از طریق Ticketing System یا ایمیل، پشتیبانی لازم را ارائه دهید.

نتیجه‌گیری

مدیریت کاربران نماینده در DirectAdmin ابزاری قدرتمند برای ارائه خدمات نمایندگی هاستینگ است. این قابلیت به مدیر سرور امکان می‌دهد منابع را بهینه تخصیص دهد، نمایندگان را کنترل کند و مصرف منابع را نظارت کند. با تنظیم دقیق منابع و اعمال محدودیت‌های مناسب، می‌توان سرور را به‌طور ایمن و کارآمد مدیریت کرد.

مدیریت لاگ‌ها در DirectAdmin برای مانیتورینگ فعالیت‌ها، شناسایی مشکلات و افزایش امنیت سرور بسیار مهم است. این کنترل‌پنل ابزارهایی برای مشاهده و مدیریت لاگ‌های مختلف ارائه می‌دهد. در ادامه به نحوه مدیریت انواع لاگ‌ها در DirectAdmin پرداخته شده است:

1. انواع لاگ‌ها در DirectAdmin

DirectAdmin و سرور لینوکسی که روی آن نصب است، چندین نوع لاگ تولید می‌کنند، از جمله:

لاگ‌های مربوط به DirectAdmin:

• /var/log/directadmin/error.log: لاگ خطاهای مرتبط با DirectAdmin.
• /var/log/directadmin/errortaskq.log: لاگ خطاهای Task Queue.
• /var/log/directadmin/system.log: لاگ رویدادهای سیستمی DirectAdmin.

لاگ‌های سرور وب:

• Apache: /var/log/httpd/access_log و /var/log/httpd/error_log
• Nginx: /var/log/nginx/access.log و /var/log/nginx/error.log
• LiteSpeed: /usr/local/lsws/logs/

لاگ‌های ایمیل:

• Exim: /var/log/exim/mainlog و /var/log/exim/paniclog
• Dovecot: /var/log/maillog

لاگ‌های دیتابیس:

• MySQL/MariaDB: /var/log/mysqld.log

لاگ‌های سیستم:

• System Log: /var/log/messages (یا /var/log/syslog در برخی توزیع‌ها)
• Auth Log: /var/log/secure یا /var/log/auth.log

2. مشاهده لاگ‌ها در DirectAdmin

برای مشاهده لاگ‌ها می‌توانید از دو روش استفاده کنید:

از طریق رابط کاربری DirectAdmin:

1. وارد پنل DirectAdmin شوید.
2. به بخش Admin Level بروید.
3. گزینه Log Viewer را انتخاب کنید.
4. در این بخش، می‌توانید لاگ‌های مختلف سرور، وب‌سرور، و سایر سرویس‌ها را مشاهده کنید.

از طریق خط فرمان (SSH):

1. به سرور از طریق SSH وارد شوید.
2. از دستورات زیر برای مشاهده لاگ‌ها استفاده کنید:
   • برای مشاهده لاگ‌ها:

tail -f /var/log/directadmin/error.log

برای مشاهده خطوط اخیر:

tail -n 100 /var/log/directadmin/error.log

3. مدیریت لاگ‌ها

حذف لاگ‌های قدیمی:

برای جلوگیری از پر شدن فضای سرور، می‌توانید لاگ‌های قدیمی را حذف کنید یا از log rotation استفاده کنید.

پاک کردن دستی:

از دستور زیر برای حذف لاگ‌ها استفاده کنید:

rm -f /var/log/directadmin/old_log.log

تنظیم logrotate:

Logrotate ابزاری برای مدیریت خودکار لاگ‌ها است. DirectAdmin به‌صورت پیش‌فرض از این ابزار استفاده می‌کند. فایل تنظیمات در مسیر /etc/logrotate.d/ قرار دارد. به‌عنوان مثال:

/var/log/directadmin/*.log {
    weekly
    rotate 4
    compress
    missingok
    notifempty
}

تغییر مسیر ذخیره لاگ‌ها:

در صورت نیاز می‌توانید مسیر ذخیره لاگ‌های DirectAdmin را تغییر دهید. برای این کار:

1. فایل تنظیمات DirectAdmin را باز کنید:

nano /usr/local/directadmin/conf/directadmin.conf

2. پارامتر مربوط به مسیر لاگ را تغییر دهید:

logdir=/new/path/to/logs

3. سرویس DirectAdmin را ری‌استارت کنید:

service directadmin restart

4. نظارت بر لاگ‌ها

برای نظارت خودکار بر لاگ‌ها و شناسایی مشکلات:

• از ابزارهایی مثل Logwatch یا GoAccess استفاده کنید.
• مانیتورینگ پیشرفته‌تر را با ELK Stack (Elasticsearch, Logstash, Kibana) یا ابزارهای مشابه راه‌اندازی کنید.

5. نکات امنیتی مدیریت لاگ‌ها

1. دسترسی محدود به فایل‌های لاگ:
   اطمینان حاصل کنید که فقط کاربران مجاز (مثل root) به فایل‌های لاگ دسترسی دارند:

chmod 600 /var/log/directadmin/*.log

2. انتقال لاگ‌ها به سرور مرکزی:
برای امنیت بیشتر، لاگ‌ها را به یک سرور لاگ مرکزی ارسال کنید (مثلاً با استفاده از rsyslog).

3. رمزگذاری لاگ‌های حساس:
برای حفاظت از اطلاعات محرمانه، فایل‌های لاگ را رمزگذاری کنید.

4. نظارت بر تغییرات لاگ‌ها:
با استفاده از ابزارهایی مثل Auditd، تغییرات غیرمجاز در فایل‌های لاگ را شناسایی کنید.

6. تحلیل لاگ‌ها

لاگ‌ها می‌توانند به شما کمک کنند:

• مشکلات سرور (مانند خطاهای وب‌سرور یا مشکلات پایگاه داده) را شناسایی کنید.
• فعالیت‌های غیرمجاز یا مشکوک را کشف کنید.
• بهینه‌سازی عملکرد سرور را انجام دهید.

برای تحلیل لاگ‌ها:

• ابزارهای خط فرمان مانند grep یا awk مفید هستند:

grep "error" /var/log/directadmin/error.log

• از ابزارهای گرافیکی مثل Kibana یا Graylog استفاده کنید.

با مدیریت درست لاگ‌ها، می‌توانید امنیت و کارایی سرور خود را تضمین کنید و در زمان بروز مشکلات، علت آن‌ها را سریع‌تر پیدا کنید.

بررسی مشکلات رایج در DirectAdmin و نحوه رفع آن‌ها

DirectAdmin به‌عنوان یکی از کنترل‌پنل‌های محبوب، ممکن است با مشکلات رایجی روبرو شود که نیازمند پیکربندی یا تنظیمات دقیق باشد. در اینجا به مشکلات رایج و راه‌حل‌های آن‌ها پرداخته‌ایم:

1. مشکل: عدم دسترسی به رابط کاربری DirectAdmin

علائم:

• نمی‌توانید به آدرس DirectAdmin (پورت 2222) دسترسی داشته باشید.
• مرورگر پیام “Connection Refused” یا “Page Not Found” نمایش می‌دهد.

راه‌حل‌ها:

1. بررسی وضعیت سرویس DirectAdmin:

service directadmin status

اگر سرویس فعال نیست:

service directadmin start

2. اطمینان از باز بودن پورت 2222 در فایروال:

iptables -L | grep 2222

در صورت بسته بودن، پورت را باز کنید:

iptables -A INPUT -p tcp --dport 2222 -j ACCEPT
service iptables save

یا اگر از CSF استفاده می‌کنید:

nano /etc/csf/csf.conf

پورت 2222 را به لیست TCP_IN اضافه کرده و CSF را ری‌استارت کنید:

csf -r

2. مشکل: عدم کارکرد صحیح وب‌سرور (Apache/Nginx)

علائم:

• سایت‌ها باز نمی‌شوند یا خطای 500 نمایش داده می‌شود.
• لاگ‌های وب‌سرور دارای پیام خطا هستند.

راه‌حل‌ها:

1. بررسی وضعیت سرویس Apache/Nginx:

service httpd status    # برای Apache
service nginx status    # برای Nginx

در صورت خاموش بودن، آن را روشن کنید:

service httpd start

2. بررسی لاگ‌های وب‌سرور:

• Apache: /var/log/httpd/error_log
• Nginx: /var/log/nginx/error.log از دستورات زیر برای عیب‌یابی استفاده کنید:

tail -f /var/log/httpd/error_log

3. بازسازی تنظیمات وب‌سرور از طریق DirectAdmin:

/usr/local/directadmin/custombuild/build rewrite_confs

3. مشکل: خطای 503 Service Unavailable

علائم:

• سایت‌ها خطای 503 نمایش می‌دهند.
• سرویس PHP-FPM غیرفعال یا ناپایدار است.

راه‌حل‌ها:

1. بررسی وضعیت PHP-FPM:

service php-fpm status

اگر متوقف است، راه‌اندازی مجدد:

service php-fpm start

2. افزایش محدودیت‌های منابع PHP:

فایل تنظیمات PHP-FPM را ویرایش کنید:

nano /usr/local/directadmin/data/users/USERNAME/php/php-fpm.conf

مقادیر pm.max_children یا memory_limit را افزایش دهید.

3. بازسازی تنظیمات PHP:

/usr/local/directadmin/custombuild/build php n

4. مشکل: عدم ارسال یا دریافت ایمیل

علائم:

• ایمیل‌ها ارسال نمی‌شوند یا در صف گیر می‌کنند.
• کاربران نمی‌توانند ایمیل دریافت کنند.

راه‌حل‌ها:

1. بررسی وضعیت سرویس‌های ایمیل:

service exim status
service dovecot status

در صورت خاموش بودن، آن‌ها را روشن کنید:

service exim start
service dovecot start

2. بررسی صف ایمیل‌ها:

exim -bp

برای حذف ایمیل‌های گیرکرده:

exim -Mrm <message_id>

3. بررسی لاگ‌های ایمیل:

• Exim: /var/log/exim/mainlog
• Dovecot: /var/log/maillog

4. تنظیم رکوردهای SPF، DKIM و PTR برای جلوگیری از اسپم شدن ایمیل‌ها.

5. مشکل: پر شدن فضای دیسک

علائم:

• سرور کند شده یا خطای “No Space Left on Device” دریافت می‌کنید.

راه‌حل‌ها:

1. پیدا کردن فایل‌ها یا دایرکتوری‌های بزرگ:

du -sh /* | sort -h

2. پاک کردن لاگ‌های قدیمی:

rm -f /var/log/*.old

3. پاک کردن فایل‌های بکاپ اضافی: دایرکتوری بکاپ‌ها را بررسی و فایل‌های غیرضروری را حذف کنید:

/home/admin/admin_backups/

6. مشکل: خطای “License Expired” یا “Invalid License”

علائم:

• نمی‌توانید وارد پنل DirectAdmin شوید و پیام خطای لایسنس دریافت می‌کنید.

راه‌حل‌ها:

1. بررسی وضعیت لایسنس:

/usr/local/directadmin/directadmin l

2. دانلود مجدد فایل لایسنس:

wget -O /usr/local/directadmin/conf/license.key https://www.directadmin.com/cgi-bin/licenseupdate

3. ری‌استارت DirectAdmin:

service directadmin restart

7. مشکل: سرعت پایین سرور

علائم:

• کندی در بارگذاری پنل یا سایت‌ها.

راه‌حل‌ها:

1. بررسی منابع سرور:

top
free -m
df -h

2. بهینه‌سازی سرویس‌ها:

• تنظیم کش در وب‌سرور (مانند Redis یا Memcached).
• فعال‌سازی OPcache برای PHP.

3. بررسی و حذف پردازش‌های غیرضروری:

ps aux | grep <service_name>

8. مشکل: عدم دسترسی به MySQL/MariaDB

علائم:

• کاربران نمی‌توانند به دیتابیس متصل شوند.
• پیام “Access Denied” نمایش داده می‌شود.

راه‌حل‌ها:

1. بررسی وضعیت سرویس MySQL:

service mysqld status

اگر خاموش است، آن را روشن کنید:

service mysqld start

2. ریست پسورد root دیتابیس:

mysqld_safe --skip-grant-tables &
mysql
UPDATE mysql.user SET authentication_string=PASSWORD('new_password') WHERE User='root';
FLUSH PRIVILEGES;

9. مشکل: خطای “Permission Denied”

علائم:

• کاربران یا سرویس‌ها نمی‌توانند به فایل‌ها یا دایرکتوری‌ها دسترسی داشته باشند.

راه‌حل‌ها:

1. بررسی مالکیت و مجوزها:

ls -l /path/to/file

برای تغییر مالکیت:

chown user:group /path/to/file

برای تغییر مجوزها:

chmod 755 /path/to/directory

با این چک‌لیست و راه‌حل‌ها، می‌توانید بسیاری از مشکلات رایج DirectAdmin را شناسایی و برطرف کنید. در صورت پیچیدگی بیشتر، بهتر است از تیم متخصص فراز نتورک یا مستندات DirectAdmin کمک بگیرید.

راه‌اندازی SSL رایگان (Let’s Encrypt) در DirectAdmin

DirectAdmin به‌صورت پیش‌فرض از Let’s Encrypt پشتیبانی می‌کند و امکان صدور گواهینامه‌های SSL رایگان و خودکار را برای دامنه‌ها فراهم می‌آورد. در ادامه مراحل فعال‌سازی و راه‌اندازی توضیح داده می‌شود.

1. بررسی پیش‌نیازها

قبل از شروع، مطمئن شوید که موارد زیر آماده هستند:

1. نام دامنه معتبر: دامنه باید به سرور شما اشاره کند.
2. پورت 80 باز باشد: برای دسترسی به سرویس Let’s Encrypt.
3. نسخه DirectAdmin به‌روز باشد: مطمئن شوید که نسخه DirectAdmin از Let’s Encrypt پشتیبانی می‌کند.

2. فعال‌سازی Let’s Encrypt در DirectAdmin

1. وارد سرور شوید و فایل تنظیمات DirectAdmin را ویرایش کنید:

nano /usr/local/directadmin/conf/directadmin.conf

مقادیر زیر را اضافه یا بررسی کنید:

enable_ssl_sni=1
letsencrypt=1
enable_ssl=1

سرویس DirectAdmin را ری‌استارت کنید:

service directadmin restart

3. تنظیم SSL برای یک دامنه

1. وارد پنل DirectAdmin شوید.
2. از منوی Account Manager گزینه SSL Certificates را انتخاب کنید.
3. گزینه Free & automatic certificate from Let’s Encrypt را انتخاب کنید.
4. فیلدهای موردنظر را تکمیل کنید:
   • Common Name: نام دامنه (به‌طور پیش‌فرض پر می‌شود).
   • Subject Alternative Names: زیردامنه‌هایی که می‌خواهید شامل شوند، مثلاً www.example.com.
5. بر روی Save کلیک کنید تا گواهینامه صادر شود.

4. فعال‌سازی SSL برای سرویس‌ها

پس از نصب گواهینامه SSL، برای سرویس‌های مختلف مثل وب‌سرور، ایمیل سرور یا FTP می‌توانید SSL را فعال کنید:

4.1. وب‌سرور (Apache/Nginx)

• مطمئن شوید که SSL در تنظیمات دامنه فعال شده است:
  1. از منوی Domain Setup دامنه موردنظر را انتخاب کنید.
  2. گزینه Secure SSL را تیک بزنید و ذخیره کنید.

4.2. FTP Server

1. به CustomBuild بروید:

cd /usr/local/directadmin/custombuild
./build update
./build pureftpd

2. سپس SSL را برای Pure-FTPd فعال کنید:

./build set pureftpd yes
./build pureftpd

1. <br /><br /><br /><br />


4.3. سرویس ایمیل (Exim)

• تنظیم Exim برای استفاده از گواهینامه SSL:

  cd /etc/exim.cert
  ln -sf /usr/local/directadmin/data/users/<username>/domains/<domain>/ssl.cert cert.pem
  ln -sf /usr/local/directadmin/data/users/<username>/domains/<domain>/ssl.key key.pem
  service exim restart

5. بررسی وضعیت گواهینامه SSL

پس از نصب، می‌توانید وضعیت گواهینامه را با ابزارهای آنلاین یا دستور زیر بررسی کنید:

openssl s_client -connect yourdomain.com:443

6. تجدید خودکار گواهینامه

Let’s Encrypt به‌صورت خودکار گواهینامه‌ها را تجدید می‌کند. اگر تجدید خودکار کار نمی‌کند:

1. مطمئن شوید کرون‌جاب DirectAdmin فعال است:

crontab -l | grep letsencrypt

دستور دستی برای تجدید:

/usr/local/directadmin/scripts/letsencrypt.sh renew

نکات مهم

• زمان انقضا: گواهینامه‌های Let’s Encrypt هر 90 روز یک‌بار باید تمدید شوند.
• پشتیبان‌گیری: قبل از تغییرات در تنظیمات SSL، از فایل‌های سرور و تنظیمات پشتیبان بگیرید.
• زیردامنه‌ها: اگر چند زیردامنه دارید، مطمئن شوید که در هنگام صدور گواهینامه به درستی انتخاب شده‌اند.

با این مراحل، SSL رایگان برای دامنه شما فعال شده و امنیت ارتباطات کاربران تضمین خواهد شد.

انتقال اکانت‌ها از cPanel به DirectAdmin یک فرایند شامل گرفتن بکاپ از cPanel و بازگرداندن آن در DirectAdmin است. با وجود تفاوت‌های ساختاری این دو کنترل‌پنل، DirectAdmin قابلیت‌هایی برای پردازش فایل‌های بکاپ cPanel دارد. در ادامه مراحل انتقال را توضیح می‌دهیم:

پیش‌نیازها

1. دسترسی به هر دو سرور:
   • دسترسی root یا سطح مدیریتی به سرور cPanel و DirectAdmin.
2. فضای ذخیره‌سازی کافی در هر دو سرور.
3. نسخه‌های بروز DirectAdmin و cPanel.

مراحل انتقال

مرحله 1: گرفتن بکاپ از cPanel

1. وارد cPanel شوید.
2. به Backup Wizard بروید یا گزینه Full Backup را انتخاب کنید.
3. یک Backup Full Account ایجاد کنید:
   • مقصد بکاپ را Home Directory انتخاب کنید.
   • در صورت نیاز، ایمیلی برای اطلاع از اتمام فرآیند وارد کنید.
4. پس از تکمیل بکاپ، فایل بکاپ را از مسیر /home/username دانلود کنید یا به سرور DirectAdmin منتقل کنید.

مرحله 2: انتقال فایل بکاپ به سرور DirectAdmin

1. از طریق SSH فایل بکاپ را از سرور cPanel به سرور DirectAdmin منتقل کنید:

scp /home/username/cpmove-username.tar.gz root@directadmin_server_ip:/home/admin/

2. اطمینان حاصل کنید که فایل بکاپ در مسیر /home/admin/ روی سرور DirectAdmin قرار گرفته است.

مرحله 3: بازگرداندن بکاپ در DirectAdmin

1. وارد سرور DirectAdmin شوید:

ssh root@directadmin_server_ip

2. تغییر مالکیت فایل بکاپ به کاربر DirectAdmin:

chown admin:admin /home/admin/cpmove-username.tar.gz

3. از ابزار DirectAdmin Admin Backup/Transfer برای بازگرداندن بکاپ استفاده کنید:

cd /usr/local/directadmin/scripts/
./restore_cpanel_user.sh /home/admin/cpmove-username.tar.gz

1. این اسکریپت به‌طور خودکار فایل بکاپ را پردازش و اطلاعات کاربر، ایمیل‌ها، پایگاه‌داده‌ها و تنظیمات مربوطه را به DirectAdmin منتقل می‌کند.

مرحله 4: بررسی اکانت منتقل‌شده

1. وارد DirectAdmin شوید.
2. به بخش User Level بروید و مطمئن شوید که اکانت و داده‌ها (فایل‌ها، ایمیل‌ها، دیتابیس‌ها) به‌درستی منتقل شده‌اند.
3. نسخه PHP و سایر تنظیمات مربوط به دامنه‌ها و اکانت‌ها را بررسی کنید.

مرحله 5: تنظیم DNS

1. رکوردهای DNS دامنه‌های منتقل‌شده را بررسی و تنظیم کنید تا به سرور DirectAdmin اشاره کنند.
2. اگر سرور DirectAdmin از DNS مدیریت می‌کند، اطمینان حاصل کنید که رکوردهای A، MX، و CNAME به‌درستی تنظیم شده‌اند.
3. در صورت استفاده از DNS شخص ثالث، نام سرورهای جدید را تنظیم کنید.

نکات مهم

• سازگاری نسخه‌های PHP و MySQL: مطمئن شوید نسخه‌های PHP و MySQL سرور DirectAdmin با وب‌سایت‌ها و اسکریپت‌های منتقل‌شده سازگار است.
• آزمایش کامل: تمام خدمات (وب‌سایت، ایمیل، پایگاه‌داده) را بعد از انتقال بررسی کنید.
• پشتیبان‌گیری: قبل از هرگونه عملیات روی هر دو سرور، از داده‌ها بکاپ تهیه کنید.
• SSL Certificates: اگر SSL روی دامنه‌ها فعال است، باید آن را روی سرور DirectAdmin بازنشانی کنید.

ابزارهای اضافی

• cPanel Migration Tool (در DirectAdmin): اگر به مشکل برخوردید، از اسکریپت Admin Level -> Admin Backup/Transfer برای انتقال اکانت‌ها استفاده کنید.
• Custom Scripts: برخی از موارد خاص ممکن است نیاز به اسکریپت‌های سفارشی داشته باشد.

با استفاده از این مراحل، اکانت‌های cPanel را به‌صورت کامل و بدون دردسر به DirectAdmin منتقل خواهید کرد.

نصب گواهینامه امنیتی (SSL/TLS) برای سرورها در DirectAdmin

نصب گواهینامه SSL/TLS برای وب‌سایت‌ها و سرورها در DirectAdmin به دو روش انجام می‌شود:

1. استفاده از گواهینامه رایگان Let’s Encrypt
2. نصب گواهینامه شخصی یا تجاری (Custom SSL Certificate)

روش اول: استفاده از گواهینامه رایگان Let’s Encrypt

Let’s Encrypt یک سرویس رایگان و محبوب برای ارائه گواهینامه‌های SSL است.

پیش‌نیازها

1. دامنه باید به‌درستی به سرور متصل باشد.
2. رکوردهای DNS (مثل A Record یا CNAME) باید به آی‌پی سرور اشاره کنند.
3. سرور باید دارای نسخه بروز DirectAdmin باشد.

مراحل نصب گواهینامه Let’s Encrypt

1. ورود به DirectAdmin:
   • وارد DirectAdmin شوید و به سطح User بروید.
2. انتخاب دامنه:
   • از بخش Account Manager گزینه Domain Setup را انتخاب کنید.
   • دامنه‌ای که می‌خواهید SSL برای آن فعال شود را انتخاب کنید.
3. فعال کردن SSL برای دامنه:
   • تیک گزینه Secure SSL را بزنید.
   • مطمئن شوید گزینه Use a symbolic link from private_html to public_html نیز فعال است (در صورت استفاده از محتوای مشابه در HTTP و HTTPS).
4. دریافت گواهینامه:
   • به بخش Account Manager -> SSL Certificates بروید.
   • گزینه Free & automatic certificate from Let’s Encrypt را انتخاب کنید.
   • آدرس‌های دلخواه (مثل دامنه اصلی و www.) را انتخاب کنید.
   • روی دکمه Save کلیک کنید.
5. بررسی نصب گواهینامه:
   • بعد از چند دقیقه، گواهینامه نصب می‌شود. با باز کردن سایت در مرورگر، باید علامت قفل سبز ظاهر شود.

روش دوم: نصب گواهینامه شخصی یا تجاری

برای این روش، گواهینامه از یک ارائه‌دهنده تجاری مانند DigiCert، Comodo، یا Sectigo خریداری می‌شود.

مراحل نصب گواهینامه تجاری

1. ایجاد CSR (Certificate Signing Request):
   • وارد بخش SSL Certificates در DirectAdmin شوید.
   • گزینه Create A Certificate Request را انتخاب کنید.
   • اطلاعات زیر را وارد کنید:
     • Common Name: نام دامنه (مثل example.com)
     • Email: ایمیل مدیر
     • Company Name: نام شرکت (در صورت وجود)
     • City/Town, State, Country: اطلاعات محل شرکت
   • روی Save کلیک کنید.
   • CSR ایجادشده را کپی کنید و برای ثبت گواهینامه در اختیار ارائه‌دهنده قرار دهید.
2. دریافت گواهینامه:
   • پس از تایید درخواست، ارائه‌دهنده گواهینامه فایل‌های Certificate و CA Bundle را ارسال می‌کند.
3. نصب گواهینامه:
   • به بخش SSL Certificates بروید.
   • گزینه Paste a pre-generated certificate and key را انتخاب کنید.
   • فایل‌های Certificate و CA Bundle را در قسمت مربوطه کپی و جایگذاری کنید.
   • روی Save کلیک کنید.
4. بررسی نصب:
   • از ابزارهایی مانند SSL Checker یا مرورگر استفاده کنید تا صحت گواهینامه را بررسی کنید.

فعال‌سازی SSL برای خدمات دیگر (مثل ایمیل و FTP)

برای اعمال SSL بر روی خدماتی مثل IMAP/SMTP/FTP:

1. وارد DirectAdmin Admin Level شوید.
2. فایل‌های گواهینامه را در مسیر مربوط به سرویس‌های دیگر (مانند Exim، Dovecot) کپی کنید.
3. تنظیمات سرور را برای استفاده از گواهینامه جدید پیکربندی و سرویس‌ها را ری‌استارت کنید.

نکات مهم

• تمدید گواهینامه‌ها: Let’s Encrypt به‌طور خودکار تمدید می‌شود. اما گواهینامه‌های تجاری باید به‌صورت دستی تمدید و نصب شوند.
• رمزگذاری قوی‌تر: اطمینان حاصل کنید که نسخه‌های قدیمی TLS و SSL (مانند TLS 1.0 و 1.1) غیرفعال باشند.
• امنیت بیشتر: HSTS را برای جلوگیری از حملات SSL stripping فعال کنید.

با رعایت این مراحل، امنیت ارتباطات سرور و کاربران تضمین می‌شود.

رفع مشکلات رایج در DirectAdmin

در مدیریت سرور با DirectAdmin ممکن است با مشکلات مختلفی مواجه شوید. این مشکلات می‌توانند ناشی از پیکربندی نادرست، خطاهای نرم‌افزاری، یا مشکلات سرور باشند. در ادامه به مشکلات رایج و روش‌های رفع آن‌ها پرداخته شده است:

1. مشکل در ورود به DirectAdmin

علائم:

• عدم دسترسی به صفحه لاگین.
• خطاهای 403 Forbidden یا Connection Refused.

راه‌حل:

1. بررسی سرویس DirectAdmin:

• مطمئن شوید سرویس DirectAdmin در حال اجرا است:

service directadmin status

اگر متوقف شده است، آن را مجدداً راه‌اندازی کنید:

service directadmin restart

2. بررسی فایروال:

• مطمئن شوید که پورت 2222 (پورت پیش‌فرض DirectAdmin) در فایروال باز است:

iptables -L -n | grep 2222

3. بررسی لایسنس:

• اگر لایسنس DirectAdmin غیرفعال شده باشد، دسترسی ممکن نیست. وضعیت لایسنس را بررسی کنید:

/usr/local/directadmin/directadmin c | grep license

4. بررسی دامنه یا آی‌پی:

• مطمئن شوید که hostname به درستی تنظیم شده و دامنه به آی‌پی سرور اشاره می‌کند.

2. مشکلات مرتبط با DNS

علائم:

• دامنه‌ها به درستی بارگذاری نمی‌شوند.
• خطای DNS_PROBE_FINISHED_NXDOMAIN در مرورگر.

راه‌حل:

1. بررسی تنظیمات DNS:
   • وارد DNS Management شوید و رکوردهای موردنیاز (A، CNAME، MX) را بررسی کنید.
   • مطمئن شوید که رکوردهای DNS به آی‌پی صحیح اشاره می‌کنند.
2. ری‌استارت سرویس BIND/Named:

service named restart

3. بررسی فایل کانفیگ DNS:

• فایل /etc/named.conf یا مسیر مشابه را بررسی و اصلاح کنید.

3. خطای SSL/HTTPS

علائم:

• خطاهای مربوط به SSL هنگام بارگذاری سایت (مانند Your Connection Is Not Secure).

راه‌حل:

1. بررسی نصب SSL:
   • به بخش SSL Certificates در DirectAdmin بروید و وضعیت گواهینامه را بررسی کنید.
   • در صورت استفاده از Let’s Encrypt، مطمئن شوید دامنه به درستی به سرور متصل است.
2. تمدید گواهینامه Let’s Encrypt:
   • گواهینامه‌ها به‌طور خودکار تمدید می‌شوند، اما ممکن است نیاز به اجرای دستی داشته باشید:

/usr/local/directadmin/scripts/letsencrypt.sh request yourdomain.com

3. بررسی نسخه TLS:

• • نسخه‌های قدیمی TLS را غیرفعال کنید و از TLS 1.2 یا 1.3 استفاده کنید.

4. عدم بارگذاری فایل‌ها در File Manager

علائم:

• عدم توانایی در آپلود یا دانلود فایل‌ها.
• خطاهای Permission Denied.

راه‌حل:

1. بررسی مجوزها:
   • مجوزهای فایل‌ها و پوشه‌ها را بررسی کنید:

chmod -R 755 /home/username/domains/yourdomain.com/public_html

2. بررسی فضای دیسک:

• اگر دیسک پر باشد، آپلود فایل امکان‌پذیر نخواهد بود:

df -h

3. ری‌استارت سرویس DirectAdmin:

• ممکن است مشکل موقتی باشد. سرویس را ری‌استارت کنید:

service directadmin restart

5. مشکلات ایمیل (ارسال یا دریافت)

علائم:

• ایمیل‌ها ارسال نمی‌شوند یا به اسپم منتقل می‌شوند.
• خطاهای SMTP یا IMAP.

راه‌حل:

1. بررسی سرویس Exim و Dovecot:

service exim restart
service dovecot restart

2. پیکربندی SPF/DKIM:

• • وارد DNS Management شوید و رکوردهای SPF و DKIM را اضافه کنید.

3. بررسی Log ایمیل‌ها:

• • لاگ‌های Exim را بررسی کنید:

tail -f /var/log/exim/mainlog

4. بررسی وضعیت بلک‌لیست:

• • آی‌پی سرور را از طریق ابزارهای آنلاین بررسی کنید و در صورت لیست شدن، اقدامات لازم را انجام دهید.

6. مشکلات مرتبط با MySQL/MariaDB

علائم:

• عدم توانایی اتصال به دیتابیس.
• خطای Access Denied یا Database Not Found.

راه‌حل:

1. بررسی سرویس MySQL/MariaDB:

service mysql status
service mysql restart

2. بازنشانی پسورد کاربر دیتابیس:

• وارد phpMyAdmin شوید یا از CLI استفاده کنید:

mysql -u root -p
ALTER USER 'username'@'localhost' IDENTIFIED BY 'newpassword';

3. بررسی فضای دیسک:

• • اگر فضای دیسک پر باشد، MySQL کار نخواهد کرد. فضای دیسک را بررسی کنید.

7. عدم به‌روزرسانی DirectAdmin

علائم:

• خطاهای قدیمی بودن نسخه.
• مشکلات سازگاری با سرویس‌های جدید.

راه‌حل:

1. بروزرسانی DirectAdmin:

/usr/local/directadmin/scripts/getDA.sh

2. بروزرسانی سرویس‌ها:

• • سرویس‌هایی مانند Apache، PHP، و MariaDB را به نسخه جدید به‌روزرسانی کنید.

8. استفاده بیش از حد از منابع (CPU/RAM)

علائم:

• کندی سرور.
• مصرف بیش از حد منابع توسط کاربران.

راه‌حل:

1. بررسی فرایندهای در حال اجرا:

top

1. پرسش‌های شما، بخش مهمی از دوره است:
   هر سوال یا مشکلی که مطرح کنید، با دقت بررسی شده و پاسخ کامل و کاربردی برای آن ارائه می‌شود. علاوه بر این، سوالات و پاسخ‌های شما به دوره اضافه خواهند شد تا برای سایر کاربران نیز مفید باشد.
2. پشتیبانی دائمی و در لحظه:
   تیم ما همواره آماده پاسخگویی به سوالات شماست. هدف ما این است که شما با خیالی آسوده بتوانید مهارت‌های خود را به کار بگیرید و پروژه‌های واقعی را با اعتماد به نفس کامل انجام دهید.
3. آپدیت دائمی دوره:
   این دوره به طور مداوم به‌روزرسانی می‌شود تا همگام با نیازهای جدید و سوالات کاربران تکمیل‌تر و بهتر گردد. هر نکته جدید یا مشکل رایج، در نسخه‌های بعدی دوره قرار خواهد گرفت.

حرف آخر

با ما همراه باشید تا نه تنها به مشکلات شما پاسخ دهیم، بلکه در مسیر یادگیری و پیشرفت حرفه‌ای، شما را پشتیبانی کنیم. هدف ما این است که شما به یک متخصص حرفه‌ای و قابل‌اعتماد تبدیل شوید و بتوانید با اطمینان پروژه‌های واقعی را بپذیرید و انجام دهید.

📩 اگر سوالی دارید یا به مشکلی برخوردید، همین حالا مطرح کنید!
ما در کوتاه‌ترین زمان ممکن پاسخ شما را ارائه خواهیم داد. 🙌