نحوه ایجاد RIP v2 بر روی Router های سیسکو
نحوه ایجاد RIP v2 بر روی Router های سیسکو:
RIP v2 چیست و کاربرد آن در شبکه؟
پروتکلهای مسیریابی شبکه عبارتاند از:
- RIP
- IGRP
- EIGRP
- OSPF
- IS-IS
- BGP
این پروتکلها در دو دسته مسیریابی قرار دارند که شامل پروتکلهای:
- Distance Vector
- Link State
پروتکل RIP v2 که مختصر شده کلمات Routing Information Protocol Version 2 است،
از جمله پروتکل های مسیر یابی Classless است و از قابلیت تحت عنوان Subnet در مسیر یابی خود می تواند استفاده کند.
پروتکل RIP v2 مسیریابی تنها پروتکل مسیریابی IP است که در متن زیر مورد بحث قرار گرفته است.
به طوری کلی نحوه عملکرد این پروتکل را با هم بررسی می کنیم:
برای این پروتکل مذکور نحوه کلی کانفیگ و عملکرد آن به این شکل است
که شبکه هایی که از طریق Interface ها به روترها به صورت مستقیم متصل هستند
با دستور Router RIP و وارد کردن Version 2 در محیط Configuration معرفی کرده،
و در نهایت این روترها با به اشتراک گذاری اطلاعات در جدول مسیریابی خود، باعث بروز کردن جداول یکدیگر شده،
«در واقع در این پروتکل، روترها جداول یکدیگر را به هم یاد می دهند» در پایان این فعل و انفعالات روتر ها اطلاعات یکدیگر را داشته
و در نهایت منجر به مسیر یابی و ارتباط دیتا از طریق روتر ها می شود.
پروتکل های مسیریابی IP بسیاری وجود دارند که بخشی از آن به دلیل سابقه طولانی IP است.
با این حال، اگر همه پروتکل های مسیریابی IP را مقایسه کنید، همه آنها دارای برخی از ویژگی های اصلی مشترک هستند.
این پروتکل های مسیریابی در روتر ها و سوئیچ های لایه 3 رخ می دهد.
بیان این نکته ضروری است که:
از این پروتکل برای مسیر یابی استفاده نمی شود، به دلیل اینک به پهنای باند توجه ندارد و مسیر با پهنای باند پایین انتخاب می کند
که در شبکه منجر به کندی و Bottleneck خواهد شد و برای جبران این موضوع از Dynamic Route های جایگزین از جمله پروتکل OSPF استفاده می شود.
نحوه کارکرد روتینگ پروتکل ها بدین صورت است که در بازه های کوتاه، جدول روتینگ به وسیله یکدیگر بروز رسانی می کنند
از طریق ارسال برادکست هایی که در بازه های مشخص حتی اگر تغییر به وجود نیامده باشد این پروسه تکرار می شود
و جداول خودشان را به سمت هم ارسال می کنند.
Command زیر برای روتر ها و کلاینت های متصل به روتر است که نیازی به آپدیت RIP ندارند
عملکرد این دستور بدین صورت است که Route Table هایی که روترها در حالت پروتکل Rip v2 برای یکدیگر ارسال می کنند
با اعمال این Command بر روی هر پورت که نیازی به Update شدن از طریق این پروتکل را ندارد، فرستاده نمی شود.
از مزیت این Command می توان کمک به کاهش Network Redundancy اشاره نمود و بار اضافی شبکه را کم میکند
در حالت معمول این پروتکل Bandwidth بالایی را برای کامل کردن جداول اختصاص می دهد
از این روش در کاهش ازدیاد دیتای تولید شده در Bandwidth از سوی این پروتکل برای Update تا اندازه ای می توان کمک گرفت.
Passive interface FastRthernet “?”
نکات کلیدی در رابطه با ورژن های مختلف RIP:
همانطور که در جدول بالا ذکر شده است RIP v2 از VLSM که مخفف شده کلمات variable-length subnet masks است ساپورت می کند.
همانطور که در تصویر زیر مشاهده می کنید تفاوتی که در این دو پروتکل است:
پروتکل RIP بدون در نظر گرفتن مسیر با Bandwidth مناسب کوتاهترین مسیر را انتخاب می کند
در صورتی که در پروتکل EIGRP این مورد گنجانده شده که در سناریوی مشابه رفتاری متفاوت از خود نشان می دهد
و Bandwidth مناسب را برای مسیریابی انتخاب می کند.
و در ادامه توضیحاتی در رابطه با Routing Table در پروتکل RIP v2 می پردازیم
همانطور که در جداول زیر مشاهده می کنید Router 1 اطلاعاتی در رابطه با Routing Table خود دارد که تشریح می کنیم:
در شکل زیر R1 از طریق پورت G0/1 به شبکه 172.30.11.0 و از پورت G0/2 به شبکه 172.30.1.0 بصورت مستقیم متصل هستند
و شبکه 172.30.22.0 از مسیر ورودی 172.30.1.2 و شبکه 172.30.21.0 از مسیر ورودی 172.30.1.2 از طریق پروتکل RIP آموخته است.
Router 2 اطلاعاتی در رابطه با Routing Table خود دارد که تشریح می کنیم:
در شکل زیر:
R2 از طریق پورت G0/1 به شبکه 172.30.1.0 و از پورت G0/2 به شبکه 172.30.22.0 و از پورت G0/3 به شبکه 172.30.21.0 به صورت مستقیم متصل هستند
و شبکه 172.30.11.0 از مسیر ورودی 172.30.1.1 از طریق پروتکل RIP آموخته است.
در شکل بالا همانطور که در تصویر مشخص است
این پروتکل در بازه های زمانی جدول مسیریابی خود را مرتب جهت بروزرسانی ارسال می کند
“حتی در صورت بروز بودن که این امر باعث اشغال شدن Bandwidth قابل توجهی را شامل می شود،
که در بالا، جهت کنترل جبران این فرآیند راهکارهایی ارائه گردید.”
در ادامه این موضوع را به صورت عملی نشان خواهیم داد می کنیم:
ابتدا Router ها طبق Command زیر Config می کنیم:
Config روتر 1 جهت IP دهی به پورت
Router(config)#interface fa7/0
Router(config-if)#ip address 192.168.1.1 255.255.255.0
Router(config-if)#no shutdown
Router(config)#interface fa6/0
Router(config-if)#ip address 192.168.2.1 255.255.255.0
Router(config-if)#no sh
Router(config-if)#exit
Router#write memory
Config روتر 2 جهت IP دهی به پورت
Router#configure terminal
Router#configure terminal
Router(config)#interface fastEthernet 7/0
Router(config-if)#ip address 192.168.2.2 255.255.255.0
Router(config-if)#no shutdown
Router(config)#interface fastEthernet 6/0
Router(config-if)#ip address 192.168.3.2 255.255.255.0
Router(config-if)#no sh
Router#write m
Config روتر 3 جهت IP دهی به پورت
Router(config)#interface fastEthernet 7/0
Router(config-if)#ip address 192.168.3.3 255.255.255.0
Router(config-if)#no sh
Router(config)#interface fastEthernet 6/0
Router(config-if)#ip address 192.168.4.3 255.255.255.0
Router(config-if)#no sh
Router#write memory
Config روتر برای پروتکل Dynamic RIP ver2 توسط این دستورات انجام خواهد شد:
R1
Router#CONF terminal
Router(config)#router rip
Router(config-router)#version 2
Router(config-router)#network 192.168.1.0
Router(config-router)#network 192.168.2.0
Router(config-router)#no auto-summary
R2
Router#CONF terminal
Router(config)#router rip
Router(config-router)#version 2
Router(config-router)#network 192.168.2.0
Router(config-router)#network 192.168.3.0
Router(config-router)#no auto-summary
R3
Router#CONF terminal
Router(config)#router rip
Router(config-router)#version 2
Router(config-router)#network 192.168.3.0
Router(config-router)#network 192.168.4.0
Router(config-router)#no auto-summary
نام گذاری برروی روترها:
تغییر اسم روتر 1
Router>enable
Router#conf t
Router(config)#hostname
Router(config)#hostname R1
R1(config)#
تغییر اسم روتر 2
Router>enable
Router#conf t
Router(config)#hostname
Router(config)#hostname R2
R2(config)#
تغییر اسم روتر 3
Router>enable
Router#conf t
Router(config)#hostname R3
R3(config)#
توضیحاتی در رابطه با نحوه ارتباط از طریق RIP ورژن 2:
همانطور که در اطلاعات کانفیگی روتر مشاهده می شود
هر روتر به صورت مستقیم با دو شبکه مستقیما در ارتباط هستند و ارتباطات دیگر روترها را از طریق پروتکل RIP v2 آموخته است.
با Command ،show ip route می توان Routing Table روترها را بررسی کرد، همانطور که در گزارش روترهای زیر آمده،
که ابتدای خط حروف C به نشانه اتصال مستقیم روتر از طریق پورت و حروف R که یادگیری توسط این پروتکل و مسیر ورودی نمایش داده شده است.
در Command زیر ابتدا حرف R ،Network محل مقصد و IP محل ورودی روتر مقابل و Interface خروجی خود روتر را نشان میدهد.
ارتباط روتر یکم
Router#show ip route
C 192.168.1.0/24 is directly connected, FastEthernet0/1
C 192.168.2.0/24 is directly connected, FastEthernet0/0
R 192.168.3.0/24 [120/1] via 192.168.2.2, 00:00:09, FastEthernet0/0
R 192.168.4.0/24 [120/2] via 192.168.2.2, 00:00:09, FastEthernet0/0
ارتباط روتر دوم
Router#show ip route
R 192.168.1.0/24 [120/1] via 192.168.2.1, 00:00:05, FastEthernet0/0
C 192.168.2.0/24 is directly connected, FastEthernet0/0
C 192.168.3.0/24 is directly connected, FastEthernet0/1
R 192.168.4.0/24 [120/1] via 192.168.3.3, 00:00:10, FastEthernet0/1
ارتباط روتر سوم
Router#show ip route
R 192.168.1.0/24 [120/2] via 192.168.3.2, 00:00:12, FastEthernet0/0
R 192.168.2.0/24 [120/1] via 192.168.3.2, 00:00:12, FastEthernet0/0
C 192.168.3.0/24 is directly connected, FastEthernet0/0
C 192.168.4.0/24 is directly connected, FastEthernet0/1
IP دهی به کلاینت ها:
در نهایت ارتباط از طریق این پروتکل Dynamic ایجاد می شود.
جهت مشاهده دوره های آموزشی سیسکو بر روی این لینک کلیک نمایید.
جدیدترین اخبار ثبت نام کلاس های انلاین مجموعه فراز نتورک را در صفحات اجتماعی دنبال کنید.
نویسنده: مهندس احسان عباس پور
منبع: کتاب CCNA-ICND-100-105
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.