mount و unmount کردن فایل سیستمها (لینوکس lpic1-101)

mount و unmount کردن فایل سیستمها (لینوکس lpic1-101)

وقتی که فلش درایو خود را به کامپیوتر متصل می کنید در مسیر dev/ یک فایل به صورت sdX ایجاد می شود که X می تواند یکی از حروف الفبا باشد.

مثلا در کامپیوتر ما وقتی یک فلش وصل می کنیم به صورت dev/sdb/ ظاهر می شود که نشان دهنده کل فلش است.

چون بر روی فلشی که من دارم یک پارتیشن FAT تعریف شده است، پس یک فایل به صورت dev/sdb1/ نیز دیده خواهد شد.

در صورتی که دو تا پارتیشن بر روی فلش داشته باشم، یک فایل دیگر به صورت dev/sdb2/ نيز ظاهر می شود،

نام فلش درایو من به صورت faraznetwork است که در مسیر media/rashvand/faraznetwork/ ظاهر می شود.

با فرمان زیر لیست فایل های موجود در آن را مشاهده می کنیم:

 ls /media/rashvand/faraznetwork

حالا می خواهم، فلش را از کامپیوتر جدا کنیم.

از آنجا که فلش mount شده است، باید اول آن را unmount کنیم تا فایل های موجود در آن آسیب نبیند.

یادتان باشد قبل از unmount کردن فایل هایی را که از فلش باز کرده اید، حتما ببندید.

فرمان زیر را می زنیم:

 umount /media/rashvand/faraznetwork

حالا می توانیم فلش را از کامپیوتر جدا کنیم،

در صورتی که بعد از unmount کردن دوباره خواستیم، فلش را mount کنیم، کافی است فرمان زیر را بزنیم:

 mount /dev/sdb1/mnt

به این ترتیب فایل های موجود در فلش در مسیر mnt/ قابل دسترسی است.

در اصل کاری که این فرمان mount انجام می دهد عبارت از دوختن یا وصل کردن یک پارتیشن به یک دایرکتوری است،

یعنی اسم یک پارتیشن اسم یک دایرکتوری می شود.

اینجا می شود یک دایرکتوری را به آن اختصاص داد و هر کس Change dir کند به فلش می رود که در پارتیشن 1 است.

/ cd

 mkdir /flash

 mount /dev/sda/mnt/1 /flash

 cd /flash

 ls -l

می بینیم که خالی است و چیزی در آن نیست.

حالا پارتیشن دوّم را mount می کنیم.

یادمان باشد که ما نگفتیم که جنس این پارتیشن چیست (ext3 یا fat یا ext2 یا …)، ولی خود سیستم متوجه شد که ext3 هست.

از کجا فهمید؟

از اطلاعات ابتدای دیسک.

حالا این فرمان را می زنیم:

 mount /dev/sda2

 ls –l /mnt

در صورتی که بخواهید هنگام بالا آمدن سیستم پارتیشن خاصی mount شود کافی است که تغییرات لازم را در فایل etc/fstab/ انجام دهید.

در صورتی که هنگام روشن بودن سیستم در این فایل تغییراتی را اعمال کردید،

می توانید با دستور mount -a اثر آن تغییرات را بر سیستم اعمال کنید و نیازی به restart کردن نیست.

نکته:

مسیر media/ حاوی زیردایرکتوری هایی است که ممکن است جهت mount کردن floppy یا cdrom به کار رود.

این مسیر شباهت زیادی به مسیر mnt/ دارد.

سوال:

وقتی فرمان بالا را می زنیم، می بینیم که خالی نیست.

یک فایل به نام lost+found در آن است. این فایل از کجا آمده است؟

پاسخ:

در لینوکس وقتی یک پارتیشن برایش درست می کنیم یک دایرکتوری به اجبار با اندازه نسبتا بزرگ به نام lost+found را درست می کند

و این دایرکتوری زیرش خالی است.

موقعی که لینوکس را نصب می کنیم یک دایرکتوری به همین نام درست می کند

که اگر سیستم crash کرد objectهایی که ناشناخته است را می برد و در اینجا قرار می دهد.

یادمان باشد در زیر این دایرکتوری اسم فایل را نمی بینیم.

فقط شماره فایل را می بینید که شماره  index آن فایل است این دایرکتوری خیلی بزرگ است

و موقع نصب لینوکس تعداد زیادی فایل درست می کند و پاک می کند تا اندازه اش بیش از حد بزرگ شود که اگر فایلی پاک شد اینجا جا باشد که قرار دهد.

در صورتی که دیسک full باشد، چین قایلی دور ریخته می شود و ممکن است اطلاعات از دست برود.

در گام بعدی می توانیم برای پارتیشن مورد نظرمان label دهیم که البته این اختیاری است.

با اجرای فرمان dumpe2fs می توانیم اطلاعات بیشتری راجع به فایل سیستمی که تولید نموده ایم مشاهده کنیم.

 dumpe2fs /dev/sda

نکته:

یادتان باشد که خروجی دستور بالا و همچنین خروجی دستور fdisk -l را print بگیرید

و در اتاق کامپیوتر نصب کنید که بدانید چه تعداد بکآپ از super block دارید.

حالا در صورت داشتن اطلاعات این دو دستور در صورتی که هارد دیسکی خراب شود

امکان بازیابی اطلاعات توسط تیم های خبره بازیابی اطلاعات در صورتی که خروجی دو دستور بالا را داشته باشید، بسیار بیشتر خواهد بود.

پشتیبانی (backup) که از super block می گیریم نباید خیلی بزرگ شود

زیرا اگر بزرگ شود و تعداد زیادی backup داشته باشد فضای دیسک پر می شود

عموماً هر ۳ ثانیه یک بار باید تعداد زیادی را update کند

ولی فایده ای که دارد این است که اگر سیستم crash کند در جاهای مختلف نسخه پشتیبان از super block خواهید داشت.

فضای swap

در هنگام نصب لینوکس اگر دقت کنید، امکان تعریف و داشتن فضای swap وجود دارد.

بعد از نصب هم به کمک ابزارهای مختلف، مثل parted و gparted، امکان تعریف آن هست.

یکی از کاربردهای مهم فضای swap در وقتی است که فضای RAM در حال پرشدن است،

در این صورت لینوکس از فضای swap برای کمک به RAM استفاده می کند.

اما این تنها استفاده فضای  swap نیست.

اگر سیستم عامل دچار مشکل شود، در این صورت core فایل تولید می کند

و همین طور اطلاعات مهمی در فضای swap نوشته می شود که بعداً می تواند برای رفع اشکال سیستم استفاده شود.

بنابراین داشتن فضای swap حتی به اندازه چند ده مگابایت می تواند در مواقع حساس فوق العاده کاربرد داشته باشد.

پس بالا آوردن لینوکس بدون swap توصیه نمی شود.

شرایطی ممکن است پیش آید که در آن فضای swap در نظر گرفته شده نیز کافی نباشد.

در چنین شرایطی یکی از راهها استفاده از فایل به عنوان swap است.

یک فایل صد مگابایتی می سازیم:

 dd if=/dev/zero of=/tmp/newswap bs=1M count=100

بعد از آنکه فایل ساخته شد، فقط باید root به آن دسترسی داشته باشد:

 chmod 600 /tmp/newswap

حالا که فایل ساخته شد باید آن را تبدیل کنیم به swap، فرمان زیر را می زنیم:

 mkswap /tmp/newswap

و با زدن فرمان زیر آن را فعال می کنیم:

swapon /tmp/newswap

برخی دستورات مهم

جهت مشاهده دوره های آموزشی بر روی این لینک کلیک نمایید.

جدیدترین اخبار مجموعه فراز نتورک را در این صفحه اجتماعی دنبال کنید.

نویسنده: موسی رشوند