ﭘﯿﺎده ﺳﺎزی ﭘﺮوﺗﮑﻞ EOIP ﺑﺼﻮرت ﻻﯾﻪ 3

ﭘﯿﺎده ﺳﺎزی ﭘﺮوﺗﮑﻞ EOIP ﺑﺼﻮرت ﻻﯾﻪ 3

EOIP Tunnel  

EOIP مخفف Protocol Internet Over Ethernet می باشد که توسط شرکت میکروتیک معرفی شده است.

Standard ﻧﯿﺴﺖ و در ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻋﺎﻣﻞ ﻫﺎي دﯾﮕﺮ اﻋﻢ از ﺳﯿﺴﮑﻮ و وﯾﻨﺪوز و… اﯾﻦ ﻣﺪل ﺗﺎﻧﻞ وﺟﻮد ﻧﺪارد.

EOIP را ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﯿﻢ ﺑﻪ دو ﺻﻮرت ﭘﯿﺎده ﺳﺎزي ﮐﻨﯿﻢ:

ﺑﺼﻮرت ﻻﯾﻪ دو و ﻻﯾﻪ ﺳﻪ، در اداﻣﻪ ﺑﻪ ﮐﺎﻧﻔﯿﮓ ﻫﺮ دو ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﭘﺮداﺧﺖ.

ﮐﺎرﺑﺮد EOIP Tunnel زﻣﺎﻧﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺨﻮاﻫﯿﻢ دو ﺷﺒﮑﻪ را ﺑﺎ ﻫﻢ ﯾﮑﭙﺎرﭼﻪ ﮐﻨﯿﻢ ﺑﻪ ﻃﻮري ﮐﻪ ﻫﺮ ﺷﺒﮑﻪ در ﯾﮏ Broadcast Domain ﺑﺎﺷﻨﺪ

و از ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻣﻮﺟﻮد در ﻫﺮ ﺷﺒﮑﻪ، از راه دور ﺑﻬﺮه ﺑﺒﺮﯾﻢ.

در اﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ در ﯾﮑﯽ از ﺷﺒﮑﻪ ﻫﺎ ﯾﮏ DHCP ﺳﺮور وﺟﻮد داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ

ﺷﺒﮑﻪ دﯾﮕﺮ ﮐﻪ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از اﯾﻦ ﭘﺮوﺗﮑﻞ ﺑﻪ آن ﻣﺘﺼﻞ ﺷﺪه اﺳﺖ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ از آن ﺳﺮور، ﺳﺮوﯾﺲ ﺑﮕﯿﺮد.

ﺑﺮاي اﺳﺘﻔﺎده از EOIP ﺑﺎﯾﺪ روﺗﺮﻫﺎي ﻣﯿﮑﺮوﺗﯿﮏ ﺑﻪ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ Tunnel ﺑﺰﻧﻨﺪ.

اﯾﻦ Tunnel ﺑﺮ روي ﺑﺴﺘﺮ اﯾﻨﺘﺮﻧﺖ ﺑﺮﻗﺮار ﻣﯽ ﺷﻮد و ﺳﭙﺲ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از Bridge ﺑﯿﻦ Tunnel ﺑﺮﻗﺮار ﺷﺪه

و اینترفیس روﺗﺮ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺷﺒﮑﻪ داﺧﻠﯽ اﺳﺖ ارﺗﺒﺎط ﺑﺮﻗﺮار ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ.

Bridge  فراﯾﻨﺪي اﺳﺖ ﺑﺮاي ﯾﮑﭙﺎرﭼﻪ ﮐﺮدن دو ﺷﺒﮑﻪ ﮐﻪ از ﻟﺤﺎظ ﺟﻐﺮاﻓﯿﺎﯾﯽ از ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ دور ﻫﺴﺘﻨﺪ

اﻣﺎ از ﯾﮏ ﻣﺤﺪوده IP اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ.

ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﺜﺎل:

ﯾﮏ ﺷﺒﮑﻪ در ﺗﻬﺮان و ﯾﮏ ﺷﺒﮑﻪ در ﺷﯿﺮاز ﮐﻪ آدرس IP هر دو ﺷﺒﮑﻪ در ﻣﺤﺪوده 192.168.10.0/24 باشد

در ﻃﯽ ﻓﺮاﯾﻨﺪ Bridge یک اینترفیس ﻣﺠﺎزي اﯾﺠﺎد ﻣﯽ ﺷﻮد،

ﺳﭙﺲ ﺑﯿﻦ اینترفیس اﺻﻠﯽ ﻣﺴﯿﺮﯾﺎب و اﯾﻦ اینترفیس ﻣﺠﺎزي ارﺗﺒﺎط ﺑﺮﻗﺮار ﻣﯽ ﺷﻮد.

ﺑﺮاي ارﺗﺒﺎط دو ﺷﺒﮑﻪ، ﺑﺎﯾﺪ اینترفیس های ﻣﺴﯿﺮﯾﺎب را ﺑﻪ وﺳﯿﻠﻪ اینترفیس ﻣﺠﺎزي Bridge، ﺑﻪ ﻫﻢ ﻣﺘﺼﻞ ﮐﻨﯿﻢ.

در اﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ ﺷﺒﮑﻪ ﻫﺎ ﺑﺎ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﯾﮑﭙﺎرﭼﻪ می شوند. ﺑﻪ ﻃﻮري ﮐﻪ در ﯾﮏ Broadcast Domain قرار ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ.

اختصاص IP به اینترفیس های روتر R1:

اختصاص IP به اینترفیس های روتر R2:

اختصاص IP به اینترفیس های روتر R3:

تعریف Default Route در روتر R1:

تعریف Default Route در روتر R3:

ایجاد NAT در روتر R1 برای اینکه کلاینت ها به اینترنت دسترسی داشته باشند.

ایجاد NAT در روتر R3 برای اینکه کلاینت ها به اینترنت دسترسی داشته باشند.

ﺗﻌﺮﯾﻒ اینترفیس ﻣﺠﺎزي EOIP در روﺗﺮ R1:

ﺑﺮاي اﯾﻨﮑﺎر از ﻣﻨﻮي اﺻﻠﯽ ﺑﺮ روي Interface ﮐﻠﯿﮏ ﮐﺮده و از ﭘﻨﺠﺮه ﺑﺎز ﺷﺪه ﺑﻪ برگ نشان EOIP Tunnel رﻓﺘﻪ ﺑﺮ روي Add ﮐﻠﯿﮏ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ

و تنظیمات زیر را انجام می دهیم:

Name: یک نام برای اینترفیس مجازی IPIP انتخاب می کنیم.

Remote Address: آدرس IP ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ روﺗﺮ ﻣﻘﺼﺪ ﻣﺸﺨﺺ ﻣﯽ ﺷﻮد.

Tunnel ID: در اﯾﻦ ﻗﺴﻤﺖ ﺑﺎﯾﺪ ﯾﮏ ﺷﻤﺎره ﺑﺮاي Tunnel وارد ﮐﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﺑﺼﻮرت ﭘﯿﺶ ﻓﺮض 0 ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ.

اﯾﻦ ﺷﻤﺎره ﺑﺎﯾﺪ در دو ﺗﺎ روﺗﺮ ﯾﮑﯽ ﺑﺎﺷﺪ و ﮔﺮﻧﻪ ارﺗﺒﺎط ﺑﺮﻗﺮار ﻧﻤﯽ ﺷﻮد

نکته: در صورتی که چند تا تانل ایجاد کرده ایم نباید آنها با هم یکسان باشند.

اختصاص IP به اینترفیس مجازی در روتر R1:

تعریف اینترفیس مجازی EOIP در روتر R3:

اختصاص IP به اینترفیس مجازی در روتر R3:

ﺗﻌﺮﯾﻒ Static Route در روﺗﺮ R1:

ﺑﺮاي ﺑﺮﻗﺮاري ارﺗﺒﺎط ﮐﻼﯾﻨﺖ ﻫﺎي ﻣﻮﺟﻮد در 1-LAN ﺑﺎ ﮐﻼﯾﻨﺖ ﻫﺎي ﻣﻮﺟﻮد در 2-LAN در روﺗﺮ R1 ،Static Route زﯾﺮ را ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ

ﺗﻌﺮﯾﻒ Static Route در روﺗﺮR3:

ﺑﺮاي ﺑﺮﻗﺮاري ارﺗﺒﺎط ﮐﻼﯾﻨﺖ ﻫﺎي ﻣﻮﺟﻮد در 2-LAN ﺑﺎ ﮐﻼﯾﻨﺖ ﻫﺎي ﻣﻮﺟﻮد در 1-LAN در روﺗﺮ  R3 ،Static Route زﯾﺮ را ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻣﯽ ﮐﻨﯿﻢ

تنظیمات کلاینت:

طبق سناریو به کلاینت ها IP اختصاص می دهیم  و برای تست ارتباط از دستور Ping استفاده می کنیم.

جهت مشاهده فیلم های آموزشی میکروتیک بر روی این لینک کلیک نمایید.

جدیدترین اخبار ثبتنام کلاس های انلاین مجموعه فراز نتورک را در صفحات اجتماعی دنبال کنید

نویسنده: مهندس عیسی رشوند