آموزش لینوکس LPIC1-101 (دستور zip)

آموزش لینوکس LPIC1-101 (دستور zip)

Zip – بسته و فایل هاي فشرده

دستور zip یک ابزار فشرده سازي و یک آرشیو کننده است.

فرمت فایلی که توسط برنامه استفاده می شود براي کاربران ویندوز آشناست.

هرچند در لینوکس gzip دستور فشرده سازي اول و bzip2 دستور دوم است.

کاربران لینوکس اکثرا از zip به جاي فشرده سازي و آرشیو، براي انتقال فایل ها بین سیستم هاي ویندوز استفاده می کنند.

در ساده ترین شکل استفاده آن zip به این صورت به کار گرفته می شود:

 …zip options zipfile file

براي مثال، براي ایجاد یک آرشیو زیپ از ali خود به صورت زیر عمل می کنیم:

 zip -r ali.zip ali

به این دلیل که گزینه r- (بازگشت یا recursion) را اضافه کردیم، فقط دایرکتوري ali (نه محتواي درونش) ذخیره می شود.

گرچه اضافه شدن پسوند .zip به صورت خودکار انجام می شود، به منظور شفافیت پسوند .zip را اضافه خواهیم کرد.

در طی ایجاد آرشیو زیپ، دستور zip به صورت عادي یک سري از پیام ها را به صورت زیر نمایش می دهد:

این پیام ها وضعیت هر فایل اضافه شده به آرشیو را نشان می دهد.

zip فایل ها را با استفاده از دو شیوه ذخیره کرده و به آرشیو اضافه می کند.

یا یک فایل را بدون فشرده سازي همانطور که در اینجا نشان داده شده ذخیره کرده، یا فایل را فشرده کرده و ذخیره می کند.

مقدار عددي که پس از شیوه ذخیره سازي نمایش داده می شود، نشان دهنده میزان فشرده سازي بدست آمده است.

از آنجایی که پوشه ali ما حاوي فایل هاي خالی می باشد، هیچ نوع فشرده سازي بر روي محتوا صورت نمی پذیرد و این مقدار عددي صفر است.

استخراج محتواي یک فایل زیپ زمانی که از برنامه unzip استفاده کنیم بسیار ساده است:

یک نکته درباره zip (برخلاف tar) این است که اگر یک آرشیو موجود باشد،

به جاي اینکه بر روي فایل قبلی کپی کند، آن را بروزرسانی می کند.

به این معنی که آرشیو موجود حفظ می شود ولی فایل هاي جدید اضافه شده و فایل هاي تکراري جایگزین می شوند.

فایل ها ممکن است به صورت انتخابی از یک آرشیو زیپ لیست و استخراج شوند:

استفاده از گزینه l- باعث می شود که دستور unzip تنها محتواي آرشیو را لیست کند بدون اینکه استخراج فایل انجام شود.

اگر هیچ فایلی اختصاص نیافته باشد، دستور unzip همه فایل هاي آرشیو را لیست خواهد کرد.

گزینه v- را می توان به منظور طولانی نویسی لیست اضافه کرد.

قابل ذکر است وقتی که استخراج یک آرشیو با تصادم با یک فایل موجود مواجه می شود،

قبل از آن از کاربر براي تایید جایگزینی سوالی پرسیده می شود که به وسیله y و n می توان به آن پاسخ داد.

دستور zip همچنین از نوشتن خروجی خود در خروجی استاندارد پشتیبانی می کند ولی استفاده از آن محدود است. چرا؟

به این دلیل که برنامه هاي کمی می توانند از خروجی آن استفاده کنند.

متاسفانه دستور unzip خروجی استاندارد را قبول نمی کند.

این کار موجب می شود که zip و unzip نتوانند مثل tar در کپی فایل در شبکه با هم استفاده شوند.

ولی با این حال zip قادر است ورودي استاندارد را قبول کند،

پس می توان از آن به منظور فشرده سازي خروجی دیگر برنامه ها استفاده کرد:

در این مثال ما خروجی ls را به درون فایل .zip پایپ کردیم.

دستور unzip زمانی به خروجی خود اجازه می دهد تا به ورودي استاندارد ارسال گردد، که گزینه p- تعیین شده باشد:

ما برخی از تنظیمات اولیه که zip و unzip می توانند آن را به کار بگیرند، را بررسی کردیم.

هر دو گزینه هاي زیاد دیگري دارند که باعث افزایش انعطاف پذیري آنها خواهد شد.

براي کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه به صفحات راهنماي manual لینوکس مراجعه کنید.

جهت مشاهده دوره های آموزشی بر روی این لینک کلیک نمایید.

جدیدترین اخبار مجموعه فراز نتورک را در این صفحه اجتماعی دنبال کنید.

آموزش لینوکس LPIC1-101 (دستور zip) – نویسنده: موسی رشوند